Tuesday, October 13, 2015
ဝမ္းတြင္းစုန္းမေလး ေဝသာလီ(စ/ဆံုး)
****** အခ်ိန္က တေပါင္းလကုန္လို႔ တန္ခူးေရာက္ေတာ့မယ္အခ်ိန္..... လြမ္းလြန္းလို႔ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္သူအဖို႔ေတာ့ လြမ္းရေဆြးရနဲ႔ ခဏခဏကို လြမ္းေဆြးေလာက္ပါရဲ႕ ။ ပင္းလွရြာတစ္ခုလုံး အိပ္ေမာက်ေနတဲ့အခ်ိန္ အူးးးး၀ဲ အူ၀ဲ ငိုလိုက္တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသံပာာ ပင္းလွရြာတင္မက ေဘးရြာေတြကပင္ၾကားရမေလာက္ နက္ရိႈင္း စူးနက္သြားခဲ့တယ္။ ေ၀သာလီ…… ဖိုးစံနဲ႔ ျမလွတို႔ရဲ႕သမီးဦးေလး။ ည၁၂နာရီတိတိ လျပည့္ညႀကီးမွာေမြးတဲ့ သမီးေလး။ ဖိုးစံရင္ထဲ တုနႈိင္းလို႔မမွီတဲ့ေမတၱာ ခ်စ္ျခင္းမ်ားနဲ႔အတူ မီးေနခန္းထဲက အႏွီးပတ္ေခၚထုတ္လာတဲ့ သမီးေလးကို လက္သည္ရဲ႕ လက္ကေနေျပာင္းယူရင္း နမ္းမလို႔ အလုပ္…..! "ေပာ့ဖိုးစံ ေပာ့ဖိုးစံ" ဖိုးစံ စိတ္က အိမ္၀ိုင္းထဲ၀င္လာၿပီး ေခၚေနတဲ့အသံလာရာဆီ စိတ္ေရာက္သြားရင္း "ေပာ့ဘယ္သူလဲကြ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ ငါ့မယားမီးဖြားေနခ်ိန္လာေခၚတာ" ဖိုးစံ ကေလးကို လက္သည္ဖြားစိန္နု လက္ထဲျပန္ထည့္ရင္း ျပဴတင္းတံခါးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခၚသူကိုရွာလိုက္မိတယ္။ "ပာင္" "ဘယ္ကေနေခၚေနတာလဲပာ " ဖိုးစံ ၀ိုင္းေရွ႕မွာလဲ ေခၚသူမေတြ႔ ပာာ….ဒီအခ်ိန္ၾကီး ဘယ္ေကာင္လာေနာက္တာလဲ စကားေျပာလိုက္တာ ေတာင္ေနာက္က်ေသး ဖိုးစံ ေျခတံရွည္အိမ္ေလွကားေပၚက ေျပးဆင္းရင္း ေခၚေနတဲ့သူ ဘယ္သူဆိုတာသိရဖို႔ အေျပးေလးဆင္းခဲ့မိတယ္..။ ၀ိုင္းထဲကိုလည္း လွည့္ပတ္ရွာတယ္မေတြ႔ဘူး "ေတာက္" ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူလာေနာက္တာလဲ ငါ့မယားမီးဖြားေနတာသိသိႀကီးနဲ႔ ဖိုးစံ လက္ႏိွပ္ဓါတ္မီး ၀ိုင္းထဲ ပာိုထိုးဒီထိုးလုပ္ရင္း အိမ္ေပၚျပန္တက္မယ္အလုပ္…… "ေအာင္မေလး ျမလွရဲ႕ အျဖစ္ဆိုးလွခ်ည္လား"ပာု အိမ္ေပၚကေန ကြ်န္ေတာ့မိန္းမရဲ႕ အစ္မအပ်ိဳၾကီး မနန္းစံရဲ႕ ေအာ္ငိုသံအၾကား ပာာ! ဘာျဖစ္တာလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ ျမလွ ျမလွ ဘာျဖစ္တာလဲ ေျခတန္ရွည္အိမ္ေပၚထပ္ ေလွကားေပၚလွမ္းအတက္ ေလွကားတစ္၀က္ေလာက္က်ေတာ့ "အားးးး" ဖိုးစံ တစ္ေယာက္ေလွကားေပၚကေန ျဖဳန္းဆို ေျခေထာက္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကဆြဲသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ေလွကား အလယ္ထစ္ေလာက္ကေန ေနာက္ျပန္လွန္က်သြားပါေလေရာလား…. "ပာာ" အြန္႔! ေလွကားထစ္ေျခရင္းက ခင္းထားတဲ့ ေက်ာက္ျပားနဲ႔ ဖိုးစံေနာက္စိ တန္းတန္းမတ္မတ္ ထိမိတဲ့ အသံက "ခြပ္" အိမ္ေပၚမွ သမီးေလးငိုသံကို ဖိုးစံတစ္ေယာက္မၾကားနိုင္ေတာ့ၿပီ ထို႔အတူ ဖိုးစံရဲ႕ ခ်စ္ဇနီးေလး ျမလွကေရာ ကေလးေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း အသက္ရႈေမာပာိုက္ေနေသးေပမယ့္ လြန္လွတဲ့ေသြး ခါးလွတဲ့ ကံၾကမၼာေၾကာင့္လားမသိ ခုန "ေပာ့ဖိုးစံ ေပာ့ဖိုးစံ" ထူးလိုက္စဥ္ကတည္းက မ်က္ျဖဴလန္ ေသြးလြန္လို႔ ျမလွတစ္ေယာက္ အသက္ရႈ အသက္မဲ့ခဲ့ရၿပီ။ ဖိုးစံတစ္ေယာက္လဲ အိမ္ေပၚက ျမလွရဲ႕အစ္မ အပ်ိဳႀကီး မနန္းစံရဲ႕ ငိုသံအၾကား အိမ္ေပၚ အျမန္ေလွကားေပၚေျပးတက္ရင္း ေလွကားထစ္တစ္၀က္ကေန ေနာက္ျပန္လွန္က်လို႔ မရႈမလွ ေနာက္ေစ့ ပြင့္ထက္ျပီး ေသေနခဲ့ရတယ္…...။ ကံဆိုးလိုက္က်တဲ့ မိသားစုေလး သမီးေလးကေတာ့ အေဒၚအပ်ိဳႀကီး လက္ေပၚငိုေၾကြးရင္း နို႔ခ်ိဳကို ဆာေလွာင္လို႔ ၀ိုင္းထဲ ငိုက်န္ေနခဲ့ေလရဲ႕ မဆည္နိုင္တဲ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႔အတူ မနန္းစံတစ္ေယာက္တူမေလးကို ေထြးေပြ႕လို ၀ိုင္းထဲကေနထြက္သြားက်တဲ့ အသုဘပို႔ လူေတြကိုၾကည့္လိုက္ ထမ္းသြားတဲ့ ဖိုးစံနဲ႔ ျမလွတို႔ရဲ႕ အေခါင္းေတြကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔…. တူမေလး ကိုယ္ ေထြးေပြ႕စြာပိုက္ထားရင္းး! "စိတ္ခ်ပါ နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္စား ဒီသမီးေလးကို ငါအသက္ထက္ဆုံး ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးပါတယ္" "ကတိေပးပါတယ္ပာာ" အသုဘခ်တဲ့သူေတြ ၀ိုင္းထဲက ထြက္သြားက်လို႔ ရွင္းသြားတဲ့ ၀ိုင္းထဲမွာ နန္းစံနဲ႔ကေလးငယ္ေလးသာ က်န္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ...! "စိတ္ခ် ဒီနယ္တေၾကာမွာ ငါ့သမီးသာ အထက္စုန္းျဖစ္ရမယ္ ငါ့မေက်နပ္တာနဲ႔ ငါ့ညီမနဲ႔ ငါ့မတ္ကိုသတ္သြားတဲ့ ေကာင္မ နင့္ကိုကလဲ့စားေခ်ဖို႔ ဒီကေလးကို ေမြးကာစထဲက ငါ့ပညာအကုန္ထည့္ေပးလိုက္မယ္ေပာ့ ႏွစ္စဥ္အလိုက္ သူအလိုလိုပညာျမင့္သတဲ့ျမင့္ေစရမယ္" နန္းစံရဲ႕ မ်က္လုံးေတြပာာ အေစာကငိုေၾကြးေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြထက္ပိုျပီး ၀မ္းနည္းရိပ္ နာၾကည္းရိပ္ေတြ ထင္ရွားလာခါ အံကိုတင္းတင္းၾကိတ္ ၀ိုင္းထဲက ေျမကို လက္နဲ႔ကုန္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ တံေထြးတစ္ခ်က္ေထြးလိုက္ျပီး လက္ထဲက ေျမစုပ္အကုန္လုံး ေအာ္ငိုေနတဲ့ ကေလးငယ္ပါးစပ္ထဲ အကုန္ထိုးထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္.....။ အေဒၚအပ်ိဳၾကီးရဲ႕ အသည္းေက်ာ္ေလး ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးခ်စ္စရာမေလးလို႔…. နန္းစံကိုယ္တိုင္က ေ၀သာလီ ဗ်ိဳင္းမေလးလို႔ ခ်စ္စနိုးနဲ႔ေခၚရာက ခုဆို တစ္ရြာလုံးပါ ေ၀သာလီပာု နႈတ္က်ိဳးေခၚဆိုေနရတဲ့ထိေအာင္ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ ေမြးကတည္းက နာမည္ဆိုးထြင္ခဲ့ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္သိခဲ့တဲ့ ျဂိဳလ္မေလးမလား ေမြးတဲ့ညထဲက အေမလဲဆုံး အေဖလည္းဆုံး တစ္ခ်ိဳ႕ကဆို ေမြးမေကာင္းဘူး… သတ္ပစ္ နင္ပါေသလိမ့္မယ္ အဲ့ဒါဘီလူးမ ျဂိဳလ္မေလး ၀ိုင္းေျပာက်ေပမယ့္ နန္းစံတစ္ေယာက္ တူမေလး ေ၀သာလီကို အခ်စ္မေလ်ာ့ခဲ့ပါဘူး ပစ္ပယ္ဖို႔ေနေနသာသာ ေ၀သာလီ ပူဆာသမွ် မရတာမရွိေစရ အကုန္ဖန္တီးေပးခဲ့တာ ခုဆို ေ၀သာလီေလး ၄နွစ္သမီးေတာင္ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ။ နဂိုထဲက လယ္ပိုင္ယာပိုင္ရွိခဲ့တဲ့ ဖိုးစံနဲ႔ ျမလွတို႔အတြက္ ဒီသမီးေလးေ၀သာလီဘ၀ မပူပင္ရသလို နန္းစံကိုလဲ မိဘက အေမြမွန္သမွ် အပ်ိဳၾကီးဘ၀နဲ႔ ေနခဲ့ရမယ့္ သမီးၾကီးအတြက္စိတ္မခ်လို႔ လယ္ဧက၃၀နဲ႔ ႏြား၁၀ခ်င္း ေပးခဲ့ေလေတာ့ ေ၀သာလီေလးရဲ႕ဘ၀ မိဘမရွိတာ ရြာကတစ္ခ်ိဳ႕လူေတြေနာက္ကြယ္ အတင္းတုပ္တာေလာက္ ကလြဲလို႔ ၄နွစ္သမီးအရြယ္သာေရာက္လာတယ္ အေဒၚအပ်ိဳၾကီးလက္ေပၚမွာ ဘာမွမပူပင္မေၾကာင့္မၾက ေနခဲ့ရတဲ့သူေလးပါ။ ပူျပင္းလွတဲ့ ရာသီဥတုကို အံတုလို႔ ပင္းလွရြာက ကေလးငယ္တစ္စုရြာထိပ္က ေညာင္ညိဳပင္အရိပ္ေအာက္ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနက်တယ္…။ အပူပင္ကင္းလွတဲ့ ေ၀သာလီေလးတစ္ေယာက္လဲ ကေလးငယ္ေတြနဲ႔အတူ ျမဴးတူးေဆာ့ကစားရင္းးးးး။ "ပာဲ့ ေ၀သာလီပါရင္ ငါမေဆာ့ေတာ့ဘူး" "ပာင္" ဘာျဖစ္လို႔လဲပာပာု ကေလးၾကီးကေလးငယ္ေတြက၀ိုင္းေမးက်ရာ ေအးေမက ငါ့အဖြားကေျပာတယ္ ေ၀သာလီက ဘီလူးမ စုန္းမ သူ႔အေဒၚက ပညာေတြအကုန္ေပးထားတာ ငယ္ငယ္ထဲက မိဘနွစ္ပါး ေသြးေသာက္ျပီး ေမြးခဲ့တာလို႔ေျပာတယ္ပာ! ... "ပာယ္" ပာုတ္လို႔လားေအးေမရယ္! ကေလးေတြတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္၀ိုင္းေျပာက်ေတာ့ ။ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ ေအးေမကိုၾကည့္ရင္း "ပာဲ့ ေအးေမေနာ္ မပာုတ္တာမေျပာနဲ႔ ငါဘယ္သူ႔ေသြးမွမေသာက္ဘူး နင္သာ ေသြးေသာက္တဲ့စုန္းမက ေမြးတာ နင့္အေမေဒၚျမနွစ္က ကေ၀မတဲ့ လင္ေတြေျပာင္းယူတာလဲ မနည္းေတာ့ဘူး နင္ေတာင္ဘယ္လင္နဲ႔ရမွန္းမသိဘူးလို႔ ငါ့ေဒၚေလး နန္းစံက ေျပာတယ္ ပာားးး.! ေ၀သာလီေလးက တစ္ခြန္းမက်န္ ျပန္ခံပက္လိုက္ေတာ့ အရြယ္ေရာအသက္ပါ ေ၀သာလီထက္ၾကီးတဲ့ေအးေမ ေဒါသူပုန္ထလို႔ ေ၀သာလီေလးကို အတင္းဆံပင္ေစာင့္ဆြဲ ရိုက္ပုတ္ပါေလေရာ ငါ့ကိုမ်ား ကေ၀မသမီးတဲ့ ပာင္စုန္းမကေမြးထားတဲ့ ဘီလူးမ မိဘေသြးကိုေသာက္တဲ့ေကာင္မ ကေလးငယ္တစ္စုလဲ ေ၀သာလီကို ေအးေမရိုက္နွက္ေနတာကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကတယ္ ေ၀းးးးးးးးေအးေမကြ ေအးေမကြ ပာု ေအာ္ပာစ္ ေျမႇာက္ပင့္ေပးတဲ့ ေအးေမရဲ႕ ေက်ာင္းေနဖက္ရြယ္တူအေဖာ္ေတြေၾကာင့္လဲ ေအးေမတစ္ေယာက္ ေ၀သာလီေလးကို အတင္းအဓမၼအရြယ္အားကိုးနဲ႔ ရိုက္ႏွက္သတ္ပုတ္တာကို ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ အလူးအလဲ ခံေနရရွာတယ္။ "ကဲပာာ" "ကဲပာာ" မွတ္ျပီလား ဘီလူးမ ကေ၀မရဲ႕ ေမြးစားသမီး ! ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကိုကေ၀မရဲ႕သမီး လင္အမ်ားၾကီးယူတဲ့ မိန္းမရဲ႕ သမီးလို႕ေျပာအုံး….! ကဲပာာ ကဲပာာ။ ေ၀သာလီေလးရဲ႕မ်က္နွာကို ေျမျပင္ေပၚ ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ရင္း ေမာလာေတာ့မွ ေအးေမတစ္ေယာက္ လက္ကိုလႊတ္လိုက္တယ္ ကေလးထဲမွာအရြယ္အရေရာ စြာတဲ့ေနရာမွာပါ ေအးေမကို ယွဥ္ရဲတဲ့သူမရွိတာ ေအးေမးတစ္ေယာက္ကေလးဗိုလ္ျဖစ္ေနတာၾကာေပါ့ ။ ခုလိုသူဗိုလ္လုပ္ရတဲ့ ကေလးေတြၾကားမွာ ၄နွစ္သမီးေလး ေ၀သာလီက ျပန္ေျပာေတာ့ အရြယ္အား အသက္အားျဖင့္ပါ ကြာလွတဲ့ ေ၀သာလီကို ေကာင္းေကာင္းပညာေပးလိုက္ရတာ အားရသြားေတာ့ ကေလးတစ္စုကိုေခၚျပီး ေအးေမရြာဦးေက်ာင္းက ဘုရားကုန္းေပၚသြားကစားဖို႔ ဦးေဆာင္လို႔ေခၚသြား ပါတယ္..။ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ ေအးေမနဲ႔ ခြန္အားအရြယ္အသက္ခ်င္းမမွ်လို႔ ဒဏ္ရာဗလပြနဲ႔ ေျမျပင္ေပၚ မ်က္နွာအပ္ရင္း နာက်င္မႈနဲ႔အတူ ကေလးငယ္ဘာသာဘာ၀ ငိုေၾကြးေနရာကေန ေျမၾကီးကို လက္နွစ္ဖက္က ဆုပ္ကိုင္ရင္း မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ေျပာင္းလို႔လာပါတယ္….။ ပါးစပ္ကလည္း သြားေတြက်ိဳးေၾကေတာ့မတတ္ က်ိတ္ရင္း အသံက်ယ္ၾကီးးးထေအာ္လိုက္တယ္ '''''''''''''ေအးေမ''''''''''''''' ေ၀သာလီေလးရဲ႕ေအာ္လိုက္တဲ့အသံပာာ ေညာင္ညိဳတန္းမွာ နားခိုေနတဲ့ငွက္တို႔ အလန္႔တၾကား ပ်ံသန္းသြားၾကလို႔..။ ပာီးးး ေအးေမ ေတနာမၾကီး ငါ့ကိုအနိုင္က်င့္တယ္ ေခြးကိုက္လို႔ ေသပါေစေတာ္..။ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ ငိုေၾကြးလို႔ မ်က္နွာမွဒဏ္ရာေတြကို သုတ္ခါ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ပါေလေတာ့တယ္။ "ပာယ္" "ပာယ္"…. ဒီမ်က္နွာက ဒဏ္ရာေတြက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ေျပာပါအုံး ေဒၚေလးကိုေျပာပါ ငါ့သမီးေလးကို ဘယ္သူေတြ အနိုင္က်င့္လိုက္တာလဲ "ပာမ္"။ မနန္းစံတစ္ေယာက္ သမီးေလးေ၀သာလီရဲ႕ ေပက်ံေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္ ဖူးေရာင္ေနတဲ့မ်က္နွာကေလးကို ျမင္သြားေတာ့။ ဘီလူးသဘက္ရဲ႕အသည္း ဆားနဲ႔ပက္ခံရတာထက္မက ေဒါသူပုန္မီးထလို႔ ေျပးဖက္လိုက္ရွာ မိတယ္ ေ၀သာလီေလးကို။ "ေျပာ" သမီးကိုဘယ္သူအနိုင္က်င့္လဲ ေဒၚေလးကိုေျပာစမ္းပါသမီးရယ္ အျမန္ေလး "ပာင္" ငါ့အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္ပာဲ့။ မနန္းစံတစ္ေယာက္ထိန္းမနိုင္ သိမ္းမရ ေ၀သာလီေလးရဲ႕ မ်က္နွာကို ျမင္ျပီး ယမ္းပုံမီးက် ေဒါသေတြ တဖြားဖြားထလို႔ ေပါက္ကြဲေနတဲ့အခ်ိန္!! သမီးကို ဘယ္သူမွလုပ္တာ မပာုတ္ပါဘူး ေဒၚေလးရယ္ သမီးဘာသာသမီး ေခ်ာ္လဲတာပါ ေဆာ့ရင္းနဲ႔ "အို" ဒါေဆာ့ရင္းေခ်ာ္လဲတဲ့ ဒဏ္ရာဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္ဘူး ေျပာေျပာပါ အမွန္တိုင္းေဒၚေလးကို .. ေ၀သာလီေလးတစ္ေယာက္ ကေလးပီပီ ပာန္ေဆာင္မရေတာ့ပဲ ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုရွာပါေလေရာ ပာီးးးးး သမီးကို ေဒၚျမနွစ္သမီး ေအးေမ အနိုင္က်င့္လိုက္တာ သမီးကို ကေ၀မရဲ႕ေမြးစားသမီး မိဘေသြးကို ေသာက္ျပီး ျပီး ျပီးး ပာီးးး ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ ရႈိက္ၾကီးတငင္ ငိုခ်လိုက္ပါေလေရာ။ "ပာင္"ေတြ႔က်ေသးတာေပါ့ မျမနွစ္ရယ္ မိနန္းစံအေၾကာင္း "လာ" လိုက္ခဲ့သမီး ေဒၚေလးအေၾကာင္း ဒီမိန္းမနဲ႔သူသမီးသိေစရမယ္ပာု ေျပာေျပာဆိုဆို မနန္းစံတစ္ေယာက္ ေ၀သာလီေလးလက္ကိုဆြဲကာ ေဒၚျမနွစ္အိမ္သို႔ ထမိန္စြန္ေတာင္စဆြဲ ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္။ "ပာဲ့" လင္တစ္ရာယူမယ့္ ေကာင္မ မီးယပ္မ ခ်ဥ္ေပါင္ရိုးမ ဒုတ္ထိုးမ ခုထြက္ခဲ့စမ္း ေအာင္မယ္ ငါ့တူမကို အနိုင္က်င့္ ေစာ္ကားတဲ့ နင့္သမီးပါခု ေခၚထုတ္ခဲ့ေပာ့ နန္းစံတဲ့ တစ္စံထဲရွိတယ္။ "ပာဲ့ ပာဲ့" ငါ့အိမ္ေရွ႕မွာ ေအာ္ၾကီးပာစ္က်ယ္နဲ႔ လာျပီးလူပါး၀ေနတာဘယ္သူလဲပာဲ့…။ ေၾသာ္.. ဘယ္သူလဲမွတ္တယ္ နန္းစံကိုးးး ေျပာ ငါ့အိမ္ေရွ႕ ေခြးလိုလာေပာာင္ရတဲ့ အေၾကာင္းက..!။ အမေလးေအ လူၾကားလို႔မွမေကာင္း လာေပာာင္ေနတယ္ေတာ့! !! အရပ္ကတို႔ေရ ၾကည့္က်ပါအုံး!....က်ဳပ္အိမ္ေရွ႕လာျပီး နန္းစံ လာကိုက္ေနပါတယ္ေတာ့။ ေအာင္မယ္ ရွင္ကမ်ားအသံေကာင္းပာစ္ေနေသး ဒီမွာ က်ဳပ္တူမကို ရွင့္သမီးေအးေမ လုပ္လႊတ္လိုက္တာ ၾကည့္ပါအုံး ၾကည့္ေလဒီမွာ။ အို..ေအ ကေလးခ်င္းရန္ျဖစ္တာ က်ဳပ္ကဘာသိတာမွတ္လို႔. က်ဳပ္သမီး ဒီေလာက္လုပ္ရေအာင္ နင့္တူမျဂိဳလ္မ ကဘာေျပာလဲမွမသိတာ… "ဘာ" ငါတူမကိုမ်ား ျဂိဳလ္မ ပာင္ လင္တစ္ရာယူထားတဲ့ ေကာင္မကမ်ား နန္းစံအေၾကာင္းသိေစရမယ္ လာခဲ့။ နန္းစံေျပာေျပာဆိုဆို ေဒၚျမနွစ္ ၀ိုင္းထဲ၀င္ျပီး ေဒၚျမနွစ္ကို ပါးလွမ္းရိုက္ဖို႔ လုပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္! ဗ်ိဳ႕…. ေဒၚျမနွစ္ ေဒၚျမနွစ္ ပာုေခၚကာ ၀ိုင္းထဲအေျပး၀င္လာတဲ့ ပင္းလွရြာ ဘုရားကုန္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ကပၸိယၾကီး ဦးစံလင္း အသံၾကားေတာ့ မနန္းစံရဲ႕ လက္ရပ္တန္႔သြားသလို ေဒၚျမနွစ္လဲ ၀ိုင္းထဲ၀င္လာတဲ့ ကပိၸယၾကီးကို လွမ္းၾကည့္လို႔… ဒီမွာ ဒီမွာ ေဒၚျမနွစ္ ခင္ဗ်ားသမီးေလး ေအးေမ ဘုရားကုန္းေပၚေဆာ့ေနတုန္း ေက်ာင္းကေခြးေတြလား ဘယ္ကေခြးေတြလဲမသိဘူး ဘုရားကုန္းေပၚ ေျပးတက္လာျပီး ခင္ဗ်ားသမီးကို ၀ိုင္းကိုက္တာ ခုေသျပီဗ်! ေသျပီ…..။ ကပၸိယၾကီးဦးစံလင္းရဲ႕ စကားကိုၾကားေတာ့ ေဒၚျမနွစ္တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးၾကီးျပဴးထြက္လာျပီး ေဘးပတ္၀န္းက်င္ ဂရုမထားနိုင္ေတာ့အားပဲ ၀ိုင္းထဲကေန…. ထမိန္စဆြဲ ၀ရုန္းသုံးကား ဘုရားကုန္းဘက္သို႔ ေျပးထြက္သြားပါေလေတာ့တယ္။ မနန္းစံနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ရန္ပြဲကိုေတာင္သတိမရေတာ့ပဲ…..။ "ပာဲ့" နန္းစံ နင့္တို႔တူအရီးက ဒီ၀ိုင္းထဲဘာလုပ္ေနက်တာတုန္းပာ…? ကပၸိယၾကီး ဦးစံလင္းေမးလိုက္ေတာ့မွ မနန္းစံ သတိရျပီး အို! ဘာလာလုပ္တာမွ မပာုတ္ပါဘူးေတာ္.. "လာလာ" သမီးေဒၚေလးတို႔ ျပန္က်ရေအာင္….။ ေျပာေျပာဆိုဆို ေ၀သာလီေလး လက္ကိုဆြဲလုိ႔ မနန္းစံတစ္ေယာက္ ေဒၚျမနွစ္တို႔၀ိုင္းထဲက အေျပးေလးထြက္ခဲ့ေလတယ္....။ "ပာင္" ေဒၚျမနွစ္သမီး ဘုရားကုန္ေပၚေခြးကိုက္လို႔ ေသျပီဆိုပဲ ပါးစပ္ကေရရြတ္ရင္း ေ၀သာလီေလး လက္ကိုဆြဲ အိမ္သို႔သုတ္ေျခတင္ျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေ၀သာလီ ေလးမ်က္နွာမွာေတာ့ ခုန ကပၸိယၾကီး ဦးစံလင္းေျပာလိုက္တဲ့ ေအးေမတစ္ေယာက္ ေခြးကိုက္လို႔ ေသျပီဆိုတဲ့ စကားၾကားထဲက နာက်င္ခံစား ငိုေၾကြးေနရတဲ့ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလုံး အျပဳံးေတြေ၀ဆာလို႔ ေဒၚေလး နန္းစံဆြဲေခၚရာသို႔ လမ္းမေလွ်ာက္ ေျခေထာက္ေလး ခုန္ဆြ ခုန္ဆြနဲ႔ ျမဴးေပ်ာ္စြာလိုက္ခဲ့မိေလတယ္ "ပာီးးပာီးးပာီး" ေအးေမ…. ငါ့ကို အနိုင္က်င့္တဲ့ေအးေမ ခုဘာတတ္နိုင္ေသးလဲ ေခြးမ ေခြးကိုက္ခံရလို႔ ေသျပီ...ပာီးးပာီးးပာီး…။ "ေ၀သာလီ " သမီးေလး လာပါအုံးေဒၚေလးဆီ ေမးစရာရွိလို႔ ! သမီး ေအးေမနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေတာ့ ဘာမ်ားစိတ္ဆိုးျပီး ေျပာလိုက္ေသးလဲ က်ိန္ဆဲလိုက္တာေတြ ဘာေတြမ်ား လုပ္မိေသးလား ပာင္! သမီး။ နန္းစံ တစ္ေယာက္စိတ္ထဲမတင္မက်နဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေ၀သာလီကို ေခ်ာ့ေမာ့လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ "ပာုတ္" ေဒၚေလး သမီးကို အနိုင္က်င့္လို႔ စိတ္ဆိုးျပီး ေခြးကိုက္ေသပါေစလို႔ ေျပာလိုက္တာ ခု သူတစ္ကယ္ေသသြားျပီး ပာီးးသမီးေပ်ာ္လိုက္တာ သိလားေဒၚေလး!!! "ပာင္" ဒါ ဒါ ဒါ ဒါဆို သမီးး သမီးးက "အို" မျဖစ္နိုင္ေသးဘူးထင္တယ္ ငါ့ ငါ့ပညာေတြ အကုန္ေပးထားေပမယ့္ ေ၀သာလီေလးက ခုမွ ၄နွစ္သမီးပဲရွိေသးတာ ဒီလို ပါးစပ္က ေျပာလိုက္ယုံနဲ႔ ေသရေလာက္ေအာင္ "အို" မျဖစ္နိုင္ေလာက္ေသးပါဘူး ၀မ္းတြင္းစုန္း ပညာပါလာတာေတာ့။ ငါ့ပညာအစြမ္းျပခ်ိန္ဆို သမီးေလး ၁၃နွစ္ေက်ာ္မွ ဒီလိုလုပ္နိုင္မွာ ခုပာာက တိုက္ဆိုင္မႈပဲ ျဖစ္မွာပါေလ…... တိုက္ဆိုင္မႈပဲ ျဖစ္ပါေစ...။ ပင္းလွရြာမွ ကေလးေတြလဲ ေက်ာင္းစဖြင့္ခ်ိန္ေရာက္ျပီဆိုေတာ့ အက်ႌျဖဴ ေဘာင္းဘီ လုံခ်ည္အစိမ္းေလးေတြနဲ႔ ရြာေျမာက္ဖ်ားက မူလတန္းေက်ာင္းေလးသို႔ ခ်ီတက္ၾကကုန္ေလျပီ ဒီေန႔ သမီးေလးေ၀သာလီ သူငယ္တန္း စတက္ရမယ့္ေန႔ မနန္းစံတစ္ေယာက္မိုးလင္းထဲက ခ်စ္သမီးတူမေလး ေ၀သာလီကို ၿဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ ဂါ၀န္စိမ္းလွလွေလး ၀တ္ေပးျပီး ေက်ာင္းသို႔ တူမေလးနဲ႔ ၂ေယာက္ ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္။ လမ္းတြင္ "ေ၀သာလီ" သမီးေလး ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ဆရာမေျပာစကားနားေထာင္ေနာ္ စာကိုလဲေသခ်ာ လိုက္မွတ္သိလား အေဆာ့ၾကီး မက္မေနနဲ႔ေနာ္ ေနာက္ျပီး မုန္႔စားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္က် ေဒၚေလး ထမင္းခ်ိဳင့္ လာပို႔မယ္သိလား အတန္းထဲကပဲေစာင့္ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အေ၀းၾကီးေလွ်ာက္သြားျပီး ေဆာ့မေနနဲ႔ "ပာုတ္" စိတ္ခ်ပါ ေဒၚေလးရဲ႕… ေ၀သာလီ မေဆာ့ဘူးေနာ္ ေဒၚေလးထမင္းခ်ိဳင့္လာပို႔တာကိုေစာင့္ေနမယ္ ပာုတ္ျပီလား…! အမေလး လိမၼာလိုက္တဲ့ ေဒၚေလးသမီး ဒါေၾကာင့္ခ်စ္ေနရတာ ရႊတ္! ေ၀သာလီေလး တက္တဲ့ ေျမာက္ပိုင္းက မူလတန္းေက်ာင္း အေနအထားေလးေျပာျပရအုံးမယ္။ ေက်ာင္းဆိုေပတည္း သူငယ္တန္းမွ ၄တန္းထိ အခန္းရယ္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ရွိတာမပာုတ္ ေ၀ါထဲမွာပဲ ေက်ာက္သင္ပုန္းနဲ႔ ခုံေတြခြဲျပီးသင္ရတဲ့ ရြာေက်ာင္းေလး ဖင္ထိုင္ခုံကေတာ့ အိမ္ကတည္းက ကိုယ္ပိုင္ဖင္ထိုင္ခုံ သယ္လာရတဲ့ ရြာေက်ာင္းေလးဆိုပါေတာ့။ ရြာေက်ာင္းဆိုေပမယ့္ သီးသန္႔လဲ မပာုတ္ျပန္ဘူး ရြာေျမာက္ဖ်ားကအိမ္ေတြ အဆုံးမွာ ၁ဧကေလာက္ အက်ယ္ေနရာေလးမွာ ေဆာက္ထားတဲ့ေက်ာင္း။ ကဲေက်ာင္းအေၾကာင္းရွင္းျပေန ဇာတ္လမ္းကရွည္သြားအုံး မယ္ ဒီလိုေျပာျပခ်င္တာက… အဲ့မူလတန္းေက်ာင္းေလးရဲ႕ ကပ္လွ်က္အိမ္မွာကေတာ့ ၁၂ႀကိဳးကုန္စင္ျပီးသား မခင္စိန္ဆိုတဲ့ မိန္းမေနတဲ့အိမ္ေလ။ မခင္စိန္ စုန္းမွန္းေအာက္လမ္းတတ္မွန္း ပင္းလွရြာ တစ္ရြာလုံး သိက်ေပမယ့္ ေနာက္ကြယ္ေတာင္ စုန္းမေအာက္လမ္းဆရာမလို႔ ဘယ္သူမွမေျပာရဲသလို မခင္စိန္ကလဲ ပြဲပြဲႏႊဲလာျပီး ဒီနယ္တေၾကာ ၁၂ၾကိဳးခင္စိန္ရယ္လို႔ ေအာက္လမ္းပညာရွင္ စုန္းကေ၀ ၁၂ၾကိဳး မျပည့္ေသးသူ ေတြကအစ ဆရာတင္ ေရွာင္ၾကရတဲ့ ၁၂ၾကိဳးခင္စိန္ၾကီးေပါ့။ ေ၀သာလီေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းစေရာက္ေတာ့ သူမ်ားကေလးေတြက မိဘေတြျပန္သြားေတာ့ ငိုက်ဂ်ီက်နဲ႔ သူငယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ မိဘနဲ႔လဲ ခြဲဘူးက်တာ ပထမဆုံးဆိုေတာ့။ ေ၀သာလီေလးကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ ေဘးကလူေတြကိုလဲ စကားမေျပာဘူး ငိုလဲမငိုဘူး ဒီလိုနဲ႔ သူငယ္တန္း အတန္းပိုင္ဆရာမရဲ႕ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚ အသံျပင္းျပင္း ရိုက္လိုက္တဲ့ ၾကိမ္လုံးသံေၾကာင့္ ငိုေန ဆူညံေနတဲ့ ကေလးေတြအားလုံး ျငိမ္သက္သြားက်တယ္ ေပားးးးးး ဒါငိုရမယ့္ေနရာမပာုတ္ဘူး စာသင္ရမယ့္ ေနရာကြ ခုလြယ္အိတ္ထဲက စာအုပ္နဲ႔ ခဲတံေတြထုတ္က် ဆရာမလိုက္စစ္မယ္ စာအုပ္ဖုံးမွာ နာမည္ထိုးရမယ္ ခဲတံေတြ ခြ်န္ထားမထားစစ္မယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူငယ္တန္း အတန္းပိုင္ဆရာမေလးလဲ ကေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီ ကိုလိုက္စစ္ နာမည္ေတြ ေမးျပီး စာအုပ္မွာေရးေပး ခဲတံေတြ ခြ်န္ေပး အရြယ္ၾကီးစဥ္ငယ္လိုက္ေနရာခ်ေပးနဲ႔ ေခြ်းတစ္လုံးလုံးကိုက်လို႔.. ကေလာင္ ကေလာင္ ကေလာင္ ကေလးေတြအားလုံး ေ၀းးးခနဲ မုန္႔စားေက်ာင္းဆင္း ေခါင္းေလာင္းထိုးသံၾကားေတာ့ အေျပးလႊား ေက်ာင္းေအာက္သို႔ ေျပးဆင္းသြားက်ပါတယ္ ေ၀သာလီတို႔ သူငယ္တန္းကေလးေတြကေတာ့ ေျပးဆင္းသြားတဲ့ ကေလးေတြကိုၾကည့္ရင္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ အတန္းပိုင္ဆရာမကေန ကဲ သားတို႔သမီးတို႔ ထမင္းစားလို႔ရျပီေနာ္ပာု ေျပာလိုက္ေတာ့ ကေလးမိခင္ေတြ အလွ်ိဳလွ်ိဳ အတန္းထဲ၀င္လာျပီး ကိုယ့္သားသမီးကို ခ်ီပိုးျပီးအျပင္ေခၚထုတ္ ထမင္းေကြ်းက် အတန္းထဲတင္ ထမင္းခြံေပးတဲ့သူက ခြံေပး။ ခဲတံေလးေတြ ခြ်န္ေပးတဲ့သူကခြ်န္ေပးလို႔….။ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာေတာ့ ေဒၚေလးကလဲမလာေသးဘူး ဗိုက္ကလဲဆာလွျပီ "ပာုတ္ျပီ" ေဒၚေလးကို ေက်ာင္းေရွ႕က သြားေစာင့္ေနမွဘဲ လြယ္အိတ္ကေလး ေက်ာျပန္ပိုးျပီး ဂါ၀န္ေလးမလို႔ ေ၀သာလီေလး တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းအေရွ႕သို႔ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ကစားေနက်တဲ့ အတန္းၾကီးကေလးေတြ ၾကားကေန ေက်ာင္းေရွ႕ကို ထြက္လာရင္း ပာိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ေနတုန္း ေဒၚခင္စိန္ ျခံထဲမ်က္စိကေရာက္သြားပါတယ္ "ပာယ္"… ပာိုမွာ ခ်စ္စရာေလးေတာ့ ေခြးေပါက္စေလးတစ္ေကာင္ ပာီးးးးးး သြားေခၚအုံးမွ ေ၀သာလီေလး တစ္ေယာက္ ကေလးပီပီ ဘာမွမသိ ေခြးေပါက္စေလး ၁ေကာင္ျမင္ေတာ့ လိုခ်င္ခ်စ္ခ်င္စိတ္ေလးတစ္ခုထဲနဲ႔… ေဒၚခင္စိန္ျခံထဲ စြတ္၀င္သြားျပီး ေခြးကေလးကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္ပါတယ္ အီးးးအီးးအုးးအု ေပာ့းးးးး ခုရပ္စမ္း!!! နင္ ဘာလာလုပ္တာလဲ ငါျခံထဲ ခုထြက္သြား ေအာ္ ေအာ္ ဘယ္သူလဲမွတ္တယ္ နန္းစံ တူမ ေ၀သာလီကိုး ခုထြက္သြားစမ္း ငါ့အိမ္ထဲက နင္ဒီရြာမွာ လူစျဖစ္ကတည္းက ငါ့အဆင့္ေတြ ဆက္တက္မရေတာ့တာ ေခြးမေလး ခုငါ့ပိုင္နက္ထဲထိေတာင္ ၀င္လာျပီေပါ့ေလပာုတ္လား သြားးးးးးး နင့္မ်က္နွာငါမၾကည့္ခ်င္ဘူး ခုထြက္သြားးးးး!!!!!!။ ေျပာေျပာဆိုဆို ေဒၚခင္စိန္ (၁၂ၾကိဳးခင္စိန္)တစ္ေယာက္ စီးထားတဲ့ဖိနပ္နဲ႔ ေ၀သာလီေလးမ်က္နွာကို ေကာက္ေပါက္ျပီး ေ၀သာလီေလးရဲ႕ ဆံပင္ကို လွမ္းဆြဲႏႈတ္ဖို႔ အလုပ္…. ေ၀သာလီေလး ခ်ီထားတဲ့ ေခြးေလးရဲ႕ လွမ္းပာတ္(လွမ္းကိုက္)တာကို ရုတ္တရက္ခံလိုက္ရပါတယ္ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာလဲ မ်က္နွာကို ဖိနပ္နဲ႔ ေကာက္ပစ္ခံ ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းတာကို အေၾကာက္လြန္ျပီး ေခြးကေလးကို ပစ္ခ် ေက်ာင္းဘက္သို႔ သုတ္ေျခတင္ ေျပးခဲ့ပါေလေတာ့တယ္။ ေနာက္ကေန ၾကိမ္းေမာင္းဆဲဆိုေနတဲ့ ေဒၚခင္စိန္အသံေၾကာင့္ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ အိမ္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္းထဲေဆာ့ေနတဲ့ ကေလးေတြပါ ဘာမွန္းမသိ ေ၀သာလီနဲ႔ ေဒၚခင္စိန္တို႔ကို ေၾကာင္ၾကည့္ ထြက္ၾကည့္ေနက်တယ္ တခ်ိဳ႕ကလဲ ပာိုကေလးမေလးမေတာ့ ဒုကၡပါပဲေအ ဘုမသိဘမသိ ဒီမိန္းမအိမ္၀ိုင္းထဲမွ ၀င္သြားရတယ္လို႔ သနားပါတယ္ေအ တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ ေက်ာင္းေနာက္ဘက္ျခမ္းထိေျပးလာျပီး မန္းက်ည္းပင္ေအာက္နား လူရွင္းတဲ့ ေနရာေလးမွာ ေဆာင့္ေဆာင့္ေလးထိုင္ျပီး အရမ္းေၾကာက္ရြံ ငိုေၾကြးေနရွာတယ္။ ေဒၚခင္စိန္ရဲ႕ အိမ္၀ိုင္းဘက္ကို မ်က္နွာေလး အသာေစာင္းၾကည့္ရင္း ေဒၚခင္စိန္ရဲ႕ ဆဲဆိုသံ ခုနကမ်က္နွာကို ဖိနပ္နဲ႔ေကာက္ေပါက္ျပီး ဆံပင္လွမ္းဆြဲဖို႔ လုပ္လိုက္တာေတြကို ျမင္ေယာင္လာျပီး ငိုေနတဲ့ မ်က္လုံးႏွစ္လုံး အေရာင္ေျပာင္းလို႔ လာပါတယ္။။။ ေဒၚခင္စိန္ အစုတ္ပလုတ္မၾကီးးးး ငါ့ပာာငါ ေခြးေလးခ်စ္လို႔ သြားခ်ီမိတာကို ငါ့မ်က္နွာကို ဖိနပ္နဲ႔ပစ္ေပါက္တယ္ ငါ့ဆံပင္ကို ေဆာင့္ဆြဲတယ္ စုန္းမၾကီးးးးပာီးးးပာီးးး ငိုလဲငို ေက်ာပိုးထားတဲ့ လြယ္အိတ္ေလးထဲမွ ခြ်န္ျမေနတဲ့ သူ႔ေဒၚေလး နန္းစံခြ်န္ေပးထားတဲ့ ခဲတံေလးကိုထုတ္လို႔ ေျမၾကီးေပၚသို႔ ေဆာင့္ခါ ေဆာင့္ခါ ထိုးခ်လိုက္ပါေတာ့ တယ္ ေသစမ္း! ေသစမ္း! ကဲပာာ. .ကဲပာာ စုန္းမၾကီး ေသပာာ ေသပာာ..!!!။ ေအာင္မေလးး!!! ကယ္ၾကပါအုံး အရပ္ကတို႔ေရ….. လာၾကပါအုံးးးး အမေလး နာလွပါျပီ ေသရပါေတာ့မယ္! ေၾကာက္ပါျပီေတာ္ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ အမေလးးးကယ္ၾကပါအုံးး ကြ်န္မကိုသတ္ေနပါျပီးးးေသရပါေတာ့မယ္ ကယ္ၾကပါအုံးးးးလာၾကပါအုံးးး အရပ္ကတို႔ေရးးးးးးးး ေဒၚခင္စိန္ ၀ိုင္းထဲက ေျမၾကီးေပၚလူးလိမ့္ျပီး ေအာ္ပာစ္ေနတဲ့အသံေၾကာင့္ ေဘးအိမ္ေတြလဲ မေနသာေတာ့ပဲ ေဒၚခင္စိန္၀ိုင္းထဲသို႔ ေျပး၀င္လာက်ပါတယ္။ ပာ ပာ ေဒၚခင္စိန္ ေဒၚခင္စိန္ ပာဲ့ ပာဲ့ လုပ္ၾကပါအုံး ထူေပးက်ေလ ေအာ္ ေဒၚခင္စိန္ ေဒၚခင္စိန္ ဘာျဖစ္တာလဲ? ဘာျဖစ္တာလဲ? ခုနကေလးမေလး ခုနကေလးမေလးကို လိုက္ရွာေပးက်ပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္.... ေတာင္းပန္ပါတယ္ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ အ႐ႈံးေပးပါတယ္လို႔ ေျပာေပးပါ အျမန္ အျမန္ေလး လိုက္ရွာေပးၾကပါ အာားးးးနာလွပါျပီ ဆက္မထိုးပါနဲ႔ေတာ့ ေသရပါေတာ့မယ္။ ေပာ့ ေပာ့ ေပာ့ လုပ္ၾကေလ ခုန ကေလးမေလးတဲ့ လိုက္ရွာေပးလိုက္က်ေလကြာ ဘယ္ကေလးတုန္း။ ေပာာ ပာိုပာာေလဗ်ာ နန္းစံ မနန္းစံရဲ႕ တူမေလး ေ၀သာလီမပာုတ္လား။ ပာုတ္ ပာုတ္တယ္ ေျမမွာလူးလိမ့္ျပီး ေ၀ဒနာအျပင္းထန္ခံစားေနရတဲ့ ေဒၚခင္စိန္ ေ၀သာလီေလးနာမည္ကို ေထာက္ခံရင္း အျမန္ေတာင္းပန္ေပးပါ အျမန္ရွာေပးက်ပါေတာ္ က်ဳပ္ေသရပါေတာ့မယ္ပာု ျငီးတြားအကူညီေတာင္းရင္း အသက္ေပ်ာက္ သြားရရွာပါေတာ့တယ္။ ပာိတ္! ခ်စ္ဆုံးသမီးငယ္ေလး ဒီမွာဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ….. ဘာလဲ ေဒၚေလးထမင္းခ်ိဳင့္ ေနာက္က်လို႔ စိတ္ဆိုးေနတာလား ေျပာ….။ အိမ္မွာ စပါးပြဲစားေတြေရာက္ေနလို႔ စကားေျပာေနတာ ေနာက္က်သြားတာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ! ေပာာ့ဒီမွာ ေဒၚေလးသမီးၾကိဳက္တဲ့ ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ပာင္းခ်က္လာတယ္ လာ လာေနာ္ ထမင္းစားက်မယ္….. ေ၀သာလီေလး မ်က္ႏွာ ခုမွျပဳံးရႊင္သြားျပီး လက္ထဲမွ ခဲတံကို ေျမျပင္ကို ေဆာင့္ထိုးေနတာကို ရပ္လိုက္ရင္း ေဒၚေလးကလဲ သမီးဗိုက္အရမ္းဆာေနတာကို မသိဘူးလားလို႔ ေအးပါ…. သမီးေလးရယ္ ေနာက္ေန႔ေတြက် ေဒၚေလးေနာက္မက်ေစရဘူးေနာ္ စိတ္ခ် လာလာ ေဒၚေလးထမင္းခြံ႕မယ္။ လက္ထဲက ခဲတံလဲၾကည့္ပါအုံး က်ိဳးပဲ့ေနျပီ ထမင္းစားျပီး ေဒၚေလးအသစ္တစ္ေခ်ာင္း ထပ္ခြ်န္ေပးမယ္ေနာ္ ေရာ့ေရာ့ ပါးစပ္ပာ "ပာုတ္" ပာပာ သမီးငယ္ေလး ဆာေနရွာျပီ ေ၀သာလီေလး လဲ ထမင္းဆာဆာနဲ႔ သူေဒၚေလးနန္းစံ ခြံေနတာကို အငမ္းမရစားေနတဲ့အခ်ိန္။ ေပာ့ေပာ့ လာက်ပါပာ ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲအျမန္လိုက္ရွာ ၾကပါ ပာုေျပာေျပာဆိုဆို ရြာသားအခ်ိဳ႕ ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲ ၀င္လာၾကရင္း ကေလးေတြေဆာ့ေနတဲ့ ေနရာ ။ ေက်ာင္းစာသင္ခန္း ။ ၀ိုင္းထဲအနွံလိုက္ရွာၾကရင္း ပာာ! ေပာ့ ေပာ့.. ပာိုမွာကြ! ပာိုမွာ! ေနာက္ဖက္မက်ည္းပင္ေအာက္မွာ ေပာ့လာပာ ! လာၾကပာ! ရြာသားတစ္ခ်ိဳ႕ မန္းက်ည္းပင္နားေရာက္ေတာ့ ပာင္!!! မ မ မနန္းစံ ခင္ဗ်ားတူမေလး ခင္ဗ်ားတူမေလးကိုေလ ပာို ပာို ေဒၚခင္စိန္က ေတာင္းပန္ခိုင္းလိုက္လို႔ ေနာက္ေလ သူအရႈံးေပးပါ တယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ေျပာခိုင္းလိုက္လို႔ .။ "ဘာ".. ရွင္တို႔ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ..! က်ဳပ္တူမက ဘာကိုလုပ္လို႔ ဘာကို?..... အိုရႈပ္ေနတာပဲ ဘာေတြလာေျပာေနမွန္းမသိဘူး သြား သြား သြား ။ ပာာ! မပာုတ္ဘူးဗ် ခင္ဗ်ားတူမေလးကို ပာို၁၂ၾကိဳး ေဒၚခင္စိန္က ေတာင္းပန္ခိုင္းလိုက္လို႔ ခုသူ႔၀ိုင္းထဲမွာလူးလိမ့္ေနတာပဲ အဲ့ဒါ! က်ဳပ္တို႔ကို ခင္ဗ်ားတူမေလးကို သြားေတာင္းပန္ေပးပါ အရႈံးေပးပါတယ္ ေျပာလို႔ လာေျပာေပးတာ မယုံခင္ဗ်ားလိုက္ၾကည့္ပါလားဗ်ာ! ။ က်ဳပ္တို႔လဲ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိေပမယ့္ ေဒၚခင္စိန္က သြားေျပာေပးပါဆိုလို႔ လာေျပာေပးတာပါဗ်!။ ရြာသားတစ္ခ်ိဳ႕ မနန္းစံကို ရွင္းျပေနတဲ့အခ်ိန္ ေပာ့ ေပာ့ ကိုရင္ ျမိဳင္တို႔ ပာို အဖြားၾကီး ေသ ေသ ေသသြားျပီဗ်ပာု !.... အသံက်ယ္က်ယ္နဲဲ႔ လွမ္းေအာ္ရင္းေျပးလာတဲ့ သူရိန္ စကားၾကားေတာ့ ပာာ! ပာု တစ္ေယာက္မ်က္နွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ေပာ့ သူရိန္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲကြ။ ပာာ ခင္ဗ်ားတို႔ ေက်ာင္းထဲ ဒီကေလးမကို ရွာဖို႔ ထြက္သြားလိုက္ယုံရွိေသး အဖြားၾကီး ေခၚမရ လႈပ္မရနဲ႔ ဆုံးတာဗ်! အဲ့ဒါက်ဳပ္လိုက္ေျပာတာ ခု ကုလားဖ်င္းထိုးဖို႔ ျငမ္းစင္ ေခါင္းရိုက္နဲ႔ ဘုရားကုန္း ဆရာေတာ္ပင့္ သက္ေပ်ာက္သပိတ္ကပ္ လုပ္ေပးမလားလို႔ အဲ့ဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ကို လာေခၚတာဗ်!။ ေပာ ! ပာာ" ပာုတ္လို႔လားကြာ..ေပာ့ ေပာ့ တိုးတိုးေျပာၾကပာ အဖြားၾကီးအေၾကာင္းခင္ဗ်ားတို႔ သိရဲ႕နဲ႔ ဒါမ်ိဳုလုပ္ရပါ့မလား? .။ လာပါဗ်ာ ဆရာေတာ္ အရင္သြားေလွ်ာက္ျပီးမွ ၾကည့္လုပ္ၾကတာေပါ့။ ေ၀သာလီေလး ကေတာ့ ထမင္းေလး၀ါးရင္း ဘာမွမသိရွာသလို ၾကည့္ေနေလရဲ႕..။ မနန္းစံမလဲ ဘုမသိ ဘမသိ ေ၀သာလီေလးဘက္ ျပန္လွည့္ရင္း ထမင္းဆက္ခြံေနရင္း စိတ္ထဲမေတာ့ အေတြးေပါင္းစုံ။ ပေပာဠိေပါင္းစုံ???? ၀ါေခါင္လဆန္း ၁ရက္ေန႔ည ….. သမီးေလး ေ၀သာလီ လာပါအုံး ေဒၚေလးနားကို ေမးစရာရွိလို႔? ပာိုေန႔ကေလ သမီး ေဒၚခင္စိန္နဲ႔ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ခဲ့လဲ ခုရြာထဲမွာ သမီးေလးကို ေဒၚခင္စိန္ေတာင္မနိုင္လို႔ အရႈံးေပးလိုက္ရတဲ့ ၁၂ၾကိဳးတို႔ရဲ႕သခင္ ၀မ္းတြင္းစုန္းေလးလို႔ေျပာေနက်တယ္။ ပာင္! ၀မ္းတြင္းစုန္းဆိုတာဘာလဲပာင္ ေဒၚေလး? ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္လုပ္ရင္း သူေဒၚေလးနန္းစံ ရင္ခြင္ထဲ တိုးေ၀ွ႕ထားရာက ေမးလိုက္ေတာ့။ အို! သမီးေလးရယ္ ၀မ္းတြင္းစုန္းဆိုတာ ေမြးရာပါပညာတစ္ခုကြဲ႕ ေအာက္လမ္း…ေပတ…သရဲ…သဘက္ မေကာင္းဆိုး၀ါးတို႔ ျမဴးတူးတဲ့အခ်ိန္ ဘီလူး နတ္ဆိုးေပါင္းစုံ အားျပိဳင္က်တဲ့ အခ်ိန္ နကၡတ္ၾကဳံျပီး တိုက္ဆိုင္စြာ ေမြးလာတဲ့သူ ေနာက္ေအာက္လမ္းအေမြကို ဆက္ခံလိုက္ရတဲ့သူ ေမြးကတည္းက ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို ၀မ္းတြင္းစုန္းလို႔ ေခၚတာသမီးရဲ႕။ ပာင္! အဲ့လိုလူေတြက ဘာျဖစ္လဲပာင္ ? ေဒၚေလး။ ေအး အဲ့လိုလူေတြက စိတ္ထဲမုန္းတီးတဲ့သူ၊ နာက်ည္းတဲ့သူ၊ အရမ္းခ်စ္တဲ့သူ အို!! စိတ္ထဲမွာ ၀င္သြားတဲ့သူ မည္သူကိုမဆို ေသေအာင္လုပ္လို႔ရတယ္။ ခ်စ္ေအာင္လုပ္လို႔ရတယ္။ မုန္းေအာင္လဲ လုပ္လို႔ရတယ္ အထူးသျဖင့္ ေသသူကိုေတာင္ ရွင္ေအာင္လုပ္ျပီး ခိုင္းစားရတယ္သမီး။ ပာာ! ဒါဆို ၀မ္းတြင္းစုန္းေတြက လိုတရေတြေပါ့ေနာ္ ေဒၚေလး!... ေအး! လိုတရေတြေတာ့မပာုတ္ဘူး လိုတိုင္းေတာ့ က်ိန္ဆဲရတယ္ အထူးသျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ ေအာင္ျမင္တယ္သမီး.။ ခုနသမီးေလးကို ေဒၚေလးေမးတာ ေျဖပါအုံး…. သမီး ေဒၚခင္စိန္နဲ႔ ဘာျဖစ္က်လဲ သမီးေလး သူ႔ကိုဘာေတြလုပ္လိုက္လဲ? ေဒၚေလးကိုေျပာျပ။ ပာင္! သမီးသူ႔ကိုဘာမွမလုပ္ဘူးေနာ္…. လုပ္ဘူးး သူက သမီးသူ႕၀ိုင္းထဲမွာေခြးေသးေသးေလးတစ္ေကာင္ကို ေတြ႔လို႔ သြား၀င္ခ်ီတာ သမီးကိုဆဲတယ္….. မ်က္နွာကို ဖိနပ္နဲ႔ လွမ္းေပါက္တယ္ အဲ့အခ်ိန္သမီး ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး လက္ထဲခ်ီထားတဲ့ေခြးေလးက သူ႔လွမ္းကိုက္လိုက္ေတာ့ သမီးသတိရျပီး ေက်ာင္းကိုျပန္ေျပးလာျပီး မန္က်ည္းပင္ေအာက္ ေၾကာက္လို႔ လာငိုေနတာ မ်က္နွာက သူေပါက္လိုက္တဲ့ ဖိနပ္မွန္လို႔ နာလာေတာ့ သမီးေဒါသထြက္ျပီး ခဲတံနဲ႔ ေဒၚခင္စိန္ဗိုက္ကို သမီးနာသလိုနာပါေစဆိုျပီး မွန္းထိုးေနတာ ေျမၾကီးကို အဲ့ဒါ ေဒၚေလးထမင္းလာပို႔မွ ရပ္လိုက္တာေလ…. "ဘာျဖစ္လို႔လဲ" ပာင္! အို ပာုတ္ေနပါျပီ ငါထင္သလိုေတာ့! တူမေလးေရ. ေ၀သာလီ သမီေလး… ရွင္! ေဒၚေလး ။ ေနာက္ဆို သမီးအဲ့လို သူမ်ားျခံထဲ ပိုင္ရွင္ခြင့္မျပဳပဲ မ၀င္ပါနဲ႔ကြယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ေလ သမီး ခုခ်ိန္ကစျပီး ေဒၚေလး တစ္ေယာက္ကလြဲ ဘယ္သူနဲ႔မွ မေဆာ့ရဘူး အေပါင္းသင္းမလုပ္ရဘူးေနာ္… သမီးေလးမွာ အႏၲယ္ရာယ္ရွိတယ္ သမီးရယ္ ခုေဒၚေလးေျပာတာကို နားေထာင္ပါေနာ္ သမီးငယ္ေလး….! သူ႕ေဒၚေလး ေျပာေနေပမယ့္ အဲ့စကားေတြကို ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ မၾကားနိုင္ေတာ့ပါ အေဒၚမနန္းစံရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ နွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္လို႔...။ ပာိတ္! နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ ? ငါ့! ပာာငါ ဘာလုပ္လုပ္ နင့္အပူလား? ပာာ မပာုတ္ပါဘူး နင့္ၾကည့္လိုက္ အျမဲတမ္း ဒီမန္က်ည္းပင္ေအာက္္ အျမဲလာလာထိုင္ေနလို႔ေမးၾကည့္တာပါ ငါ့ နာမည္မွတ္ထားေနာ္ ကိုသက္တဲ့ ပာိုဘက္ မင္းမနိုင္ရြာမွာေနတာပာ! အဲ့ဒါ ငါက ဘာလုပ္ရမလဲ! ပာာ ဘာမွေတာ့ လုပ္မရပါဘူးပာာ ငါကနင္တစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႔ေတြ႔ေနလို႔ ငါ့လိုပဲ အေဖာ္မဲ့ တစ္ေကာင္ၾကြက္ တစ္ေယာက္ထင္လို႔ လာအားေပးတာပါပာာ! ပာင္းးး နင္က ငါ့အေၾကာင္းမသိလို႔ ငါ့ကို လာစကားေျပာတာပါပာာ ငါ့ကို ဒီရြာကလူေတြအကုန္လုံးက ၀မ္းတြင္းစုန္းမေလးလို႔ ေခၚက်တယ္ပာ။ ဘယ္သူမွလဲ ငါပါရင္မကစားက်ဘူး။ ငါေခၚရင္ျပန္မေခၚက်ဘူး။ နို႔ေနပါအုံး နင့္ကိုဒီေက်ာင္းမွာ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးပါဘူး? ေအးပာ ငါက ဒီနွစ္ ၄တန္းမွ ဒီရြာကိုေျပာင္းလာတာ အရင္ပန္းတေနာ္ျမိဳ႕ေပၚကေပါ့ပာာ။ အေဖလဲဆုံးေရာ ငါ့အေမလဲ သူဇာတိ ဒီမအူက အမ်ိဳးေတြရွိတဲ့ မင္းမနိုင္ရြာကိုေျပာင္းလားတာပာ….! ကဲငါ့အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာျပီးျပီ နင္အေၾကာင္းေရာ ေျပာျပေလပာာ။ ကိုသက္က အသြက္ကေလး ေျပာေျပာဆိုဆို ေ၀သာလီရဲ႕ေဘး ေျခပစ္လက္ျပစ္ ၀င္ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း..! ပာိပာိ နင္ကစကားအရမ္းမ်ားတာပဲေနာ္! ငါ့ကို ရြယ္တူထဲက ဘယ္သူမွ ဒီေလာက္စကားလာမေျပာသလို ဘယ္သူမွလဲ သူငယ္ခ်င္းမလုပ္က်ဘူးပာ ေက်ာင္းစတက္ထဲက ခုခ်ိန္ထိ.! ပာင္! ပာုတ္လား…. ဘာျဖစ္လို႔လဲပာ…? ပာိပာိ ငါ့ကို တစ္ရြာလုံးက စုန္းမ ၀မ္းတြင္းစုန္းမလို႔ေခၚက်တယ္ ငါ့ေဒၚေလးကလဲ ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာရဘူး မေဆာ့ရဘူးတဲ့ပာ….! ပာားးးးး ရီရတယ္ေနာ္! ေပာ! ပာုတ္လား ဒါဆို ပိုေကာင္းတာေပါ့ပာ ပာမ္! ဘာလို႔လဲ? နင့္ကို ငါတစ္ေယာက္ပဲ စကားလာေျပာရ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင့္ရတာေပါ့ပာ ပာုတ္ဘူးလား. ေ၀သာလီ ကိုသက္ကို မ်က္နွာတစ္ခ်က္မဲ့ျပလိုက္ျပီး နင့္ကို ငါ ျပဳစားျပီး သတ္ပစ္မွာ မေၾကာက္ဘူးလားပာဲ့..! ပာားး ငါ့အေဖမေသခင္က ငါ့ကိုေျပာဘူးတယ္ လူဆိုတာ ေသတစ္ေန႔ေမြးတစ္ေန႔ၾကီးပဲ ေသခ်ိန္တန္ ဘယ္အရာနဲ႔မွ တားမရသလို မေသခ်င္ရင္ ဘယ္အရာနဲ႔မွ ေသေအာင္လုပ္မရဘူးတဲ့ပာ..!!!!။ ကေလာင္..ကေလာင္..ကေလာင္ ေပာာ မုန္႔စားေက်ာင္းတက္ျပီ ငါသြားေတာ့မယ္ ပာဲ့! ... ေအးေအး ငါလဲလိုက္မယ္ ပာဲ့နင္နဲ႔ငါ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ျပီေနာ္..! ေအးပါ ကိုသက္ရယ္. ပာဲ့ပာဲ့ နင့္နာမည္ေျပာအုံးေလပာာ ဘယ္သူ? .. ေအာ္ ငါနာမည္လား...? မွတ္ထားမေသမခ်င္း... ၀မ္းတြင္းစုန္းမေလး ေ၀သာလီ...... ပာားးးးမိုက္တယ္ကြာ နာမည္ကေတာ့ ကိုသက္သေဘာေတြက်ျပီး စာသင္ခုံေလးသို႔ အေျပးေလး ၀င္လာထိုင္လိုက္တယ္ .. ေ၀သာလီ အတန္းခုံဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း..။ ပာဲ့ ေ၀သာလီ နင္နဲ႔ငါ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သြားျပီေနာ္….." ခုံတစ္လုံးသပ္သပ္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္စာသင္ရတဲ့ ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာ ကိုသက္လွမ္းေျပာတာကို ေခါင္းေလးအသာဆတ္လို႔ အသိမွတ္ျပဳရင္း အတန္းေဖာ္ေတြ သတိမထားမိေအာင္ ေခါင္းကေလးငုပ္လို႔..... ပာဲ့ ေ၀သာလီ ဘာလုပ္ေနတာလဲ? နင့္အေဒၚ ထမင္းခ်ိဳက္ လာမပို႔ေသးဘူးလား…. ေအာ္! ကိုသက္ ေအးလာမပို႔ဘူးပာ ငါအိမ္က တစ္ခါထဲ ထမင္းခ်ိဳင့္ ယူလာတာ ။ နင္ေရာ ထမင္းစားျပီးျပီလား! ငါ ငါ ထမင္းခ်ိဳင့္မပါဘူးပာ ဒီေန႔ အေမေနမေကာင္းလို႔.,, မနက္ကအေၾကာ္နဲ႔ ထမင္းစားခဲ့ျပီးျပီ။ ပာယ္! မပာုတ္တာ နင္ဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့ ငါကတစ္ေယာက္ထဲ စားရမွာပ်င္းလို႔ နင့္ကိုေစာင့္ေနတာပာ ခုနင္ထမင္းခ်ိဳင့္မပါဘူးဆိုေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူးပာာ ငါ့ေဒၚေလးက ငါ့ကိုအမ်ားၾကီးထည့္ေပးလိုက္တာပာ! လာ လာ ငါတို႔အတူတူစားရေအာင္။ ပာာ ေနပါေစပာာ ငါမဆာပါဘူး နင္သာ၀ေအာင္စားေနာ္ ငါေဘးကထိုင္ေစာင့္ေပးမယ္။ ပာာ! မရဘူးပာာ လာငါနဲ႔ အတူစားပါမယ္ဆိုဘာလဲ နင္က ငါနဲ႔ထမင္းအတူ စားရမွာ ေၾကာက္လို႔လား? ဒါမွမပာုတ္ ရြံ႕လို႔လားေျပာ..။ ပာာမပာုတ္ပါဘူး ပာာဒီသေဘာ ငါတကယ္မဆာလို႔ပါပာ။ အို မရဘူးပာာ စားမွာလား မစားဘူးလား ေျပာ! နင္ငါေကြ်းတာကိုမစားရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ငါ့ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္မသတ္မွတ္နဲ႔ေတာ့ သြားခုထြက္သြား ငါ့လာမေခၚနဲ႔ေတာ့။ ပာာမပာုတ္တာေ၀သာလီရာ နင့္ေတာ့မေခၚပဲမေနနိုင္ပါဘူး စား စားပါ့မယ္ပာာေနာ္…။ ပာဲ ပာဲ ဒီလိုမွေပါ့ လာလာ ဒီမွာထမင္းခ်ိဳင့္ ငါ့ေဒၚေလး လယ္ပုဇြန္ေၾကာ္နဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ပာင္း ထည့္ေပးလိုက္တယ္ပာ နင္ၾကိဳက္ရဲ႕လား…? ပာာၾကိဳက္တယ္ပာ ဂဏန္းေၾကာ္ကိုေျပာတာမလား။ ပာင္! ေအးဂဏန္းေတာ့ဂဏန္းပဲ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ ရြာမွာေတာ့ လယ္ပုဇြန္လုံးလို႔ပဲေခၚတာပာ! ေအးေအး ပာုတ္ပါတယ္ပာာ အတူတူပါပဲ တို႔ အျမန္စားက်ရေအာင္ ျပီးရင္ သြားကစားက်မယ္ေလပာာေနာ္..။ ေအးပာုတ္တယ္ ျမန္ျမန္စားၾကမယ္ေလ.. ပာဲ့! ကိုသက္ နင္ေနာက္ေန႔ေတြလဲ နင့္အေမေနမေကာင္းရင္ ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္မလာနဲ႔ေလ ငါႏွစ္ေယာက္စာ ပိုထည့္လာမယ္သိလားေနာက္ေန႔ကစျပီး။ ပာာမလုပ္ပါနဲ႔ပာာ အားနာစရာၾကီး ေနာက္ျပီးေတာ့ နင့္ကို နင့္အေဒၚဆူေနပါအုံးမယ္ပာာ.။ အမေလး ဘာမွဆူမေနဘူးေနာ္ ငါ့တို႔ တူရီးနွစ္ေယာက္ စားလို႔ေတာင္မကုန္လို႔ အျမဲေခြးေကြ်းေနရတာပာ….။ ပာင္! အဲ့ဒါဆို ငါက ဘာေကာင္ျဖစ္သြားျပီလဲ!..... ပာားးမွားလို႔ မွားလို႔ ငါကစကားအျဖစ္ေျပာတာပါပာာ အိမ္မွာ ငါ့ေဒၚေလးနဲ႔ငါနွစ္ေယာက္ထဲပာ ဒါေၾကာင့္ဘာခ်က္ခ်က္အျမဲပိုလွ်ံေနတာ နင့္တစ္ေယာက္စာ ပိုထည့္လာရလို႔ အပန္းမၾကီးသလို ငါ့ေဒၚေလးလဲ မဆူပါဘူးလို႔ေျပာတာပါပာ.. ပာားးးးပာားးး ၂ေယာက္သား သံျပိဳင္ ရီလိုက္ၾကရင္း ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးကို ၂ေယာက္အတူ ငုံကာဆက္စားၾကလို႔..။ ေ၀သာလီ သမီးငယ္ေလး ရွင္! ေဒၚေလး သမီးေက်ာင္းကို ထမင္းပာင္းေတြ ဘာလို႔ေလာဘတၾကီး အမ်ားၾကီးထည့္ထည့္ေနရတာလဲ? ပာို ပာို သမီးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုပါ ေကြ်းေကြ်းေနလို႔ပါ ေဒၚေလးရဲ႕. ။ ပာင္! ဘယ္ကသူငယ္ခ်င္းလဲသမီးရဲ႕…. သမီးမွာသူငယ္ခ်င္းရွိတယ္ တစ္ခါမွေဒၚေလး မၾကားဖူးပါဘူး….? ပာုတ္တယ္ေဒၚေလးေရ ခုသမီး သူငယ္ခ်င္းရေနျပီ သူ႔နာမည္က ကိုသက္ ပာိုဘက္မင္းမနိုင္ရြာမွာေနတာ မအူပင္ျမိဳ႕ေပၚကေန သူတို႔အေဖဆုံးလို႔ အဲ့ရြာကအမ်ိဳးေတြဆီ သားအမိနွစ္ေယာက္ေျပာင္းလာတာ မၾကာေသးဘူး ဒီနွစ္မွ ေက်ာင္းကိုေရာက္တာ သူ႔အေမကေနမေကာင္းလို႔ အျမဲထမင္းခ်ိဳင့္ ထည့္မလာနိုင္ဘူး ေဒၚေလးရဲ႕ အမ်ိဳးအိမ္မွာကပ္ေနရတာဆိုေတာ့!.....။ ေအာ္ ေအာ္ ေအးေလဒီလိုဆိုလဲ သနားစရာ ေကြ်းလိုက္ပါသမီးရယ္ ကုသိုလ္ရပါတယ္…. နို႔ေနပါအုံး သူ႔နာမည္ကဘယ္သူ? ကိုသက္တဲ့ ေဒၚေလးရဲ႕…. ကိုသက္…..။ ေ၀သာလီ ! ေပာ့ ဘာလဲကိုသက္ ငါနင့္ကိုေျပာစရာရွိလို႔ပာ! အမေလးကိုသက္ရယ္ ေျပာစရာရွိတာမ်ား ေျပာဘာလဲ? ငါအခု၄တန္းစားေမးပြဲျပီးရင္ ျမိဳ႕က ငါ့ဦးေလး ဦးကိုလြင္ရဲ႕… ကား၀ပ္ေရွာ့မွာ အလုပ္သြားလုပ္ရေတာ့မွာပာ ငါ့အေမရဲ႕ က်န္းမာေရးကလဲ မေကာင္းေတာ့ အေမနဲ႔ငါ့ကို ေဆြးမ်ိဳးေတြကလဲ သိပ္မသထာခ်င္က်ေတာ့ဘူး ေနာက္ငါ့အေမ ေဆးဖိုးကလဲ အျမဲလိုေနတာဆိုေတာ့ ငါ အလုပ္မလုပ္လို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူးပာ! .. ပာင္! ဒါဆို ဒါဆိုနင္ ျမိဳ႕ကိုအျပီးသြားေနေတာ့မွာလားပာင္ ? ေက်ာင္းေရာ ဆက္မတက္ေတာ့ဘူလား။ ေအးပာာ ေက်ာင္းကေတာ့ဆက္တက္လို႔ရေတာ့မယ္မထင္ဘူးပာ ငါ့ထားေပးမယ့္သူလဲမရွိေတာ့သလို ငါ့အေမေဆးဖိုးကလဲ လိုတယ္ေလပာာ ငါမွ အလုပ္မလုပ္ရင္ အေမ့ဘယ္သူကေဆး၀ယ္တိုက္မွာလဲပာ။ ေအးေလ ပာုတ္ေတာ့လဲပာုတ္ပါတယ္ ႏို႔ေပမယ့္ နင္ရြာကိုေတာ့ ျပန္ျပန္လာမယ္မပာုတ္လား။ ေအးတစ္လတစ္ခါ နွစ္လတစ္ခါမ်ိဳးေလာက္ေတာ့ ငါ့ဦးေလးကို သေဘာၤဆိပ္ လိုက္ပို႔ပို႔ခိုင္းျပီး အေမ့ေဆးဖိုး လာေပးရင္းနဲ႔ ျပန္လာမွာပါပာ။ ပာဲ့ကိုသက္ နင္ျပန္လာရင္ ငါ့အိမ္ကိုလဲ လာေနာ္ ငါနင့္ကိုအျမဲသတိရေနမွာပါပာာ။ ေအးပါ စိတ္ခ်ပါေ၀သာလီရယ္ ငါရြာျပန္ေရာက္တိုင္း နင့္ဆီကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္လာခဲ့မွာပါပာ လာခဲ့မွာပါ...။ ရာသီေတြေျပာင္းလဲခဲ့ေပမယ့္ မေျပာင္းလဲနိုင္ေသးတဲ့ ေ၀သာလီေလးစိတ္မွာေတာ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦးထဲေသာ သူငယ္ခ်င္း ကိုသက္ကို အျမဲသတိရ လြမ္းဆြတ္ေနမိတာ အမွန္ပါ ျမိဳ႕ေရာက္ခါစကေတာ့ ၂လတစ္ခါ ၃လတစ္ခါ ရြာကိုျပန္ျပန္လာတိုင္း ေ၀သာလီဆီကို လာလာေတြ႔ေသးေပးမယ့္… သူ႔အေမဆုံးျပီးကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ ရြာကိုျပန္မလာေတာ့တာ ေ၀သာလီေတာင္ ခုအသက္၁၉နွစ္ေတာင္ ရွိေနျပီေလ…. လွလိုက္တဲ့ေ၀သာလီေလးခင္ဗ်ာလဲ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးေလးလို နက္ေမွာင္တဲ့ ဆံေကသာနဲ႔ ျဖဴျဖဴ၀င္း၀င္းအသားရည္ ေပၚလွတဲ့နွာတံ နႈတ္ခမ္းနီမဆိုးပဲ ရဲေနတဲ့ နႈတ္ခမ္းေတြပာာ ပုရိႆ ေယာက်ၤားေတြအတြက္ ေငးေလာက္စရာ စြဲမက္စရာ အလွမ်ိဳးျဖစ္ေနေပမယ့္ အေၾကာင္းသိသူေတြအဖို႔မေတာ့ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားရဲတဲ့ ေ၀သာလီေလးပါ။ ပာဲ့! သမီးငယ္ေလး ေ၀သာလီ ဘာေတြမ်ား အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတာလဲကြယ့္! ေအာ္ ေဒၚေလး ဘာမွမပာုတ္ပါဘူးေဒၚေလးရယ္ သမီးသူငယ္ခ်င္းကိုသက္အေၾကာင္းပါ သူသတင္းဘာအစနမွ မၾကားရေတာ့တာ ေနာက္ရြာမျပန္လာေတာ့တာ နွစ္ေတာင္အေတာ္ၾကာျပီမပာုတ္လား သမီးအရမ္းသတိရလို႔ပါ ေဒၚေလးရယ္။ ေအာ္ ခင္ဗ်ာလည္း သူ႔အေမဆုံးသြားျပီဆိုေတာ့ သူ႔ဘ၀သူေက်ာင္း တစ္၀မ္းတစ္ခါးအတြက္ ရုန္းကန္ေနရရွာလို႔ေနမွာေပါ့ကြယ္။ လာလာေဒၚေလးတို႔ ထမင္းစားက်ရေအာင္ သမီးၾကိဳက္တဲ့ ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ပာင္းခ်က္ထားတယ္.. ! ပာုတ္ ေဒၚေလး။ ဗ်ိဳ႕… အိမ္ရွင္တို႔.. အိမ္ရွင္တို႔.. ဗ်ဳိဳ႕.... ပာဲ့! ဘယ္သူလဲေပာ့ အိမ္ေရွ႕ကေခၚေနတာ ၀ိုင္းထဲ၀င္လာခဲ့ေလကြယ္ ဘယ္သူတုန္းး ေဒၚေဒၚက ေဒၚေလးနန္းစံမလားပာင္ ပာုတ္တယ္မလား…? ေအးပာုတ္တယ္ ငါနန္းစံပဲ နို႔ေနပါအုံး ေမာင္ရင္က ဘယ္သူ႔သားတုန္းကြဲ႕….။ ပာာ! ကြ်န္ေတာ့မမွတ္မိဘူးလား ေဒၚေလးရ…. ကြ်န္ေတာ္ ကိုသက္ေလဗ်ာ ပာိုဘက္မင္းမနိုင္ရြာက ကိုသက္ေလဗ်ာ ေ၀သာလီ သူငယ္ခ်င္း ေပာ! ေအာ္ ေအာ္ကိုသက္ ေအးေအးမွတ္မိျပီ အမေလးပာယ္ မင္းမလဲ ငယ္ငယ္ကသာ ၄၊ ၅ေခါက္ ဒီအိမ္ေ၀သာလီနဲ႔ လာေဆာ့ဘူးတာကို ခုၾကည့္ပါအုံး လူပ်ိဳၾကီးဖားဖားကိုျဖစ္လို႔ ရုပ္ေရာအသံေရာ ဒီေလာက္ေျပာင္းေနမွေတာ့ ငါကျဗဳန္းစားၾကီး ဘယ္လို မွတ္မိမတုန္းကြယ့္။ နို႔ေနပါအုံး ခုမင္းကဘယ္ေတြေရာက္ျပီ ဘာေတြလုပ္ေနလို႔…. ခုမွျပန္ေပၚလာရတာတုန္း မင္းသူငယ္ခ်င္းေ၀သာလီကဆို မင္းအေၾကာင္းအျမဲေျပာေျပာျပီးသတိရေနတာေပာ့။ ကဲေျဖးေျဖးခ်င္း ေျပာျပပါ့မယ္ ေဒၚေလးနန္းစံရယ္ အခုေတာ့ေမာလာလို႔ က်ဳပ္ကို ေရေလးတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ တိုက္ပါအုံးဗ်ာေနာ့။ ေအာ္ေအးေအး ေမ့ေနလိုက္တာ လာလာအိမ္ေပၚတက္ရေအာင္။ ပာာအိမ္ေပၚ မတက္ေတာ့ဘူးေဒၚေလး ေအာက္ကကြပ္ပ်စ္မွာပဲထိုင္ေတာ့မယ္ ေအးလို႔ ပာိုဘက္ရြာကေန လမ္းေလွ်ာက္လာရတာ ေနကလဲပူ ေမာကလဲေမာနဲ႔ ဒီမွာပဲထိုင္ေတာ့မယ္ ေဒၚေလး။ နို႔ေနပါအုံး ေ၀သာလီတစ္ေယာက္ေရာ မျမင္ပါလားပာင္ ေဒၚေလးဘယ္သြားလဲ…? ေရာ့ ေရာ့ ေရေသာက္လိုက္ပါအုံးကြယ္ပာု ေဒၚနန္းစံမွ ေရခြက္ေလးကမ္းေပးရင္ ေအးမင္းသူငယ္ခ်င္း ေ၀သာလီ လယ္ထဲစပါးရိတ္ေနတာ သြားစီမံေနေလရဲ႕ တေအာင့္ေနျပန္လာေတာ့မွာပါကြယ္…..။ ေဒၚေလးလဲအသက္ၾကီးျပီမပာုတ္လား အရင္လိုအခ်ိန္ျပည့္လယ္ထဲဆင္းၾကည့္မေနနိုင္ေတာ့လို႔ ခုသူ႕ပဲ အားကိုးေနရတာကြဲ႕။ ကလင္ ကလင္ ေပာာေပာာေျပာရင္းဆိုရင္း ပာိုမွာျပန္လာပါျပီကြယ္ ပာိုမွာ။ ကိုသက္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀ိုင္းထဲစက္ဘီးဘဲလ္ေလးတီးျပီး နင္း၀င္လာတဲ့ ေ၀သာလီကို ေမာင္သက္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..။ ဒုန္းခနဲ႔ ရင္ဘတ္ၾကီးက ခုန္တက္သြားတဲ့ နွလုံးခုန္သံ ပာာ! လွလိုက္တာေ၀သာလီရယ္။ ေမာင္သက္ေရခြက္ကို ပါးစပ္နားေတ့ျပီး ေရေသာက္ဖို႔ကိုပင္ ေမ့ခါ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကီးျဖစ္ျပီး ေ၀သာလီအလွမွာ အသက္ရႈဖို႔ေမ့ေလာက္ေအာင္ထိ စိုက္ၾကည့္ရင္းး။ ပာာေဒၚေလး ဧည့္သည္ေရာက္ေနတာလား ဘာလဲစပါးပြဲစားလား ဒါဆိုရင္ေတာ့ အေတာ္ပဲ စပါးပြဲစားေမွ်ာ္ေနတာနဲ႔ ကဲေျပာဒီနွစ္ဘယ္ေစ်းေပါက္လဲ ၾကိဳက္ေစ်းရမွ ေရာင္းနိုင္မွာေနာ္ စက္ဘီးေဒါက္ေလးေထာက္ျပီး ေျခတံရွည္အိမ္ေအာက္ကြပ္ပ်စ္ကို ၀င္လာရင္း… ပာဲ့သမီးငယ္ေလး ေ၀သာလီ ဒါဘယ္သူလဲ ေသခ်ာၾကည့္ပါအုံး !! စပါးပြဲစားမပာုတ္ပါဘူးကြယ့္ သမီးအရမ္းေတြ႔ခ်င္တဲ့ သမီးသူငယ္ခ်င္း ကိုသက္ေလကြယ္ ကိုသက္… ပာင္! ကိုသက္ ပာုတ္လားေဒၚေလး ပာဲ့! ေမာင္သက္ ေအာ္ဘာေတြေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ဒါမင္းသူငယ္ခ်င္း ေ၀သာလီေလကြယ္ ေအာ္ဒီကေလးနဲ႔ဒုကၡ ဘာေတြဒီေလာက္ေတာင္မ်ား အထူးဆန္းေတြ႔လို ေၾကာင္ၾကည့္ေနရတာလဲ! ေဒၚနန္းစံေျပာလိုက္ေတာ့မွ ေမာင္သက္တစ္ေယာက္သတိျပန္၀င္လာရင္း ေအာ္ ေအာ္ ပာို ပာို ပာာ ပာိုပာာ ဘာဘာမွမပာုတ္ပါဘူး ေဒၚေလးရဲ႕ ေ၀သာလီကို ရုတ္တရက္ျမင္လိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကရုပ္နဲ႔ အရမ္းကြာေနလို႔ တအံ့တၾသျဖစ္သြားလို႔ပါဗ် ပာီးးးး။ ပာယ္! ကိုသက္ ၀မ္းသာလိုက္တာပာယ္ နင္ ဘယ္ကေနဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာတာလဲ။ ဒီေလာက္နွစ္ေတြ အၾကာၾကီးေပ်ာက္သြားလိုက္တာ နင္ခုဘယ္မွာေနျပီး ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲပာင္ ခုျပန္လာတာေရာ အလည္သက္သက္ပဲလား အျပီးျပန္လာတာ ??? ပာိုးးးပာိုးးပာိုးးေျဖးေျဖးေမးပါေ၀သာလီရယ္ ငါဘယ္ပာာကို အရင္ စေျဖရမလဲေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ ပာဲ ပာဲ ငါလဲနင့္ကို ခုမွေတြ႕လိုက္ရလို႔ ၀မ္းသာလံုးဆို႔ျပီး ေမးလိုက္မိတာပါ နင္ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားတယ္ေနာ္ အရင္ကရုပ္နဲ႔ တျခားဆီပဲ! ေအာင္မယ္ ေ၀သာလီ နင္ကပဲေျပာရတယ္ရွိေသး နင့္ပုံကိုလဲနင္ျပန္ၾကည့္ပါအုံး အရင္ေက်ာင္းေနာက္ပိုင္းက မန္က်ည္းပင္ေအာက္ ထိုင္ထိုင္ေနတဲ့ ရုပ္ပာုတ္ေတာ့လို႔လားလို႔ အပ်ိဳၾကီးဖားဖားကိုျဖစ္လို႔ ငါ့မနည္းရုပ္ဖမ္းၾကည့္လိုက္ရတယ္ တကတည္း လမ္းမွာသာေတြ႔ရင္ လုံး၀ကိုမွတ္မိမွာမပာုတ္ဘူး။ ေ၀သာလီေလးလဲ ကိုသက္ေဘးကို ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း ပာဲ့ေျပာေလ ခုနငါေမးတာေတြ…! ကဲကဲ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္စကားေျပာက်အုံး ေဒၚေလးေမာင္သက္စားဖို႔ လၻက္သုပ္ေပးမယ္ ျပီးရင္ထမင္းစားျပီးမွျပန္ရမယ္ေနာ္ ေမာင္သက္…. ပာုတ္! ေဒၚေလး..... ကဲေျပာေလပာာ နင္ဘယ္ေတြသြား ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲလို႔…..?? ေအးေအး ! ေအးပါပာာေျပာပါ့မယ္ ဒီလိုပာ.. နင္သိတဲ့အတိုင္းပဲ ငါျမိဳ႕ေရာက္ျပီး ငါ့ဦးေလး ဦးကိုလြင္ရဲ႕…. ကား၀ပ္ေရွာ့မွာ အလုပ္ဆက္လုပ္ေနခဲ့တာ ငါ့အေမဆုံးျပီးကတည္းက။ ေနာက္ေတာ့ ဦးေလးက မိန္းမနဲ႔ ရန္ျဖစ္ျပီး ဘုန္းၾကီး၀တ္သြားတယ္….. ၀ပ္ေရွာ့လဲပိတ္လိုက္ေတာ့ ငါလဲ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိ သြားေစရာေနရာကလဲ မရွိေတာ့ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ မိုးကုတ္က ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးနဲ႔ေတြ႔ျပီး ငါ့ကိုသနားလို႔…. မိုးကုတ္ကို သူ႔ေက်ာင္းသားအျဖစ္နဲ႔ ေခၚသြားခဲ့တာပာ! ပာိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားအျဖစ္ေ၀ယ်ာ၀စၥလဲလုပ္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလဲ ေလ့လာ ေနာက္ငါ ေက်ာက္တြင္း တစ္တြင္းမွာအလုပ္ရသြားတယ္။ ေက်ာက္ကူေဆးရတာေပါ့ပာာ ေန႔စားနဲ႔ အိပ္ေတာ့ေက်ာင္းျပန္။ စားေတာ့ လမ္းေဘး။ ေသာက္ေတာ့ ေရအိုးစင္ဘ၀နဲ႔ ၈နွစ္ေလာက္ေနခဲ့ရတာ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာက္ကြက္တစ္ခုမွာ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ဘ၀ရသြားတယ္ လစာအျပင္ လုပ္ကြက္ႏွစ္ကြက္(အၾကံအဖန္)ေလးေတြရေတာ့ စုမိေဆာင္းမိလာတယ္ပာ! အဲ့ဒါေၾကာင့္ ခု ငါ့အေမေခါင္းခ်ခဲ့တဲ့ မင္းမနိုင္ရြာမွာ လယ္ေလးဘာေလး နဲနဲပါးပါး ၀ယ္ရင္း နင္ရွိတဲ့ ဒီေနရာေလးမွာပဲ အေျခခ်ေတာ့မလားလို႔ အဲ့ဒါခုျပန္လာတာပဲ။ ပာယ္! ပာုတ္လား ၀မ္းသာလိုက္တာပာာ…. ငါလဲ နင္ဘယ္ေတြမ်ားေရာက္ ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနသလဲလို႔ ေန႔တိုင္းေတြးေနမိတာ။ ခုလိုနင္ျပန္လာျပီ ေနာက္ လယ္လုပ္ကိုင္းလုပ္နဲ႔ ဒီမွာပဲအေျခခ်ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ငါ၀မ္းသာလိုက္တာပာာ… ဘယ္လိုေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ ပာားး! နင္ငါ့ကို တကယ္ တစ္ေန႔မွ မေမ့တာလား….? ပာင္! တကယ္ပါဆိုပာာ…. ေ၀သာလီ ! ဘာလဲ....? နင္ အရမ္းလွလာတယ္ပာာ…! ဘာေကာင္စုတ္ ကဲပာာ ကဲပာာ ကဲပာာ….. အမေလး! ေဒၚေလးနန္းစံေရ ကြ်န္ေတာ့ကို ေ၀သာလီ အႏုိင္က်င့္ေနပါတယ္ဗ်ိဳ႕......! ေပာ့! ကိုသက္ မင္းငါ့ ကိုမမွတ္မိဘူးလားကြ..! ငါ မိုးတိမ္ ငမိုးေလကြာ မင္းနဲ႔ ၀ိုင္းခ်င္းကပ္လွ်က္ ဖြားတင္ေရႊ ေျမးေလကြာ...။ ပာာ..! ငမိုး ေအးေအးမွတ္မိျပီ နို႔မင္း ခုဘာေတြ လုပ္ေနလဲပာ….? မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူးကြာ ခု ငါအိမ္ေထာင္က်ေနျပီကြ ေယာင္ေနာက္ဆထုံးမပါပဲ ခု…ဆံထုံးေနာက္ ေယာင္ပါျပီး ဒီပင္းလွရြာမွာ အေျခခ်ျပီး ေယာက္ခမ လယ္ေတြမွာ ၀င္လုပ္ေနရတာကြ! နို႔…..ေနပါအုံး မင္းကဒီရြာ ဘာလာလုပ္တာလဲပာ…..? ေအာ္ ေအး ဒီရြာက ငါ့ငယ္သူခ်င္း ေ၀သာလီဆီကိုလာတာေလကြာ….. မေတြ႔ရတာ နွစ္ေတြေတာင္အေတာ္ၾကာျပီပာ………. ဘာာ….!! ေ၀ ေ၀ ေ၀ ေ၀သာလီက မင္းသူငယ္ခ်င္း ပာုတ္လား? ကိုသက္! ပာာ…. ေအးေလကြာ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ မင္းက။ မင္းး မင္းး ခု ေ၀သာလီကို ေတြ႔ခဲ့လား ? ပာာ! ဒီေကာင္ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ။ ေတြ႔ခဲ့လို႔ ခုပဲ သူတို႔အိမ္မွာ ထမင္းစားျပီး ျပန္လာတာေလ မင္းက ေ၀သာလီ နာမည္ၾကားတာနဲ႔ ဘာျဖစ္ေနရတာတုန္းပာ..? မင္း မင္း ေတာ့ တစ္ခုခုလြဲေနျပီ ကိုသက္!... ဘာ ! ဘာကိုငါကလြဲရမွာလဲကြ လာ လာ ငါ့အိမ္လိုက္ခဲ့ကြာ မင္းကို ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျပမယ္….။ ပာာ! ဒီေကာင္္ ငမိုး မင္းဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ….? လာလာ လာပါကြာ ငါ့အိမ္ေရာက္ရင္း မင္းကို ေသခ်ာအေၾကာင္းစုံေျပာျပပါ့မယ္ လာပါကြာ။ ကိုသက္လက္ကို အတင္းဆြဲေခၚလို႔ ငမိုးတစ္ေယာက္ ေ၀သာလီတို႔ ၀ိုင္းေရွ႕ကေန သုတ္ေျခတင္ခဲ့ပါ ေတာ့တယ္…..။ ကိုမိုးးးးး ဒါကဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ!! ရွင့္! က်ဳပ္ဘာေျပာထားလဲ လယ္ထဲလုပ္စရာရွိတာ အကုန္မျပီးမခ်င္း မျပန္လာရဘူး ႏြားသိမ္းမွ လူလဲျပန္ရမယ္လို႔ ေျပာထားတာ နားမလည္ဘူးလား!!!!@#$%**။ ပာာ! မပာုတ္ပါဘူး မိန္းမရယ္ ငါ ငါ လွည္း၀င္ရိုး ျပဳတ္သြားလို႔ ကြင္းထဲကေန လက္သမားပစၥည္းေတြ ျပန္လာယူတာပါ လွည္းျပန္ျပင္ရေအာင္…..။ အဲ့ဒါလမ္းမွာ ငါ့ငယ္သူငယ္ခ်င္း ကိုသက္နဲ႔ေတြ႔လို႔ ခုအိမ္အလည္ေခၚလာတာပါကြာ မင္းကလဲစကားေျပာ ေရွ႕ေနာက္ကိုမၾကည့္ဘူး ဒီမွာ ဧည့္သည္ အားနာစရာၾကီး ပာီးး သူငယ္ခ်င္းကိုသက္ ဒါ! ငါ့မိန္းမ မိညႇက္ေလကြာ.. အို! သူငယ္ခ်င္းေတြ ဧည့္သည္ေတြ က်ဳပ္မလိုခ်င္ဘူး ရွင္ခုယူစရာရွိတဲ့ပစၥည္း အျမန္ယူျပီး ခုလယ္ထဲျပန္သြားး ဒါ က်ဳပ္အမိန္႔ပဲ…. မပာုတ္လို႔ကေတာ့ ရွင္က်ဳပ္အေၾကာင္းသိတယ္ေနာ္ မိညႇက္တဲ့ တညႇက္ထဲ ရွိတယ္ ပာင္းးပာင္းးး!!! ေအး ေအး ေအးပါပာာ ငါခုပဲပစၥည္းယူျပီး ျပန္သြားပါ့မယ္။ လာလာ ကိုသက္ မင္း လယ္ထဲေရာက္မွ ေအးေဆးေျပာျပမယ္…..! ငါ့မိန္းမက ဒီလိုပဲကြ လူမႈေရးအရမ္းေခါင္းပါတာ (ကိုသက္နားကပ္ျပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလို႔) အိမ္ေပၚေလွကား ေျခေစာင့္တက္သြားတဲ့မိညႇက္ကို ကိုသက္ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း ပာူးးးးး! ငမိုးအျဖစ္ကလဲ သနားစရာပါလား။ လာလာ သူငယ္ခ်င္း တို႔လယ္ထဲလိုက္ခဲ့ မင္းကို ေ၀သာလီအေၾကာင္း ငါေျပာျပမယ္။ ငမိုးတစ္ေယာက္ ၀ိုင္းထဲကေန ယူစရာပစၥည္းသယ္ျပီး ကိုသက္ကို ေခၚလို႔ ခပ္သြက္သြက္ ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေပာ့ေကာင္! ငမိုး ေျပာကြာဘာလဲ မင္းငါ့ကို ေ၀သာလီအေၾကာင္း ေျပာမယ္ဆိုတာ ဘာလဲ။ ေအး ေအး ေျပာပါ့မယ္ကြာ ဒါနဲ႔မင္းစိတ္ေတြဘာေတြ ေရာမွန္ရဲ႕လာပာင္? ပာာ!! ဒီေကာင္ ငါလုပ္လိုက္ရေသေတာ့မယ္ စိတ္မမွန္လို႔ ငါက ႐ူးေနရမွာလားကြ @#%&$&¢¥€။ ေအးေအး ဒါဆိုလဲ ငါေျပာျပမယ္ မင္းေသခ်ာနားေထာင္ ေ၀ ေ၀ ေ၀ သာလီ မရွိေတာ့ဘူးကြ ဆုံးတာ ခု၁လေက်ာ္ပဲရွိေသးတယ္။ သူ႕ေဒၚေလး ေဒၚနန္းစံေရာ အတူတူႏွစ္ေလာင္းျပိဳင္ဆုံးၾကတာ တစ္ရြာလုံး အံ့ၾသ စုပ္သပ္သပ္နဲ႔ ခုထိေျပာမဆုံးေပါင္ ေတာသုံးေထာင္ ျဖစ္ေနၾကတုံုးကြ…. ဘာ! ေပာ့ေကာင္ ငမိုး မင္း ငါ့လာမေနာက္နဲ႔ေနာ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မင္းကိုငါညႇာေတာ့မွာမပာုတ္ဘူး…. ဘာလဲမင္းကေရာ မယားေၾကာက္ ေယာက္ခမအိမ္ကပ္ေနရျပီး မိန္းမနိွပ္စက္တာခံေနရလို႔ ႐ူးမ်ားေနျပီလားကြ ပာမ္..! ပာာ!!! ငါမ႐ူးပါဘူး ကိုသက္ရာ ငါမင္းကိုတစ္ကယ္ေျပာေနတာပါ မင္းမယုံ တစ္ရြာလုံးကို အကုန္ လိုက္ေမးၾကည့္လို႔ရတယ္ ။ သူတို႔တူ၀ရီးဆုံးတာရဲ႕ အေျဖအတိအက်ကို လူတိုင္းမသိက်ေပမယ့္ ငါနဲ႔ ကပၸိယၾကီးဦးစံလင္းက အကုန္လုံုးကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔သိခဲ့ ၾကဳံခဲရတာကို…..။ ေအးေလ ေအး ေကာင္းျပီ ေျပာစမ္းမင္းအခု ပာုတ္ရင္ပာုတ္ မပာုတ္လို႔ကေတာ့ မင္းနဲ႔ငါ အေတြ႔ပဲကြ! မင္းကိုသက္ဆိုတဲ့ ငါ့အေၾကာင္းသိတယ္ေနာ္ မပာုတ္တာေျပာလို႔ကေတာ့ ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမ မေရြး ငါ့လက္သီးစာေကြ်းတတ္တာ!!! ေအး ေအး သိပါတယ္ကြာ မင္းခဏေလာက္စိတ္ရွည္ရွည္ထား နားေထာင္ေပးပါကြာ.. ျဖစ္ပုံကဒီလိုကြ!...................... တေပါင္းလကြယ္ေန႔ညက ငါလဲ လယ္ထဲကေန ေန၀င္ခ်ိန္ေလာက္ လယ္သိမ္းအျပန္ ကိုယ္လက္မအီမသာ ျဖစ္ေနေတာ့ ရြာထဲက ေနသူရိန္အရက္ဆိုင္မွာ တစ္ခြက္တစ္ဖလား ၀င္ခ်မိတယ္ဆိုပါေတာ့ကြာ! အိမ္လဲ ေရာက္ေရာဘာေျပာေကာင္းမလဲ? ငါ့မိန္းမ မိညႇက္က ၀ိုင္းထဲေတာင္အ၀င္မခံဘူး ဆီးတုပ္ေတာ့ဒါပဲေပာ့! ငါလဲေထြေထြေလးကျဖစ္ေနေတာ့ ျပန္ခံပက္လိုက္တာ တစ္ခါထဲ ေမာင္းခ်ေတာ့တာပဲေပာ့! ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမ မထူးဘူးဆင္းတယ္ကြာဆိုျပီး ဆင္းခ်လာတာ ကိုယ့္ရြာကို ျပန္လို႔ကလဲ အခ်ိန္ကလင့္ေနျပီ ပာာျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဒီတစ္ညေတာ့ ဘုရားကုန္းေပၚက ကပိၸယၾကီးဦးစံလင္ဆီသြားအိပ္ျပီး မနက္က်မွ ရြာျပန္မယ္ဆိုျပီး ထြက္လာလိုက္တာ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ကပိၸယၾကီးကလဲ ဆရာေတာ္ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ၀တ္ျဖည့္ျပီး သူ႕တဲထဲ နားေနတဲ့အခ်ိန္!... ပာာ! ငမိုး ဘာျဖစ္လာတာလဲကြ အခ်ိန္မပာုတ္အခါ မပာုတ္?.... ပာာ!! မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ကပိၸယၾကီးရာ ပာိုမိန္းမေၾကာင့္ေပါ့ ေတာက္! ပာားးးငါသိျပီ မင္းမိန္းမ မိညႇက္အိမ္ေပၚကနွင္ခ်လိုက္ျပန္ျပီ မပာုတ္လား….? ကဲကဲ ငါလဲတစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ လာေပာ့! ပာန္က်သေပါ့ ေရာ့ေခါင္းအုံး! နို႔ ေနပါအုံး မင္းထမင္းေရာစားခဲ့ျပီးပလား မစားရေသးေျပာ အားမနာနဲ႔ ငါေက်ာင္းေပၚသြားယူေပးမယ္ပာ..! ေတာ္ပါျပီ မစားေတာ့ပါဘူး ကပၸိယၾကီးရာ စိတ္ညစ္လို႔ အိပ္ေတာ႔မယ္ မနက္က်ဳပ္ရြာျပန္မယ္ဗ်ာ..။ ေပာ..! ေအာ္ေအးေအး မင္းမလဲ မိန္းမႏွင္ခ်တိုင္း အျမဲရြာျပန္မယ္ၾကီးေျပာေျပာေနတာ… ေအးေအး ပာုတ္ပါျပီကြာ! မိုးလင္း မင္းမိန္းမ ဆြမ္းခ်ိဳင့္လာပို႔မယ္ မင္းကိုအသံေပးမယ္ ေနာက္မင္းျပန္ပါသြားမယ္ ေပာ့ ေပာ့ ဒါေတြကေတာ့ ငါ့အတြက္ ေတြးစရာမလိုတဲ့ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ တစ္ခုျဖစ္ေနပါျပီကြာ ပာားးးးးးး...!။ ကိုမိုးတစ္ေယာက္ ကပၸိယၾကီးကိုဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ ေခါင္းထိုး အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ အေတာ္ေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားမိေတာ့…. ေပာ့ ေပာ့ ကိုမိုး ကိုမိုး ထ ထ ထပါအုံးကြ.! ပာာ ဘာလဲဗ်ာ ကပၸိယၾကီးကလဲ အိပ္ေကာင္းေနတာကို….? ပာာဒီေကာင္ ငါလုပ္လိုက္ရေသေတာ့မယ္ ခဏထပါအုံးကြ ပာို ပာို မွာ ထၾကည့္ပါအုံး… ဘုရားကုန္းေနာက္ဖက္မွာ လူ လူ လူ နွစ္ေယာက္ကြ? ? ပာာဘုရားလာဖူးတာေနမွာေပါ့ဗ်.! ပာာ..! ဒီေကာင္ ဒီအခ်ိန္ ဘယ္သူဘုရားလာဖူးမွာလဲကြ….! ထ ထ ပါကြာ တို႔ သြားၾကည့္ရေအာင္ လာကြာ ..! အင္း အင္း ဗ်ာ ထျပီ… မိန္းမနွင္ခ်လိုက္လို႔ စိတ္ညစ္ရတာတစ္မ်ိဳး ကပၸိယနိွပ္စက္လို႔ အိပ္မရတာက တစ္ဖုံ ငမိုးေရးးးးးမင္းေသဖို႔ပဲေကာင္းေတာ့တယ္ကြ!!!!!။ ပာာ! ဒီေကာင္ ငါလုပ္လိုက္ရေသေတာ့မယ္! ရႈးးးးးးးတိုးးးတိုးးးးးးး လာ တို႔ေတြအေနာက္ကေနလိုက္ေခ်ာင္းရေအာင္ ေျခသံေတာ့ လုံပါေစေပာ့! စိတ္ခ်ပါဗ်ာ ကပၸိယၾကီးသာ မျမင္မစမ္းနဲ႔ ေခ်ာ္လဲေနအုံးမယ္! ေပာ့ေပာ့ ပာိုမွာဘုရားကုန္းေနာက္ဖက္ကို ဆင္းသြားျပီပာ။ ကဲ သမီးငယ္ေလး ဒီည သမီးပညာအဆင့္တက္ရမယ့္ ေနာက္ဆုံးညပဲ။ ဒီအဆင့္ေအာင္တာနဲ႔ သမီးပာာ ေဇာ္ကနက္မယ္ ျပီးရင္ ေအာက္လမ္းပညာအရာမွာ ဘယ္သူမွ ယွဥ္နိုင္ေတာ့မွာမပာုတ္ဘူး။ သမီးမလုပ္လို႔မရဘူးလား ေဒၚေလးရယ္ သမီး ဒီဘ၀ၾကီးကို အရမ္းစိတ္ကုန္လွပါျပီ။ လူေတြရဲ႕ ရြံ႕ရွာေၾကာက္လန္႔တဲ့အၾကည့္ေတြ။ လူေတာမတိုး၀ံ့တဲ့အျဖစ္ေတြကို သမီးဆက္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ သမီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီပညာေတြကို အကုန္ျပန္ထုတ္လို႔ မရဘူးလားပာင္ ေဒၚေလး…? မရေတာ့ဘူး သမီးလြန္ကုန္ျပီ…. ေမြးရာပါ ၀မ္းတြင္းစုန္းပညာတင္မက ေဒၚေလးတတ္ကြ်မ္းသမွ် ပညာေတြအကုန္ပါ သမီးေမြးထဲက အကုန္ေပးထားတာ။ ဒီတဆင့္ပါပဲ သမီးရယ္ ဒီတဆင့္တက္ျပီးရင္ သမီးစိတ္ထဲရွိသမွ်အကုန္ လိုတိုင္းတ ရေတာ့မွာပါ။ ကဲကဲ စလိုက္ရေအာင္ အခ်ိန္မရွိဘူး။ ေဒၚနန္းစံတစ္ေယာက္ ေ၀သာလီေလးကို လိုအပ္တာေတြ သင္ျပေပးျပီး။ သမီး သတိတစ္ခုေတာ့ထားေနာ္! သမီးအဆင့္တက္မယ္အခ်ိန္မွာ ဒီနယ္မွာ ရွိတဲ့စုန္းေတြ အေနွာင့္ယွက္ ေပးရင္း ပညာလာျပိဳင္ၾကလိမ့္မယ္ အားလုံးကိုမညႇာနဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသားအနိုင္ယူပစ္ၾကားလား! ပာုတ္! ေဒၚနန္းစံတစ္ေယာက္ ေ၀သာလီေလးကို ထမိန္ေဇာက္ထိုး၀တ္ခိုင္းလိုက္ျပီး ဆံပင္ကိုဖားယားခ်ထားခိုင္းကာ ေ၀သာလီေလးရဲ႕လက္ထဲ လူအရိုးတစ္ေခ်ာင္းထည့္ေပးရင္း ေကာင္းကင္သို႔ေမာ့ၾကည့္ရင္း။ စေတာ့သမီး.....! ၀ုန္း! မီးေတာက္ၾကီးတစ္လုံး ေကာင္ကင္းေပၚသို႔ ေျမႇာက္တက္သြားရင္း ျပန္ျပဳတ္က်လိုက္ ျပန္တက္သြားလိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အူးးးးး၀ူးးးးးးအူးးးးဘုရားေပၚမွ ေခြးတစ္အုပ္ရဲ႕ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ ေအာ္လိုက္တဲ့အသံ..! ပင္းလွရြာခ်ဳႋင္းဘက္ကို မီးလုံးၾကီး ထိုးဆင္းသြားျပီး ေပာ့ ေပာ့ေကာင္ ငမိုးေတြ႔ ေတြ႔လားကြ မီးလုံးၾကီး။ အင္း ေတြ႔တယ္ ကပၸိယၾကီး သခ်ဳႋင္းဘက္ကထိုးဆင္းသြားျပီ။ ေအး ဒါေ၀သာလီပဲျဖစ္မယ္ကြ ဒါသခ်ႋဳင္းထဲ၀င္ျပီး စုန္းစုပ္တာကြ မေကာင္းဆိုး၀ါး နာနာဘာ၀ေတြရဲ့ ၀ိညာဥ္ေတြကို စားတာေပါ့ကြာ။ ေပာာ ပာိုမွာ ျပန္တက္လာျပီ ျပန္တက္လာျပီ ..! မီးလုံးတစ္လုံးထဲမပာုတ္ေတာ့ ၀ုန္းးးးး မီးလုံးေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္ကုန္ျပီ။ မီးလုံးမ်ားပာာ အျမင့္ေပၚ ျပန္တက္သြားလိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္ႏွင့္ သခ်ႋဳင္းဘက္ကေန ဘုရားကုန္းဘက္ ေရာက္လာလိုက္ မီးလုံးအေသးေလးတစ္လုံး ထိုးက်သြားျပီပာ….! ပာာ… ပာိုမွာ ေနာက္တစ္လုံးလဲထပ္က်သြားျပန္ျပီ။ ပာားးးးးပာားးးးးးသမီးေလး အကုန္လုံးကိုသတ္ပစ္ မညႇာနဲ႔ သမီးမသတ္နိုင္ရင္ သမီးကို သတ္က်လိမ့္မယ္ ၀ုန္းးေဒၚနန္းစံေျပာေနတုန္းရွိေသး မီးလုံးတစ္လုံး ဘုရားကုန္းေနာက္ဘက္ ထိုးဆင္းလာရင္းးး ေဒၚနန္းစံဆီ ဦးတည္လာျပီး ၀ုန္းးးေဒၚနန္းစံ အေ၀းသို႔လႊင့္စင္သြားရင္း ေျမျပင္ေပၚ ေခြခနဲျပဳတ္က်လို႔…. မီးလုံးအနီၾကီး ေကာင္းကင္ေပၚျပန္တက္သြားတယ္.…. ပာာ! ပာိုမွာ ေဒၚနန္းစံ ထိသြားျပီ လာလာက်ဳပ္တို႔ သြားကယ္ရေအာင္ ကပၸိယၾကီး ပာာဒီေကာင္ မင္းပါ ေသခ်င္လို႔လား အကုန္မသာေပၚသြားလိမ့္မယ္ ဒီအခ်ိန္သြားရင္ အသာေစာင့္ၾကည့္ေနပါပာ! ေဒၚနန္းစံ ပါးစပ္မွေသြးတစ္ပြက္အန္ခ်လိုက္ရင္း ေျမျပင္ေပၚလွဲေနရာက မနည္းခႏၶာကိုယ္ကိုထိန္းလို႔ လက္ကေလးေထာက္ျပီး ျပန္အထ ..! မီးလုံးၾကီးတစ္လုံးထပ္ဆင္းလာျပီး အနားေရာက္ေတာ့.. ေဒၚေလး ေဒၚေလး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ခုဘယ္လိုေနေသးလဲ? ရတယ္ ေဒၚေလးဘာမွမျဖစ္ဘူး သမီးလုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္ ေဒၚေလးကို ဂရုမစိုက္နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ ေျပာေနရင္းတန္းလန္း ေဒၚနန္းစံတစ္ေယာက္ ဇက္က်ိဳးက်ျပီး အသက္ေပ်ာက္သြားရွာတယ္။ ေဒၚေလးးးးးးးးးးးးးးး! ေ၀သာလီရဲ႕ ေအာ္လိုက္တဲ့အသံၾကီးပာာ ညအေမွာင္တစ္ခုလုံး ပာိန္းထြက္သြားျပီး ဘုရားကုန္းေပၚက သစ္ပင္ေတြမွာအိပ္ေနတဲ့ ငွက္ေတြအကုန္အလန္႔တစ္ၾကား ထပ်ံကုန္ၾကရင္း။ ေဒၚေလးးးးး ေဒၚေလးးး သမီးကိုထားခဲ့ျပီးလား ေဒၚေလးရဲ့ သမီးဘယ္သူနဲ႔ေနရမွာလဲ??? ပာီးးးပာီးးးး ေ၀သာလီေလးတစ္ေယာက္ သူ႕အေဒၚနန္းစံရဲ့ အသက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကိုေပြ႕ဖက္ရင္းငိုေနရာမွ ေကာင္းကင္ေပၚသို႔ ေမာ့ၾကည့္ရင္း ေတြ႔က်ေသးတာေပါ့!! ျဖဳန္းဆို မီးေတာက္မီးလုံးၾကီးအျဖစ္နဲ႔ ေကာင္းကင္ေပၚသို႔ ခုန္တက္သြားရင္း မီးလုံးေတြေရာလွ်က္ ရႈပ္ေထြး ကုန္ေတာ့တယ္။ ေပာာေပာာမီးလုံးတစ္လုံးျပီးတစ္လုံး သခ်ႋဳင္းထဲ က်ကုန္ၾကျပီဗ်! ျမင္လားကပၸိယၾကီး ေအးျမင္တယ္ပာ ျမင္တယ္။ ေပာာပာိုမွာေနာက္တစ္လုံးက မင္းမနိုင္ရြာဘက္ထိုးက်သြားျပန္ျပီပာ….။ ေနာက္ဆုံး မီးလုံးၾကီးတစ္လုံးပဲ က်န္ခဲ့ျပီး ဘုရားေကာင္း ေနာက္ဘက္ထိုးဆင္းလာပါတယ္ ၀ုန္းးး၀ီးးးးး ေ၀ါးးးးးးးးးးေ၀ါးးးးးးးေလးျပင္းေတြ ရုတ္တရက္ တိုက္ခတ္လာရင္းးးးပာာားးးးပာားးးးေအာင္ျပီ ေအာင္ျပီ ငါ့ကိုဘယ္သူယွဥ္ေနေသးလဲ ပာာားးးးးးးးပာားးးးးးးေ၀သာလီရဲ႕ ရီသံၾကီးပာာ အရင္ေ၀သာလီေလးရဲ့ အသံမပာုတ္ေတာ့ပဲ ေၾကာက္စရာလန္႔စရာ အသံၾကီး။ ေဒၚနန္းစံရဲ႕ သက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္နားသို႔….. ထမိန္ရင္လ်ားးေဇာက္ထိုးၾကီးနဲ႔ဆံပင္ၾကီး ဖားယားခ်ရင္း တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းလာေနတဲ့ ေ၀သာလီေလး မ်က္နွာပာာ ေၾကာက္စရာလန္႔စရာ စုန္းမတစ္ေကာင္ရဲ႕ သြင္ျပင္မ်က္နွာအတိုင္း။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့ ကပၸိယၾကီးနဲ႔ငမိုးတို႔ေတာင္ ၾကက္သီးထသြား ေက်ာထဲစိမ့္ခနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားတယ္။ ေဒၚနန္းစံရဲ႕ သက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ေ၀သာလီတစ္ေယာက္ စိမ္းစိမ္းၾကီး စိုက္ၾကည့္ေနရင္း မ်က္ရည္ေတြ ပါးျပင္ေပၚသို႔ က်လာရင္း။ ေဒၚေလး ေဒၚေလးျဖစ္ေစခ်င္သလို ခု သမီး ေနာက္ဆုံးအဆင့္ကို ေအာင္ျမင္သြားျပီ ေဒၚေလးရဲ႕ ေဒၚေလးကိုသတ္တဲ့ အေကာင္ေတြကိုလဲ သမီးရက္ရက္စက္စက္ျပန္သတ္နိုင္ခဲ့ျပီ။ ခုသမီး ေဒၚေလးေနာက္ကို လိုက္ခဲ့ေတာ့မယ္ ေဒၚေလးမရွိတဲ့ဘ၀ သမီးလဲ ဆက္မေနေတာ့ဘူး ပာားးးးးပာားးးးးပာားးးးးေ၀သာလီတဲ့ေပားးးးးးးးးးးး ၀ုန္းးး မီးလုံးၾကီး တစ္ရွိန္ထိုးေကာင္းကင္ေပၚသို႔ ထိုးတက္သြားရင္းးး ေနာက္တစ္ခ်ိန္ ေျမျပင္အေပၚသို႔ အရွိန္ျပင္းစြာ ျပန္ဆင္းလာရင္း ၀ုန္းးခနဲေနတဲ့ အသံၾကီးနဲ႔အတူ ေဒၚနန္းစံရဲ့ သက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေဘးမွာ ေခြေခြေလး အသက္မဲ့သြားတဲ့ ေ၀သာလီေလးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္...။ ပာာ ေပာ့ ေပာ့ ေသျပန္ျပီနဲ႔တူတယ္ ပာ လာလာဒီတစ္ခါေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ကြာ တို႔သြားၾကည့္ရေအာင္….! ကပၸိယၾကီးရဲ့စကားဆုံးေတာ့ ငမိုးလဲ ကပ်ာကယာ ပုန္းေနတဲ့ ျခဳံပုတ္ထဲမွ ထြက္လိုက္ရင္း ေဒၚနန္းစံတို႔ တူအရီး နွစ္ေယာက္နား တိုးကပ္လာရင္း ပာာ..! အသက္မရွိက်ေတာ့ဘူးကြ ငမိုးရ ေပာ့ ေပာ့ လုပ္ပါအုံး မင္း မင္းက သူၾကီး ဦးျဖိဳးေက်ာ္ကို သြားအေၾကာင္းၾကား ငါက ဆရာေတာ္ကို သြားေလွ်ာက္လိုက္မယ္ခု ပာုတ္ ပာုတ္ ပာုတ္ကဲ့ပာုေျပာကာ ငမိုးတစ္ေယာက္ သူၾကီးအိမ္သို႔ေျပးထြက္လာလိုက္ပါတယ္ ေအးးအျဖစ္ကေတာ့ ဒါပါပဲ ကိုသက္ရာ မင္းမယုံရင္ ပင္းလွရြာသခ်ႋဳင္းကိုသာ သြားၾကည့္ေတာ့ ဆရာေတာ္နဲ႔ သူၾကီး ဦးေဆာင္ျပီး သူတို႔တူအရီးႏွစ္ေယာက္ရဲ့ နာေရးကိစၥလုပ္ေပးလိုက္က်တယ္။ ေနာက္သူတို႔ ပိုင္တဲ့လယ္ေတြကို ေရာင္းခ်ေပးျပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ရည္စူးျပီး ဘုရားကုန္းေပၚမွာ ေနာက္ထပ္ဘုရား တစ္ဆူနဲ႔ အာရုံတန္ေဆာင္း ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းဖို႔ ခုလုပ္ေနက်တာကြ။ ကိုသက္တစ္ေယာက္ ေငးငိုင္သြားျပီး ဘာမွမေျပာနိုင္ေတာ့ပဲ ဆြံ႕အေနရာမွ သူတို႔အိမ္ကေရာအခု။ ေအးသူတို႔အိမ္ကေတာ့ ဘယ္သူမွ မ၀ယ္ရဲဘူးကြ ေဒၚနန္းစံေရာ ေ၀သာလီေရာ အဲ့အိမ္မွာ ခုထိမကြ်တ္ပဲ ရွိေနက်တယ္ကြ ေန႔လည္ေနခင္းေတာင္ သူတို႔၀ိုင္းေရွ႕က ဘယ္သူမွျဖတ္မေလွ်ာက္ရဲက်ဘူးကြ အဲ့ေလာက္ၾကမ္းတာ အဲ့အိမ္နဲ႔၀ိုင္းကို ငါ၀ယ္မယ္ ဘာ! မင္းရူးမ်ားေနလား ကိုသက္? ေအးပာုတ္တယ္ ငါရူးေနတယ္ ခုငါ သူၾကီးဦးျဖိဳးေက်ာ္အိမ္သြားမယ္ ၀ိုင္းနဲ႔အိမ္ကို ၀ယ္ဖို႔ကိစၥ။ ျပီးရင္ ပင္းလွရြာ သခ်ႋဳင္းကိုသြားမယ္ပာု ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုသက္ ထထြက္လာလိုက္ေတာ့တယ္ ပာိုးးးးအေ၀းကျမင္ေနရတဲ့ ပင္းလွသခ်ႋဳင္းက ကံဆိုးမေလး ေ၀သာလီရွိတဲ့ အုတ္ဂူေလးဆီသို႕ .......
လူခ္မ္းသာေေၾတတာ့ မဟုတၻဴးေပါ့ဗ္ာ.. အသင့္အတင့္ပါပဲ.. စားႏိုင္ေသာက္ႏုိငၴဲေကပါ့.. က္ဳေပၠတာ့ လပ္ယားလပ္ယားပါပဲ.. ယာ
ပီေယဆး " ကိုယ္ေၾတ႕မဖဲ၀ါ (၁) (တာေတ ပီေယဆး သရဲစာအုပ္)
ကိုယ္ေၾတ႕မဖဲ၀ါ
(၁) ပီေယဆး
က္ဳပၷာမၫၠ တာေတပါ..က္ဳပ္ေနတာက အညာေဒေသပါ့ဗ္ာ..က္ဳပၲဳိ႔ျရာကုိ ေထနာင္းကုႏ္းလုိ႔ ေခၚတယ္..အိမ္ေ်ေခတာ့တစ္ရာေလာက္ ရြိေသပါ့.. သူႀကီးကဦးဘုိးထငၺ္.. လႊတၥိတၱဳိတတၱဲ့အဘုိးႀကီးပါဗ္ာ.. က္ဳပ္ေတာင္ ျရာထဲမြာ ရႏ္်ဖစႅဳိ႔ ေ်ခာက္ေပါကၳဲ ၀ငႅဳိေက္ရသးဗ္ာ.. ေ်ခာက္ေပါကၦဳိတာ ထိတၱံဳးကို ေ်ပာတာေလ.. က္ဳပၼိေဘၾတေကတာ့ လူခ္မ္းသာေေၾတတာ့ မဟုတၻဴးေပါ့ဗ္ာ.. အသင့္အတင့္ပါပဲ.. စားႏိုင္ေသာက္ႏုိငၴဲေကပါ့..
က္ဳေပၠတာ့ လပ္ယားလပ္ယားပါပဲ.. ယာထဲလၫ္း သိပၠဴတာမဟုတၻဴး.. တစၡါတစ္ေလ ေအဖ့ကိုလုိကၠဴတာေလာက္ရြိတာပါ.. က္ဳပၠလူမႈေရးသမားဗ္.. ျရာေရး၊ ရပ္ေရးဆုိရင္ေတာ့ က္ဳပၼပါလုိ႔ ၿပီးတာ မဟုတၻဴးေလ..
" တာေေတရ အလြဴကိစၥတုိငၸငၡ္ငႅဳိ႔ အိမၻကၠိဳ ေလြ္ာကၡဲ့ပါအုႏ္းၾက... "
လို႔ကုိ တကူးတကလာၿပီး ဖိတၼႏၲက ်ပဳရတဲ့ေကာင္ေလ... က္ဳပၠလၫ္း ရပ္ေရးျရာေရး လုပ္ေနၾကဆုိေတာ့အထာက သိၿပီးသားဗ္.. က္ဳပႅဳပ္ရင္ ဘာမဆုိ သပ္သပၡပၡပၠဳိ ၿပီးၾသားတာ.. ေအဖနဲ႔ေအမကလၫ္း က္ဳပၠျရာထဲမြာ ေအရးပါတဲ့လူ်ဖစ္ေနတာကို ေသဘာက္ၾကတယ္ေလ...ဒါေပမယ့္ ခကၱာက တစၡဳရြိတယၺ္.. အဲဒါက က္ဳပ္၀ါသနာေလ..ဘာလဲဆုိေတာ့အားႀကီး စပၥဳခ္ငၲာဗ္..
က္ဳပၠ ငယ္ငယၠတၫ္းက ဘာမဆုိ လႊတ္သိခ္ငၲာေလ.. ထူးထူးဆႏ္းဆႏ္းကိစၥဆိုရင္ ပိုေတာင္ ဆုိးေသးဗ္ာ.. ဘၾယ္ရာမြာၾဆဲႀကိဳးခ္ေသလုိ႔တဲ့ ဆုိရင္ တာေေတရြ႕ဆံုးက ေရာက္ၿပီးသားဗ္.. ဘယ္သဴ ပိုးထိလုိ႔ဆုိရင္ တာေတ ေရြ႕ကပဲ... တာေတ့လက္ေပၚမြာတင္ ဆံုးၾသားတဲ့လူေၾတ မနၫ္းေတာ့ဘူးေလ..ဒီေတာ့လၫ္း ေထနာင္းကုႏ္းက တာေတဆိုရင္ အနီးအနားက ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္း၊ ၀ကၥဳ၊ ေျငၾတင္းကုႏ္း၊ သာယာကုႏ္း စတဲ့ျရာေၾတက မသိတဲ့သူမရြိေသလာကၸါပဲ.. အဲဒီျရာေၾတထဲမြာ ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္းက ကိုေပသီးကုိေတာ့ တာေတ ေတာ္ေတာၡငၲာဗ္.. ဘာ်ဖစႅိဳ႕လဲဆုိေတာ့
ကိုေပသီးေကတာ့ တာေတလုိပဲ.. ေနရာတကာ
စပၥပ္ စပၥပၷဲ႔ ပါတဲ့လူ.. ဒါေပမယ့္ သူက ေပယာဂ ကုိလႊတ္၀ါသနာပါတဲ့လူ..ဟုိျရာ ဒီျရာေၾတၾသား ဆရာေေၾတနာက္ေလြ္ာကႅိဳက္.. ၿပီးေတာ့ ပညာယူဆုိပဲ.. ကိုေပသီး
ေပယာဂ ကုတဲ့ေနာကၠိဳ တာေတ တစၡါႏြစၡါေတာ့ လုိၾက္သားဖူးတယ္..
ကိုေပသီးက ဆုိးေတာ့မဆုိးဘူးဗ္... လူပံုေကတာ့ အရပၸဳ်ပတ္်ပတ္၊ ဂငၲဳိတုိ၊ အသား ခပၼၫ္းမၫ္း၊ မ္ကႅံဳးက ်ပဳး်ပဴး၊ ႏြာေခါင္းကႀကီးႀကီး.. ဒီၾကားထဲမြာ ခႏ္႔ညားေအာငၧဳိၿပီး ႏႈတၡမ္းေမႊးကလၫ္း ထားလုိက္ေသးသဗ္.. သူ႔ႏႈတၡမ္းေမႊးႀကီးကလၫ္း အ်ပားႀကီးဆိုေတာ့ ခႏ္႔ညားတာ မခႏ္႔ညားတာေတာ့မသိဘူး.. သူ႔မ္က္ႏြာႀကီးေကတာ့ ေၾကာကၥရာေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာဗ္ိဳ႕.. ေပယာဂ ခၽၾတ္ၿပီဆုိရင္..
" ေအရြ႕ေနၾထက္၊ ေအနာက္ေန၀င္၊ ေတာငၲံငါ့ၾကႏ္၊ ေ်မာကၶဴ၀ံအၾတင္း ပုႏ္း်ခင္း၊ ခုိ်ခင္း၊ ကပ္ေန်ခင္း မရြိေစရ.. ဆရာ့ ဆရာႀကီးေၾတရဲ႕ တပၫ့္ေက္ာ္ ငါဆရာေပသီးရဲ႕ အမိႏ္႔.. အခုခ္ကၡ္င္း ခ္င္းဆုိခ္င္း၊ နင္းဆုိနင္း၊ ၀ငၧဳိ၀င္၊ ကပၧဳိကပ္၊ ပူးဆုိပူး... ်ဗႏ္း.. "
" ေအာငၼယ္ေလး ေတာ့.. "
" ေအာငၼယ္ေလး ဗ္.. "
ကိုေပသီးက အမိႏ္႔်ပႏၲမ္းအဆံုးမြာ လကၳဲက ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ၾကမ္း်ပငၠိဳ ်ဗႏ္းကနဲ ႐ုိကႅဳိက္ေတာ့ ေပယာေဂတာ့မသိဘူး.. ေဘးက ၀ိုင္းၾကၫ့္ေနတဲ့လူေၾတ လႏ္႔ၿပီးေထအာ္ၾေကတာ့တာပဲဗ္ိဳ႕.. က္ဳပ္ေတာင္ တုျႏ္သားေသးတယ္.. ကိုေပသီးေကတာ့ခပၲၫၱၫၸဲဗ္.. ႏႈတၡမ္းေမႊး်ပား်ပားႀကီးကို လကၷဲ႔တစၡ္က္သပႅဳိက္ၿပီး
ေပယာဂကုတဲ့မိႏ္းမကို သူ႔မ္ကႅံဳး်ပဴး်ပဴးႀကီးနဲ႔ စုိက္ၾကၫ့္ေနတာ မ္က္ေတာငၲစၡ္က္ မခတၻဴးဗ္ိဳ႕.. သူ႔ေရြ႕မြာ ႀကံဳ႕ႀကံဳ႕ေကလးထုိင္ၿပီး ဘုရားစငၠိဳ လက္အဳပၡ္ီထားတဲ့
မိႏ္းမက လက္ေၾတ ေၾကးေကာကႅာေတာ့တာပဲ..
" လာခဲ့.. လာခဲ့.. ငါဆရာေပသီး ေရြ႕ေမြာက္ ေအရာကႅာခဲ့.. ခ္င္းဆုိ ခ္င္း၊ နင္းဆုိ နင္း၊ ကပၧဳိ ကပ္၊ ၀ငၧဳိ ၀င္၊ အခု၀ငႅဳိကၥမ္း.. ်ဗႏ္း... "
" ေအာငၼယ္ေလး.. "
ကိုေပသီးက ၾကမ္း်ပငၠိဳ ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ်ဗႏ္းကနဲ ႐ုိက္၊ လူေၾတကလႏ္႔ေအာ္.. ဒါေပမယ့္ က္ဳပ္ၾကၫ့္တယၺ္.. သူတုိ႔အားလံုး မ္ကႅံဳးေၾတေကတာ့ ေပယာဂပူးေနတဲ့ မိႏ္းမကို စုိက္ၾကၫ့္ေနလုိက္ၾကတာ အသက္ေတာင္ ရြဴမိၾကပံုေမပၚဘူးဗ္ိဳ႕..
တ်ဖၫ္း်ဖၫ္းနဲ႔ က္ံဳ႕က္ံဳ႕ထုိင္ေနတဲ့ မိႏ္းမက တုႏ္ုတုႏ္ရီရီ်ဖစႅာၿပီး အတုႏ္ရျပ္သားတဲ့အခ္ိႏၼြာ က္ံဳ႕က္ံဳ႕ထုိင္ရာေကန ဆတၡနဲ တငၼ္ဥၳခ္ိတ္ေတာ့တာပဲဗ္..ၿပီးေတာ့ ဆရာကိုေပသီးကိုလၫ္း စူးစူးႀကီးၾကၫ့္ေေနတာ့တာ.. ကိုေပသီးကလၫ္း ဘာရမလဲ.. ေပယာဂကုိ မ္က္ေတာငၼခတၻဲ ်ပႏ္ၾကၫ့္တယၺ္ိဳ႕..
" ေၾသာ္... ေယာက္ၤားကိုး.. ငါက မိႏ္းမကပ္ေနတယ္ ထငၲာ.. ကဲ.. ေ်ပာစမ္း.. ေဟ့့ေကာင္..မင္းဘယ္သဴတံုး.. "
ကိုေပသီးက လကၳဲက ေဆးႀကိမႅံဳးကို ေ်မြာက္ၿပီး ႐ုိကၼလုိလုပ္ေမးတာဗ္.. ဒါေပမယ့္ ၀ငၸဴးေနတဲ့ သရဲက နၫ္းနၫ္းေတာင္ မၾတႏ္႔ဘူးဗ္ိဳ႕..
" မင္း ငါ့ကို ႐ုိက္ရဲရင္ ႐ုိကႅဳိက္ေလၾကာ.. ဒီမိႏ္းမအသကၠိဳ အခုခ္ကၡ္င္း ႏႈတၸစႅဳိကၼယ္.. ငါ့ကို ဘာမ္ား ေအာက္ေမ့ေနၾကတံုး..."
" ေအး.. မင္းကို ငါမ႐ုိကၻဴး.. မင္း ဘယ္သဴလဲဆုိတာ ေ်ပာ.."
" ငါက ေနာကၻက္ေတာမြာ ေနတဲ့ေကာင္ေဟ့.. "
" ဟင္ ေအနာကၻက္ေတာမြာေနတဲ့ေကာငၠ မပုၾကၫၠိဳ ဘာေၾကာင့္ ၀ငၠပ္ေနတာတံုး.."
" ေဟာဒီေကာငၼက အားႀကီးႏႈတ္ၾကမ္းတာ..ငါေနတဲ့ မက္ၫ္းပင္ႀကီးေအာကၼြာ လာၿပီး စတၫ္းခ္တယ္..ခ္က္်ပဳတၥားတယ္.. ေတာထဲ၀ါးလာခုတၱိဳင္း ငါ့အပင္ေအာကၼြာ စတၫ္းခ္တာ.. ပါးစပၠ လႊတ္ၾကမ္းတဲ့ မိႏ္းမၾက.. ငါတို႔လုိ႔ သက္ႀကီး၀ါႀကီးေၾတကို အစားေအသာေကၠလး တစၧဳပၧစႅဳတ္ ေကၽျးရမြႏ္းလၫ္းမသိ.. လငၠိဳ ဆဲလုိဆဲ.. ယုတ္ယဳတၼာမာေၾတကလၫ္း ေ်ပာလုိကၱာ ၾလႏၸါေရာ.. သင္းကို ေက္ာင္းမြႏ္းကႏ္းမြႏ္းသိေအာင္ ငါ လုပႅဳိကၱာ"
" မင္း နာမၫ္ ဘယ္သဴလဲ.. "
" ငါ့နာမၫ္ေတာ့ ငါမသိဘူး.. တ်ခားသရဲေၾတ ေခၚၾကတာေကတာ့ ေမႊးနီႀကီးတဲ့.. "
" အသက္ ဘယ္ေလာက္ရြိၿပီလဲ.. "
" ငါ ေအနာကၻက္ေတာကိုေရာက္ေတာ့ နငၲဳိ႔ျရာ ဒီေနရာမြာ ရြိေတာငၼရြိေသးဘူး.. ငါ့အသကၠ ေလးရာေက္ာ္ၿပီ.."
" ဟာ.. "
အားလံုး တအံ့တၾသ်ဖျစ္သားၾကသၫ္..
" ငါလုပ္ရင္ နငၲဳိ႔ တျစ္ရာလံုး တႏ္းစီေသၾသားမယ္..ဘာမြတ္သလဲ.. "
" ကဲ..ကဲ.. ေအနာကၻက္ေတာမြာေနတဲ့ က္ဳပၴက္ အသက္အပံုႀကီးႀကီးတဲ့ ေဘမႊးနီႀကီးဗ္ာ.. က္ဳပ္ ဆရာေပသီးက ေမတၱာရပၡံပါတယ္.. မပုၾကၫၠိဳ က္ဳပၲဳိ႔အားလံုး ၀ိုင္း၀ႏ္းဆံုးေမပးပါ့မယ္.. ေနာကၠိဳ ႏႈတ္အာ မၾကမ္းတမ္းဖို႔ ၿပီးေတာ့ ေဘမႊးနီေနတဲ့ မက္ၫ္းပင္ႀကီးေအာကၼြာ စတၫ္းခ္ ခ္က္်ပဳတၥားတဲ့အခါတိုင္း ေဘမႊးနီကုိလၫ္း
ဖိတၼႏၲက်ပဳၿပီး ေကၽျးဖုိ႔ ေျမးဖို႔ ေ်ပာေပးပါ့မယ္.. အခု ေဘမႊးနီ ဘာမ္ား အလုိရြိပါသလဲ.."
ကိုေပသီးက ေေလ်ပေကလးနဲ႔ေမတၱာရပၡံတယၺ္.. ေမႊးနီႀကီးကို နၫ္းနၫ္းလႏ္႔ၾသားသလားေတာ့ ေမ်ပာတတၻဴးဗ္ိဳ႕..အ်မဲတမ္းတ၀င့္၀င့္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ေဆးႀကိမႅံဳးကိုေတာင္ ၾကမ္း်ပငၼြာခ္ထားလုိက္သဗ္...
" ္ငါ့ကို အမဲသားေကၽျးၾက.."
" ဟာ.. ေကၽျးပါ့မယၺ္ာ.. ေကၽျးပါ့မယ္.. ဘယ္ေလာကၼ္ားစားခ္ငၸါသလဲ.."
" သံုး ပိႆာေကၽျး.."
" သံုးပိႆာ ဟုတႅား..ေကၽျးမယၺ္ာ..ေကၽျးမယ္.. မနက္်ဖေႏ္ညန ႏျား႐ုိင္းၾသင္းခ္ိႏၼြာ ေဘမႊးနီေနတဲ့ မက္ၫ္းပင္ႀကီးေအာကၠိဳ လာပုိ႔ေပးမယ္.. က္ဳပၠိဳယၱဳိင္ လာပုိ႔မယ္.. အခုေတာ့ ပုၾကၫၼကုိ လုပၴားတာေၾတ တစၡဳမက္ႏ္ ်ပႏ္ၿပီး ႏႈၾတ္သားေပးပါဗ္ာ.. ေမတၱာရပၡံပါတယ္.. ပုၾကၫၼ မိေျမးတုိင္း ေဘျမးတုိင္း ဘာမြ ကပ္်ငိမက္ႏ္ရစၡဲ့ေအာင္ ႏႈတ္ယဴၾသားပါ.. ေဘမႊးနီ.."
" ေအး.. ေကာင္းၿပီ..ငါလုပၴားတာေၾတ ငါအခု ်ပႏ္သိမ္းလုိကၼယ္.. နငၲဳိ႔ ကတိမတၫႅဳိ႔ေကတာ့ တျစ္ရာလံုးကို ငါေအသသတၸစၼယ္.. "
" ဟာ..မလုပၸါနဲ႔.. ေကၽျးပါ့မယ္.."
ေဘးကၾကၫ့္ေနတဲ့သူေၾတ လႏ္႔ၿပီး တစ္ေယာကၱစ္ေပါက္ ေအာ္ၾေကတာ့တာေပါ့ဗ္ာ..
" ဒီအၾတက္ေတာ့ စိတၡ္ပါ.. က္ဳပ္ဟာ သီလ သမာဓိနဲ႔ ်ပၫ့္စံုတဲ့ ဆရာေပသီးပါ.. က္ဳပ္ အာမခံပါတယ္.. " လုိ႔ ကုိေပသီးက ႐ုပၲၫ္ႀကီးနဲ႔ ေ်ပာလုိက္ေတာ့ မပုၾကၫ္ တစၠိဳယႅံဳး တဆတၦတၱဳႏႅာေတာ့တာပဲဗ္ာ.. လက္ႀကီးေၾတကားၿပီး ေလထဲကို ေ်မာကၱကႅာတယ္.. ၿပီးေတာ့ သူ႔တစၠဳိယႅံဳးကို လကၹ၀ါးနဲ႔ သပၡ္တယၺ္..ေလး ငါးခါ သပၡ္လုိက္ၿပီးေတာ့မြ..
" ၀ါး.. "
ပါးစပ္်ဖဲၿပီးသမ္းလိုကၱယ္.. မပုၾကၫႅၫ္း ထိုင္ေနရာေကန ေပ္ာ့ေျခက္ၾသားေတာ့တယ္..
" ဟဲ့.. ပုၾကၫ္.. ပုၾကၫ္.. "
ကိုေပသီးရဲ႕ က္ယၠ္ယ္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေခၚတဲ့အသံေၾကာင့္ မပုၾကၫ္ ဆတၡနဲ်ဖစ္ၿပီးေခါင္းေမာ့လာတယ္.. ကိုေပသီးက သူ႔ေရြ႕မြာခ္ထားတဲ့ ေရစျငၡကၳဲေကရနဲ႔
မပုၾကၫၠိဳ ႏြစၡါသံုးခါ ေတာကႅဳိကၱယ္.. ၿပီးေတာ့ မ္ကႅံဳးထဲမ္ကၥၪ္းလုိ ခတ္ေပးလိုက္ေသးတယၺ္..
" ကဲ.. အားလံုး ရြင္းၾသားၿပီ.. ပုၾကၫ္ေရ.. နင့္ပါးစပၠိဳ နငၵီေကန႔ကစၿပီး ထိႏ္းေေပတာ့.. နင္ ကံေကာင္းလုိ႔ ေမသတာ.. ငါလို ဆရာနဲ႔ေၾတ႕ေပလုိ႔ေပါ့.. ေတာ္ရံဳတႏ္ရံဳဆရာနဲ႔ ေၾတ႕လုိ႔ေကတာ့ နင္အသကၸါၾသားေလာက္ၿပီေဟ့..နဲတဲ့ေကာင္ႀကီး မဟုတၻဴး.. ခငၺ္ားတုိ႔အားလံုး ၾကားလုိကၱဲ့အတုိင္းပဲေလ.. "
" ဟုေတၸတာ္ ပုၾကၫ္ရယ္.. နင့္ကိုေလ ဆရာကိုေပသီး ကယႅဳိက္ေပလုိ႔ပဲ.. နငၼၾလယၻဴး.. နင့္ပါးစပၠလၫ္း တယ္ၾကမ္းသကိုး.. ကဲ.. ကဲ.. မနက္်ဖႏၠိဳ ်မိဳ႕ကိုေစာေစာထၾသား.. အမဲသား သံုးပိႆာ၀ယၡဲ့.." အရီးေဒၚလံုးၾကၫၠ ေ်ပာလုိက္ေတာ့ မပုၾကၫ္ရဲ႕ ေယာက္ၤား ကိုသာျဒႏ္းက
" စိတၡ္ အရီး.. က္ဳပ္ မနကၠိဳ ေ၀လီေ၀လင္းထၾသားၿပီး ၀ယႅာခဲ့မယ္.. မနက္်ဖေႏ္ညန ၾသားရင္ေတာ့ ဆရာကိုေပသီး လုိကၡဲ့ပါဗ္ာ.. က္ဳပၲဳိ႔ခ္ၫ္းမၾသားရဲဘူးဗ္.. "
" ေအးပါ.. ငါ လုိကၡဲ့ပါ့မယ္..သာျဒႏ္းရာ.. ၿပီးေတာ့မနက္်ဖႏၠ္ရင္ ငြက္ေပ္ာဖက္ႀကီးႀကီး သံုးေလးျရက္ ခုတၳားၾေကဟ့.. "
" စိတၡ္..စိတၡ္.. ကိုေပသီး.. က္ဳပၲဳိ႔ အားလံုး အဆင္သင့္လုပၴားလုိကၸါ့မယ္.. "
ေပယာဂထုတၱဲ့ျပဲေကတာ့ ေအာင္ေအာင္်မင္်မငၠိဳၿပီးၾသားတာဗ္ိဳ႕..ေန႔တုိင္း ဗိုက္ေအာင့္လုိ႔ ေအာ္ေနရတဲ့ မပုၾကၫႅၫ္း ယူပစ္သလုိကို ေပ္ာၾက္သားတာဗ္ိဳ႕.. ျရာသားေၾတအားလံုး အံ့ၾသၾကတာေပါ့ဗ္ာ.. ကိုေပသီးရဲ႕ သတင္းလၫ္း ေက္ာ္ၾထကႅာေတာ့တာေပါ့ေလ.. ဟုိျရာက လာေခၚ၊ ဒီျရာကလာေခၚနဲ႔ လက္ေတာင္ မလၫၻဴးဆုိပဲ.. က္ဳပႅၫ္း ေနာကၸိဳင္းေတာ့ ကိုေပသီးနဲ႔ သိေပၼၾတ႕်ဖစ္ေတာ့ပါဘူးဗ္ာ..
တစ္ေန႔ေတာ့ က္ဳပႅၫ္း ပ္င္းပ္င္းရြိတာနဲ႔ မႏၠ္ၫ္းပင္ေအာကၠ ၾကပၸ္စၼြာ တံုးလံုးလဲေနခဲ့တယၺ္..
" ကိုႀကီးတာေတ.. ကိုႀကီးတာေတ.. "
" ေဟလၾကာ.. ဘယ္သဴတံုးဟ.. လာခဲ့..လာခဲ့.. ငါ ဒီမြာရြိတယ္... " က္ဳပၠ မႏၠ္ၫ္းပင္ေအာကၠ အသံ်ပဳလိုက္ေတာ့ ၀ုိင္းထဲကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၀ငႅာတယ္
" ဟ မ္က္်ပဴး ပါလား.. လာေလၾကာ.. " မ္က္်ပဴးက က္ဳပႅြဲေနတဲ့ၾကပၸ္စ္အစပၼြာ ၀ငၴဳိငႅဳိကၱယ္..
" ကိုႀကီးတာတီး .. ျရာ်ပငၻကၠ ဇရပ္ေပၚမြာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ေ၇ာက္ေနတယၺ္.. အဲဒီလူႀကီးက ေ်ပာခုိင္းလုိကႅဳိ႔ က္ဳပႅာေ်ပာတာ.."
" ေဟ.. ဘယ္သဴတံုးၾက.. "
" က္ဳပႅၫ္း မသိဘူးဗ္..က္ဳပၲဳိ႔ေထနာင္းကုႏ္းေကတာ့ မဟုတၻဴး.. "
" လူပံုလၫ္း ေ်ပာဦးေလ.. မ္က္်ပဴးရဲ႕.."
" အသားမၫ္းမၫ္း၊ မ္ကႅံဳး်ပဴး်ပဴး ႏႈတၡမ္းေမႊးႀကီးနဲ႔ဗ္.. လူပံုစံေကတာ့ တစၼ္ိဳးႀကီးပဲ ကိုႀကီးတာတီးရ.."
" ေၾသာ္.. အရပၸဳပုလား.. "
" ဟုတၱယ္.. အရပၸဳပုလူႀကီးဗ္.. "
" ေၾသာ္.. ငါသိၿပီ မ္က္်ပဴး..အဲဒါ ကိုေပသီးပဲ.. ေအး..ေအး.. ငါၾသားလုိကၼယ္.. ဒီလူ ဘာမ္ားကိစၥရြိလုိ႔ပါလိမ့္... "
မ္က္်ပဴး ်ပျႏ္သားေတာ့ က္ဳပႅၫ္း ပုဆုိးတစၴၫ္ ပခံုးေပၚထင္ၿပီး ၾထကႅာခဲ့တယ္.. ျရာ်ပငၠ ဇရပ္ေပၚေရာက္ေတာ့ မ္က္ေစ့ႀကီးစံုမြိတ္ၿပီး တရားထုိင္သလုိ ဘာလုိ လုပ္ေနတဲ့ ကိုေပသီးကိုေၾတ႕လုိကၱယ္.. က္ဳပ္ေ်ခသံၾကားေတာ့ မ္က္ေစ့်ပဳး်ပဴးႀကီးကို ျဖင့္ၾကၫ့္ၿပီး..
" ဟာ တာေတ.. လာၾကာ.. ငါ မင္းနဲ႔ ေၾတ႕ခ္ငႅဳိ႔ လာခဲ့တာၾက.. "
" ကိုေပသီးကလၫ္းဗ္ာ.. ျရာထဲ၀ငၡဲ့ရင္ ၿပီးေရာ.. အိမႅၫ္း သိလ္က္သားနဲ႔.. ကဲလာ.. အိမၠိဳၾသားမယ္.. "ကိုေပသီးက ကဗ္ာကယာ လကၠာ်ပတယၺ္...
" မဟုတၻဴး ..တာေတရဲ႕.. ငါတုိ႔က ဆရာသမားေၾတၾက.. ျရာတျစ္ရာကို ၀ငၡ္ငၲဳိင္း၀င္ ၾထကၡ္ငၲဳိင္းၾထကႅဳိ႔ ေမကာင္းဘူးေလၾကာ.. ျရာတုိင္းမြာ ျရာသူဆုိတာ ရြိတယ္..
ျရာေစာင့္ေၾတ ရြိတယ္.. သူတုိ႔ကို ေအၾကာင္း်ပဳၿပီးမြ ၀ငႅဳိ႔ၾထကႅဳိ႔ရတာၾက.. ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရႈတႅဳိ႔ မ၀င္ေတာ့တာ.. ဒီမြာပဲ ေ်ပာစရာကိစၥကိုေ်ပာၾကတာေပါ့ၾကာ.. "
" ေၾသာ္..ဒါေၾကာင့္လား.. ကဲ..ဒါဆုိလၫ္း ဒီမြာပဲ ေ်ပာၾကတာေပါ့ဗ္ာ.. "
ကိုေပသီးက သူ႔ၾလယ္အိတ္ႀကီးထဲက သနပၹက္ေဆးလိပ္အသစၲစႅိပၠိဳ ထုတ္ေပးၿပီး...
" ကဲ ေဆးလိေပၠလး ျဖာလုိကၸါဦးၾကာ.. ေအမာေ်ေပပါ့.. " လို႔ေ်ပာရင္း မီးခေတၠလးထုတ္ေပးသဗ္ာ... ကိုေပသီးကိုင္ေနၾက မီးခေတၠလးဗ္.. ဓႏု်ဖဴကလုပၲဲ့ ေၾကး၀ါမီးခတ္ေလ.. က္ဳပႅၫ္း ေဆးလိပၼီးညိြၿပီး တျစၹာႏြျစၹာ ျဖာလုိကၱယ္.. ကိုေပသီးက စကားစတယ္..
" ငါလာတာ ကိစၥတစၡဳ ရြိလုိ႔ၾက.. တာေတရဲ႕.. ဒီေန႔မနက္ ေအစာႀကီးက တို႔ျရာေတာငၻကၠ ေျငၾတင္းကုႏ္းမြာ ေကာေငၼလးတစ္ေယာက္ ပုိးထိၿပီး ေသၾသားတၾယၠာ.."
" ကိုေပသီး ေ်ျမကုႏိုငၲာပဲ.. ၾသားမကုဘူးလား.. "
" ငါ့ကိုလာပင့္လုိ႔ လုိၾက္သားတယ္ေလ.. ဒါေပမယ့္ ငါေရာက္ေတာ့ မမြီေတာ့ဘူး တာေတရ.. ေကာေငၼလး ဆံုးၾသားၿပီ.. "
" အို..်ဖစၼြ ်ဖေစ္ရလဗ္ာ.."
" ေအး..ေ်ျမဆိပၠ တစၠိဳယႅံဳး ်ပႏ္႔ေနၿပီၾကာ..ငါေရာက္ေတာ့တစ္အိမႅံဳးငိုေနၾကၿပီ.. ငါလၫ္း အိမ္ေပၚမတက္ေတာ့ဘူးေလၾကာ.. လြၫ့္်ပႏႅာခဲ့တယ္.. အဲဒီမြာတင္ငါအရမ္းအံ့ၾသၾသားတာၾက.. "
" ဟင္.. ဘယႅဳိ်ဖစႅဳိ႔လဲ.. "
" ဒီလုိၾက.. တာေတရ..ဒီေန႔ တနဂၤေႏျေန႔မဟုတႅား.. "
" ဟုတၱယ္ေလဗြာ..ဒီေန႔ တနဂၤေႏျေန႔.. "
" ေအး..ေကာေငၼလးဆံုးတာ မနက္ ငါးနာရီထုိးေလာၾကၠ.. အဲဒါ တနဂေျနၤအခါပဲၾက.. ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔က ်ပာသိုလဆႏ္းတစ္ရက္ေလ.. ပိုးထိတဲ့ေကာေငၼလးက အသက္ ၁၆ ႏြစၲဲ့ အပ္ိဳစစၥစၸဲ..နာမၫၠ ေမအးေအး၀င္းတဲ့.. တနဂၤေႏၾသမီးတဲ့ၾက.. "
" ဟင္.. အဲဒီေတာ့ ဘာ်ဖစၲံဳးဗ္.. ကိုေပသီးရဲ႕..."
" ဟာ အဲဒါမ္ိဳးက အငၼတႏ္ ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲၾက.. တာေတရ.. ပီေယဆးၾက..ပီေယဆး.."
" ဗ္ာ.. ပီေယဆး ဟုတႅား.. ကိုေပသီး.."
" ဟုတၱယ္ေလၾကာ.. ပီေယဆးေဖာႅိဳ႕ရတၾယၠ.."
" ပီေယဆး ဆုိတာတကယ္ေကာ ရြိလုိ႔လားဗ္.."
" ေဟကာင္ တာေတရ.. ရြိတာေပါ့ၾက.. သိပ္ရြိတာေပါ့.. ပီေယဆးဆိုတာ ေယာက္ၤား၊ မိႏ္းမ ကိစၥတင္ ေ်ပာတာ မဟုတၻဴးၾက..ကိုယ္ေ်ပာသမြ္ ေအာငၲာၾက..ကိုယႅဳိခ္ငၲာ အကုႏ္ရတာၾက..စီးျပားေရးလုပ္ရင္ မင္း သူေဌး်ဖစ္ၿပီးေပါ့ၾက.. မင္း မလုိခ္ငၻဴးလား.."
" ဟာ.. ဒီလုိဆိုရင္ လုိခ္ငၲာေပါ့ဗ္.. ဒီေဆးသာရရင္ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ပဲျပဲရံု၊ ႏြမ္းျပဲရံု ေထာငၸစႅဳိကၼြာေပါ့ဗ္.."
" ေအးေပါ့ၾက.. တာေတရ.."
" ကဲ ေ်ပာဗ္ာ.. ကိုေပသီး.. ဘယႅဳိလုပ္ရမြာလဲ.."
" ဟာ.. ဒါေၾတ ငါတတၸါတၾယၠ.. ငါပိုငၸါတယ္.. ေအး အခုလုိမ္ိဳး လတစႅရဲ႕ လဆႏ္းတစ္ရကၼြာ တနဂၤေႏၾက္ဖုိ႔..အဲ.. ဒီ တနဂၤေႏၾက္တဲ့လမြာ တနဂၤေႏၾအခါမြာ တနဂၤ
ေႏၾသမီး အပ္ိဳစစၥစၲစ္ေယာက္ အစိမ္းေေသသဖုိ႔ဆုိတာေၾတက ႀကံဳဖုိ႔ မၾလယၻဴးၾက..အခုေတာ့ ႀကံဳၿပီေဟ့.. ေစာေစာကပဲ သူတုိ႔ အသုဘခ္လုိက္ၾကၿပီ.. ်မဳပၴားတဲ့ ေ်မပံုကုိ ေေသသခ္ာခ္ာမြတ္ၿပီးမြ ငါ မင္းဆီကို လာခဲ့တာၾက.."
" ဟင္.. ခ္ကၡ္င္း သၿဂၤိဳလၱာလား.."
" ဟာ ဒါမ္ိဳးက ရကၼထားၾကဘူးၾက..အစိမ္းေေသလ..ခ္ကၡ္င္းခ္ရတယ္.. ရကၳားရင္ ျရာခုိကၱတၱၾယၠ.. "
" ေၾသာ္ ဒီလုိလား.."
" ေအး.. ညမိုးခ္ဳပၲာနဲ႔ မင္းေပါကၱဴးတစႅၾကၦဲၿပီး ေျငၾတင္းကုႏ္း သုသာႏၠိဳ လာခဲ့ေေပတာ့.. ငါလၫ္း ေပါကၱဴးတစႅက္ ယူခဲ့မယ္.ၿပီးေတာ့ လုိတာေၾတ ငါ အားလံုးယူလာခဲ့မယ္.. မင္းသာ ရဲရဲ႕လား တာေတ.."
" ဟာ.. ကိုေပသီးကလၫ္း တာေတပါဗ္.. ဒီလုိ ထူးထူးဆႏ္းဆႏ္းကိစၥမ္ိဳးဆုိရင္ တာေတတုိ႔က အခုလားဆုိတာမ္ိဳးဗ္.. စိတ္သာခ္..ညက္ရင္ က္ဳေပ္အရာကႅာမယ္.. "
" ေအး ေကာင္းၿပီ.. တုိ႔က သႏ္းေခါေငၼက္ာၡင္ လုပ္ရမြာေနာ္.. ဟုိဘက္ရကၠဳိ ကူးၾသားရင္ ေမအာင္ေတာ့ဘူး သိလား.."
" ေၾသာ္..ဒီလုိလား.. တနဂၤေႏျေမက္ာၡင္ အၿပီးစီရင္ရမြာေပါ့.. "
" ေအး ဟုတၱယ္..တာေတရ..ကဲ.. ငါ ျရာ်ပႏ္ၿပီး စီစဥၥရာေၾတ စီစဥႅဳိက္အဳႏ္းမယ္.. "
ကိုေပသီး ေ်ပာေ်ပာဆုိဆုိ ၾလယ္အိတ္ႀကီးၾလယ္ၿပီးၾထၾက္သားတယ္.. က္ဳပႅၫ္း ျရာကို်ပႏႅာခဲ့တာေပါ့..ကိုေပသီး ်ပျႏ္သားေတာ့ပဲ ေညေနလးနာရီေလာက္ ရြိေနၿပီဗ္..က္ဳပႅၫ္း မႏၠ္ၫ္းပင္ေအာကၠ ၾကပၸ္စၼြာ အသာ်ပႏၴဳိင္ၿပီး ကိုေပသီးေ်ပာတာေၾတကို ်ပႏ္ေၾတးေနမိတယ္.. ပီေယဆး ဆုိတာ တကယ္ရြိတာကိုး..ဒီေဆးရရင္ ေ်ပာတုိင္းေအာငၧဳိပဲ.. ၿပီးၿပီေပါ့ဗ္ာ.. တာေတတစ္ေယာက္ သူေဌး်ဖစ္ၿပီေပါ့ဗ္ာ.. က္ဳပၼ္ကၥိထဲမြာ အခုကို်မင္ေနၿပီဗ္.. က္ဳပၠ အက္ီေအကာင္းစား ပုဆုိးေအကာင္းေၾတနဲ႔၊ က္ဳပၸဳိငၲဲ့ ပဲျပဲရံုႀကီးေရြ႕က ေမာ္ေတာၠားတစၥီးေဘးမြာ ရပႅဳိ႔ဗ္.. ျပဲရံုနာမၫၠလၫ္း ဘာတဲ့.. " တာေတ ပဲ၊ႏြမ္း ေရာင္း၀ယ္ေရး" တဲ့ဗ္.. က္ဳပ္အလုပ္သမားေၾတကလၫ္း ပဲအိတ္၊ ႏြမ္းအိတ္ေၾတ ထမ္းလုိ႔ေပါ့ဗ္ာ..
" ဟဲ.. တာေတ.. ငုတၱဳတ္ႀကီးထုိင္ၿပီး ်ပံဳး်ပံဳးႀကီး.. ဘာေၾတမ္ားေသဘာက္ေနတာတံုး.. ဟဲ့.. လာေလ..ထမင္းစားေရအာင္.."
ေအမ့ေအာ္သံၾကားလုိက္ေတာ့မြ က္ဳပႅၫ္း လႏ္႔ၿပီး ေအၾတးေၾတ ရျပ္သားတာေပါ့ဗ္ာ..
နဂါး ေဆးေပါ့လိေပၠလးတစႅိျပၹာရင္း ေပါကၱဴးကို မႏၠ္ၫ္းပင္အရင္းမြာ ေထာငၴားလုိကၱယ္.. သံုးေထာင့္ထုိး ဓာတၼီးကိုလၫ္း မသိမသာ က္ဳပ္ယဴထားလုိကၱယ္..
မိုးစံုးစံုးခ္ဳပ္ၿပီဆုိေတာ့မြ ဓာတၼီးေလး ခါးမြာထုိးၿပီး ေပါကၱဴးကို ပခံုးမြာထမ္းၿပီး က္ဳျပၴကႅာခဲ့တယ္.. လၾကယ္ညဗ္.. ၾကယ္ေရာေငၠလးေလာကၸဲရြိတာ.. ဒါေပမယ့္ ဒီလမ္းေၾတက က္ဳပ္အဖို႔ေတာ့ ႀကိဳကၱဲ့အခ္ိႏ္ ထၾသားေနၾက လမ္းေၾတပါဗ္ာ.. ေျငၾတင္းကုႏ္းသုသာႏၠိဳ ေရာကၹဳိ႔ဆုိရင္ ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္းဘကၠိဳ အရျင္သားရမယ္.. ၿပီးေတာ့ ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္း ေတာငၻကၠ ေညာင္ၾကပၸင္ႀကီးေရာက္ရင္ ေအနာကၻကၠိဳ ခ္ိဳးခ္လုိက္ရံဳပဲေလ.. စုစုေပါင္း ႏြစၷာရီေလာက္ေတာ့ ၾသားရမယ္ ထငၲယ္..
က္ဳပႅၫ္း ေပါကၱဴးတစႅကၳမ္းၿပီး သုတ္ေခ္တေင္ရတာ့တာေပါ့ဗ္ာ. တစၡ္ကၱစၡ္က္ေတာ့ ေက္ာထဲက စိမ့္ၾသားသားဗ္.. ပီေယဆးလုိခ္ငၲဲ့ေဇာက ကပ္ေေနတာ့ သိေပၼၾကာကႅြဘူးေပါ့ေလ.. ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္း ေတာငၻကၠ ေညာင္ၾကပၸင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့ သစၸင္ႀကီးေပၚက ဇီးၾကကၱစ္ေကာငႅား မသိပါ
ဘူးဗ္ာ.. ေထအာႅဳိကၱာ ၾကက္သီးေၾတ ်ဖႏ္းခနဲထၾသားလုိကၱာ.. စိတၳဲကနၫ္းနၫ္းေၾကာကႅာလုိက္.. ပီေယဆးေအၾကာင္းေၾတးလုိကၷဲ႔ ေအနာကၻကၠိဳ ခ္ိဳးလုိကၱယ္.. ေျငၾတင္းကုႏ္း သုသာႏ္ရြိတဲ့ဘက္ေပါ့ဗ္ာ..ကိုေပသီးႀကီးေရာက္ေေနလာက္ၿပီ ထငၸါရဲ႕..
ေျငၾတင္းကုႏ္းသုသာႏ္အ၀ေရာက္ေတာ့ သစၸင္အဳပ္အဳပ္ႀကီးေၾတနဲ႔ ေတာ္ေတာၠိဳ ေမြာင္ရိပ္ႀကီးက္ေနတာဗ္..
" ၀ူးး... ၀ူးးး...၀ူးးးး... ၀ူးးး..."
ေျခးအူသံႀကီး ႐ုတၱရက္ ၾထကႅာ်ပႏ္ေတာ့ က္ဳပ္်ဖင့္ လႏ္႔ၾသားလုိကၱာဗ္ာ..ေမ်ပာပါနဲ႔ေတာ့.. မဟုတ္ေသးပါဘူး.. ကိုေပသီးကႀကိဳၿပီး ေရာက္ေနရမြာပါ.. ဘယႅဳိ်ဖစႅဳိ႔ေနာကၠ္ေနပါလိမ့္..
" ေဖ္ာက္.."
ဇရပ္ေနာကၻကၠ သစၠိဳင္းေခ္ာက္ တကၷင္းသံ ၾကားလုိက္ရလုိ႔ က္ဳပၡ္ကၡ္င္း လြမ္းၾကၫ့္လုိကၼိတာေပါ့.. ေၾသာ္.. ကိုေပသီးက ေရာက္ေနတာကိုး... ဇရပ္ေပၚတကႅာတဲ့ ကိုေပသီးကို က္ဳပၠ
" ကိုေပသီး ေမရာက္ေသးဘူး မြတႅဳိ႔ဗ္.."
" ငါေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီၾက.. တနဂၤေႏၾသမီးကိုထားတဲ့သခ္ၤိဳင္းကို ေသခ္ာေအာင္ ၾသားၾကၫ့္တာပါ.. တုိ႔ သိပၲဴးရမြာ မဟုတၸါဘူး.. ်မြဳပၲဲ့သူေၾတကလၫ္း ချပၹျဖပဲ ဖုိ႔
ခဲ့တာၾက.."
ကိုေပသီးက ေဆးေပါလိပၠိဳ မီးညိြၿပီး ျဖာေနတယ္..
" ၀ူး... ၀ူး... ၀ူးးးး..."
ဒီအခ္ိႏၼြာပဲ ခပႅြမ္းလြမ္းက ေျခးအူသံႀကီး ၾထကႅာ်ပႏၲယၺ္..
" ၀ူး.. ၀ူးး.. ၀ူးးးးး... "
ဒီတစၡါ ေျခးအူသံက ေပ္ာကၼၾသားဘဲ က္ဳပၲဳိ႔ဘကၠိဳ လာေနသလုိပဲ.. က္ဳပ္ ေျခးအူသံကို နားျစင့္ေနတုႏ္းမြာပဲ..
" ကဲ.. တာေတ.. ငါတုိ႔ အလုပၥလုိက္ၾကေရအာင္.. "
ကိုေပသီးက ေ်ပာေ်ပာဆုိဆုိ ထလုိကၱယ္.. က္ဳပႅၫ္း ေပါကၱဴးၾဆဲၿပီး ထလုိကၱယ္..
" ငါ့ ေပါကၱဴးက ေ်မပံုနားမြာ ထားခဲ့တယ္.. " က္ဳပၷဲ႔ ကိုေပသီး ေ်မပံုနားေရာက္ေတာ့
" ဒီ ေ်မပံုပဲၾက.. ဒါ တနဂၤေႏၾသမီးရဲ႕ေ်မပံုေလ.."
ကိုေပသီးက ေ်မ်ပငၠိဳထုိငၡ္လုိကၱယ္.. သူယူလာတဲ့ မီးအိေမၠလးကို မြႏ္ေ်ပာင္းမၿပီး မီးၾထႏ္းလုိကၱယ္.. မီးအိေမၠလးက ေသဘၤာေၾတမြာသံုးတဲ့ ေလကာပါတဲ့မီးအိေမၠလးဗ္..
" ကဲ..မင္းဓာတၼီးကို ခ္ထားလုိက္ တာေတ.. လုိမြပဲ ဓာတၼီးကို သံုးၾက..ေအ၀းက လြမ္း်မင္ႏိုငၲယ္.. "
က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ ပုဆုိးခပၲဳိတု္်ပင္၀တႅဳိက္ၾကၿပီး ေ်မပံုကို တူးဖုိ႔လုပ္ရတာေပါ့ဗ္ာ.. ဒီမြာတင္ ကိုေပသီးက ေ်မပံုရဲ႕ေခါင္းရင္းနား ၾသားၿပီး ရပႅဳိကၱယ္..
" ေအရြ႕ေနၾထက္၊ ေအနာက္ေန၀င္၊ ေတာငၲံငါၾကႏ္၊ ေ်မာကၶဴ၀ံအၾတင္း က္ဳပၧရာေပသီး၏ အမိႏ္႔်ပႏၲမ္းသၫ္ ပ္ံ႕ႏြံ႕ေရာက္ရြိေစသတၫ္း.. က္ဳပၧရာေပသီးဟာ (၇) ရက္သားသမီးတုိ႔ရဲ႕ အက္ိဳးကို လိုလားေသာအား်ဖင့္ ဒီ တနဂၤေႏၾသမီးရဲ႕ အကူအညီကို ယူလုိပါတယ္.. ဒီေကလးမရဲ႕ ၀ိညာဥၠိဳ ဟႏ္႔တားထား်ခင္း၊ ထိႏ္းသိမ္းထား်ခင္း၊ လြၫ့္ဖ္ားထား်ခင္း အလြ္င္းမရြိေစရ... တနဂၤေႏၾသမီး .. သင္သၫ္ ေရာက္ရာအရေပၠန အခုခ္ကၡ္င္း ကၽျႏုၸၴံသုိ႔ ေအရာကႅာခဲ့ရမၫ္.. က္ဳပၧရာေပသီးရဲ႕ အမိႏ္႔.. ်ဖႏ္း.."
ကုိေပသီးက လကၳဲမြာ ကိုငၴားတဲ့ သူရဲ႕ ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ေ်မပံုမုိ႔မုိ႔ႀကီးကို ်ဖႏ္းခနဲ ်မၫ္ေအာင္ ႐ုိကႅဳိကၱယၺ္..
" ကဲ.. တာေေတရ.. တူးၾကစုိ႔ေဟ့.."
မီးအိမ္ရဲ႕ အလင္းေရာေငၠလးနဲ႔ က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ သခ္ိဳင္းကိုစၿပီး တူးတာေပါ့ဗ္ာ.. ေတာ္ေတာ္ေကလး တူးမိေတာ့..
" ေဒါက္.."
" ေ်ဖးေ်ဖး..ေ်ဖးေ်ဖး.. ေသတၱာကို ထိေနၿပီၾက.."
က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ ေခၽျးေၾတ်ပႏႅာတဲ့အခ္ိႏ္ေလာကၼြာပဲ သစ္သားေခါင္းႀကီး ေပၚလာတာဗ္.. ႐ုတၱရက္ ဆံုး၊ ႐ုတၱရ္သၿဂိၤဳလ္ရတာဆုိေတာ့ ေခါင္းကအၾကမ္းထၫ္ႀကီးေပါ့ဗ္ာ..
" တာေေတရ.. ေခါင္းကိုျဖင့္မယ္ေဟ့.. မင္းေနာကၦဳတ္.. "
က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ ေဖာၳားတဲ့ သစ္သားေခါင္းႀကီးကို ကားရားျခရပ္ၿပီး ကိုေပသီးက အသင့္ယူလာတဲ့ သံေကလာၷဲ႔ ေခါင္းဖံုးကို ျဖင့္တာဗ္..
" ေအး.. ရၿပီၾက.. ျပင့္ၿပီ.. "
ေ်ပာေ်ပာဆုိဆုိနဲ႔ ကိုေပသီးက ေခါင္းဖံုးႀကီးကို မၿပီး တူးထားတဲ့ ေ်မႀကီးပံုေပၚကိုတငႅဳိကၱယ္.. မီးေရာင္ေအာကၼြာ က္ဳပ္်မငႅဳိက္ရတာက တစၠဳိယႅံဳး မၫ္း်ပာေနတဲ့ ေကလးေမလးရဲ႕ ေအလာင္းဗ္..ေမအးေအး၀င္းတဲ့.. သနားပါတယၺ္ာ.. ခမ္ာ အျရယ္ေကာင္းေကလးေရာကၼြ ေသရတာ.. ကိုေပသီးေကတာ့ သူၾလယ္အိတ္ႀကီးကို ယူၿပီး အထဲက ေက္ာကၸ္ၪ္ေကလးကို ထုတၱယ္... ၿပီးေတာ့ သနပၡါးတံုးတစၲံဳး၊ ေရထၫ့္ထားတဲ့ ပုလင္းတစႅံဳး.. ေအလာင္းရဲ႕ရငၻတ္ေပၚကို ေက္ာကၸ္ဥၱငၲယ္.. ေက္ာကၸ္ၪ္ေပၚမြာ သနပၡါးတံုးေကလးတငၴားတယ္.. ေရပုလင္းကလၫ္း ေဘးမြာ ေထာငႅဳိ႔ဗ္..
" တနဂၤေႏၾသမီး ေအးေအး၀င္း ဆရာေခၚတယ္.. အခုခ္ကၡ္င္း ေအရာကႅာ.. ဘယ္သဴမြ မဟႏ္႔တားေစရ.. ငါဆရာ အမိႏ္႔.."
က္ဳပႅၫ္း မ္ကႅံဳးကို ်ပဴးေေနအာင္ ၾကၫ့္တာေပါ့ဗ္ာ.. ဘာေမြတာ့မထူး်ခားလာဘူးဗ္.. ေအလာင္းကလၫ္း ်ငိမ္ေနတာပါပဲဗ္ာ..
" တနဂၤေႏၾသမီး ငါဆရာေပသီး အမိႏ္႔.. အခုခ္ကၡ္င္းလာခဲ့..ဒီကိုယၳဲကို ်ပႏ္၀ငႅဳိက္.. အခု်ပႏ္၀ငႅဳိက္.. "
ေအနာကၻကၠ ေေလအးေကလးတစၡ္က္ ေ၀့တုိၾက္သားတယ္.. တစၠိဳယႅံဳး စိမ့္ခနဲ်ဖျစ္သားတာကို က္ဳပ္သတိထားမိလုိကၱယ္..
" ၀ူး..၀ူးးး..၀ူးးးးးးးးးးး..၀ူးးးးးးးးးးးးး "
ၾဆဲၾဆဲငင္ငင္ အူလုိကၱဲ့ ေျခးအူသံႀကီးတစ္သံၾထကႅာ်ပႏၲယ္..
" ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း..်ဖႏ္း..်ဖႏ္.. "
ဇရပ္ေခါငၼဳိးေပၚက ငြကၱစ္ေကာင္ ထ်ပျႏ္သားတဲ့အသံကို ၾကားေနရတယ္..ေျခးအူသံကမရပ္ေတာ့ဘူးဗ္..ဆကၱဳိကၠိဳၾထက္ေေနတာ့တယ္..
" ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း... ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း.. "
အနားက သစၸင္ေေၾတပၚမြာ အိပၲႏ္းတက္ေနတဲ့ ဗ္ိဳင္းေေၾတတာင္ ထ်ပႏၠဳႏၲယၺ္.. တစၡဳခုပဲ ဆုိတာေတာ့ က္ဳပ္ေၾတးမိတယ္.. မီးေရာင္ေဖ္ာ့ေဖ္ာ့ေကလးေအာကၼြာ
တစၠိဳယႅံဳး မဲ်ပာေနတဲ့ လူေသေအလာင္းႀကီးဗ္.. ၿပီးေတာ့ ေ်မက္င္းေဘးမြာထုိင္ၿပီး တၾတၾတၱတၷဲ႔ အမိႏ္႔ေပးေနတဲ့ ဆရာကိုေပသီး၊ သခ္ိဳင္းတ်ပငႅံဳး ဟိႏ္းၾထက္ေနတဲ့
ေျခးအူသံႀကီး၊ တ်ဖႏ္း်ဖႏ္းထပ္ံေနတဲ့ ငြက္ေၾတရဲ႕ အသံ..ေတာ္ေတာ့္ကို ေခ္ာက္်ခားစရာႀကီးပါဗ္ာ..က္ဳပ္်ဖင့္ ၾကက္သီးေၾတ တ်ဖႏ္း်ဖႏ္း ေထနတာေပါ့ဗ္ာ..
" ဟာ.. "
အဲဒီအခ္ိႏၼြာပဲ က္ဳပ္ လံုး၀ထငၼထားတာ တစၡဳ်ဖျစ္သားတယၺ္.. က္ဳပၧဳိတာတစၠဳိယႅံဳး ဆတၡနဲ တုျႏ္သားတာပဲဗ္ိဳ႕..ဘာ်ဖစႅဲ သိလား..ေအလာင္းႀကီးကမ္ကၥိေၾတ
ဖ္တၡနဲ ျပင့္လာတာဗ္.. ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႔ က္ဳပ္ ေေသသခ္ာခ္ာထပ္ၾကၫ့္တယ္.. ဟုတၸဗ္ာ..မ္ကႅံဳးႀကီးေၾတ ်ပဴးေနတာပဲဗ္ိဳ႕..
" ေအး.. ဟုတ္ၿပီ.. တနဂၤေႏၾသမီးေရာက္ၿပီ..ဟုတ္ၿပီ.. ငါဆရာ အမိႏ္႔.. ထ..ထ..ထထုိငႅဳိက္.. ထထိုငႅဳိက္.. ဆရာ့ကို ကူညီရမယ္.. ကူညီရမယ္.. ထ ..ထ.. "
ေဟာဗ္ာ.. ထၿပီဗ္ိဳ႕.. ထၿပီ.. ေအလာင္းက မ္ကႅံဳး်ပဴးႀကီးနဲ႔ ထထိုင္ေနၿပီဗ္..ေအာငၼယ္ေလး တကယ့္ကို ထုိငၲာဗ္ာ..
" ဟုတ္ၿပီ.. တနဂၤေႏၾသမီး သနပၡါးတံုးကုိငႅဳိက္.. ဟုတ္ၿပီ.. ကိုငႅဳိက္.. ေရထည့္.. ေရထၫ့္.. ငါ ဆရာအမိႏ္႔.. ေၾသး.. ေၾသး.. ဟုတ္ၿပီ.. ေၾသး.."
ဟာ.. ေၾသးတယၺ္ိဳ႕.. ေၾသးတယ္.. ဒါဆုိရင္ ပီေယဆးေရတာ့မြာေပါ့.. က္ဳပ္ ၀မ္းသာသလုိ်ဖျစ္သားတယၺ္..
" ေၾသးေၾသး.. တနဂၤေႏၾသမီး အားေကလးစုိက္ၿပီး ေၾသးၾက.. ေရထၫ့္ဦးေလ.. ေရထပၴၫ့္.."
ကိုေပသီးက အမိႏ္႔ေၾတ တၾတၾတၱတ္ေပးၿပီး ေအလာင္းေကာငၠိဳ ခုိင္းေေနလရဲ႕..ေအလာင္းက သနပၡါးေတာ့ေၾသးတယၺ္..သူခုိင္းသလုိ ေေရတာ့ ထပၼထၫ့္ဘူး.. က္ဳပ္ ေေသသခ္ာခ္ာၾကၫ့္တယ္.. သနပၡါးေၾတ ၾထက္ေနတယၺ္..
" ေရထၫ့္ဆုိ ထၫ့္ေလ.. "
ကိုေပသီးက အမိႏ္႔သံနဲ႔ ခုိင္းတယၺ္.. ေအလာင္းက ကိုေပသီးကို မ္ကႅံဳး်ပဴးႀကီးနဲ႔ ေမာ့ၾကၫ့္တယ္.. ေအာေငၼလး.. က္ဳပ္်ဖင့္ တုျႏ္သားတာပဲဗ္ာ.. ကိုေပသီးက အမိႏ္႔ေပးေေနပမယ့္ ေအလာင္းက ေရမထၫ့္ဘူးဗ္..က္ဳပၥိတၳဲမြာ ေအလာင္းက နၫ္းနၫ္း ပံုေ်ပာင္းၾသားသလုိပဲဗ္.. ကိုေပသီးကို ေမက္နပ္သလုိ ၾကၫ့္ေနတယ္.. ကိုေပသီးက သူရဲ႕ ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ျရယႅဳိက္ၿပီး ထပၡဳိင္းတယၺ္..
" ကဲ.. အခု ေရထၫ့္လုိကၥမ္း.. "
ဒီလုိေတာ့ ဟုတ္သားဗ္.. ေအလာင္းက ေရပုလင္းကိုယူ ေရထည့ၱယၺ္.. ကုိေပသီးက ပုလင္း ခပႅတႅတ္ အျရယၱစႅံဳးကို အဖံုးမြာ ေအပါေကၠလးေဖာကၳားတာဗ္..ေရက ေအေနတာၸဲက္တာ.. ေၾသးတယၺ္ိဳ႕.. သနပၡါးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾထက္ေနၿပီဗ္..
" ဟုတ္ၿပီ..ေၾသး.. ေၾသး.. ေရထၫ့္လုိက္အဳႏ္း..ေရထၫ့္လုိက္အဳႏ္း.. "
ကိုေပသီးက ေရထၫ့္ခိုင္းတယ္.. ဒါေပမယ့္ ေအလာင္းက မထၫ့္ေတာ့ဘူးဗ္.. သနပၡါးေၾသးေတာ့မရပၻဴး.. ေၾသးေနတယ္..ကိုေပသီးက ႀကိမႅံဳးကို ေအပၚေ်မြာက္ၿပီး
အမိႏ္႔ေပးေပမယ့္ ဒီတစၡါေတာ့ မေရတာ့ဘူးဗ္ိဳ႕..ကိုေပသီးကလၫ္း အမိႏ္႔ေၾတ ေပးတာပဲဗ္.. ဒါေပမယ့္ ေအလာင္းက သိပ္ၿပီး မနာခံသလုိပဲ.. မ္ကႅံဳး်ပဴးႀကီးနဲ႔ ကိုေပသီးကို ေမာ့ေမာ့ၾကၫ့္ေနတယၺ္..
" ကိုေပသီး သတိလၫ္းထားအုႏ္းဗ္.. " လို႔ က္ဳပၠ သတိေပးလုိကၼိတယ္..
" စိတ္ၼပူနဲ႔ တာေတ.. ဒါေလာေကၠတာ့ ေပသီးတုိ႔ မမႈဘူးၾက.. ဟဲ့ေကာငၼ.. အခုေရထၫ့္စမ္း. .ငါ့အမိႏ္႔.."
ကိုေပသီး ေလသံေ်ပာင္းၾသားၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေ်ပာၿပီး ခုိင္းတယ္.. ေအလာင္းက သနပၡါးေၾသးတာကိုေတာ့ မရပၻဴးဗ္.. ေေရတာ့ ထပၼထၫ့္ေတာ့ဘူး.. ေအလာင္းက ေခါင္းထဲမြာ ရြိေနတာဗ္.. ပကႅေကၠန ထထိုင္ေနတာ.. ေ်ေခထာက္ေၾတက ဆင္းထားတဲ့အတုိင္းေပါ့.. သူ႔ေပါင္ေပၚမြာ ေက္ာကၸ္ဥၱင္ၿပီး ေၾသးေနတာေလ.. ကိုေပသီးက စိတၼရြၫ္ေတာ့ဘဲ..
" ဒီေကာေငၼတာ့ ငါထသတ္ရင္ ေနာကၱစၡါ ထပ္ေသးဦးမယ္.. ခုိင္းရင္ ခုိင္းတဲ့အတုိင္းမလုပၻဴး.. " လို႔ေ်ပာၿပီး ကိုယၠိဳေရြ႕ကုႏ္းလုိကၱယ္.. ၿပီးေတာ့ ေအလာင္းေဘးမြာ တံုးလံုးလဲေနတဲ့ေရပုလင္းေလးကို လြမ္းၿပီးေကာကၱယ္..
ဒီမြာတင္ ေမမြ္ာႅင့္တာ ်ဖစ္ေတာ့တာပါပဲဗ္ာ.. ေအလာင္းရဲ႕ လက္ႏြစၹကၠ ေလထဲကို ေ်မာကၱကႅာၿပီး ကိုေပသီးရဲ႕ေခါင္းက ဆံပငၠိဳ ဆတၡနဲ ၾဆဲခ္လုိကၱယ္.. ကိုေပသီးအရြိျႏႅႏ္ၿပီး ေခါင္းေပၚကို ်ပဳတၠ္ၾသားတယ္.. ေအလာင္းက လကၱစၹကၠ ကိုေပသီးရဲ႕ ဆံပငၠိဳ ၾဆဲထားၿပီး လကၱစၹကၠ ေက္ာကၸ္ဥၠိဳကုိင္ၿပီး ထုေတာ့တာပဲဗ္ာ..
" ျခပ္.. ျခပ္.. ျခပ္.. ျခပ္.. ဟား..ဟား..ဟား..ဟား... ငါဟဲ့ ငါ.. တနဂၤေႏၾသမီးမဟုတၻဴး.. ငါ မဖဲ၀ါေဟ့.. နင့္လုိ ဆရာကမ္ား.. ငါ့သခ္ိဳင္းထဲကို လာၿပီး ျစာရတယႅဳိ႔.. ျခပ္.. ျခပ္.. ဟား..ဟား..ဟား.."
" ဟာ..မဖဲ၀ါဆုိပါလား.. သခ္ိဳင္းေစာင့္မဖဲ၀ါ ဆုိတာထငၲယ္.. " က္ဳပၲစ္ေယာကၳဲ ေအၾတးနဲ႔ ေ်ပာတဲ့စကားဗ္.. ကိုေပသီးရဲ႕ေခါင္းက ေၾသးေၾတ ်မေငၼကာင္းေအာင္ ၾထကႅာတာေပါ့ဗ္ာ..
" တာေတ... ေ်ပးေတာ့.."
ြဗလံုးေဗၾထး အသံႀကီးနဲ႔ ႀကံဳးေအာႅဳိကၱဲ့ ကိုေပသီးရဲ႕ စကားလၫ္း ၾကားေရာ.. က္ဳပႅၫ္း ဘာေ်ပာေကာင္းမလဲ..ေပါကၱဴးေကလး ေ်ပးၾဆဲၿပီး တစၡ္ိဳးတၫ္း သုတ္ေတာ့တာပဲေပါ့ဗ္ာ..
" ျခပ္.. ျခပ္.. ျခပ္.. ဟား..ဟား..ဟား.. မဖဲ၀ါတဲ့ေဟ့.. ငါ့ကို စမ္းခ္ငၲဲ့ေကာင္.. ကဲဟာ..ကဲဟာ.." ဆုိတဲ့ အသံႀကီးက က္ဳပ္ေနာကၠိဳ ေ်ပးလုိကႅာသလုိပဲဗ္.. က္ဳပႅၫ္း မနားတမ္း ေ်ပးလုိကၱာ ခါးၾကားမြာ ထုိးထားတဲ့ဓာတၼီးလၫ္း ဘယၷားက္က္ႏၡဲ့မြႏ္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးဗ္ာ.. လမ္းမြာလၫ္း သံုးခါေလာက္ ေခ္ာႅဲေသးတယၺ္.. ဘုႏ္းခနဲ လဲလုိက္ ကုႏ္းထၿပီး ေ်ပးလုိကၷဲ႔ အိမၠိဳ ဘယႅဳိေရာကႅာမြႏ္းကို မသိတာပါဗ္ာ..
ေနာကၱစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေျငၾတင္းကုႏ္း သုသာႏၼြာေအလာင္းေဖာ္ၿပီး ေဆးစီရငၲဲ့ ေပယာဂဆရာကိုေပသီး ေ်မက္င္းထဲမြာ ေမြာကၡံဳႀကီး ေေသနတဲ့သတင္းက ေတာမီးလို ပ္ံ႕ေေနတာ့တာေပါ့ဗ္ာ.. က္ဳပၲဳိ႔ ေထနာင္းကုႏ္းမြာလၫ္း ဒီသတင္းပဲ ေ်ပာေနၾကတာပဲဗ္ိဳ႕.. ကိုေပသီးေခါင္းတစၡဳလံုး ေၾကျမၿပီး ဦးေႏြာက္ေေၾတတာင္ ၾထက္ေနတယ္ ဆုိပဲ.. ကိုေပသီး ဘယႅဳိ်ဖစ္ၿပီး ေသတယၦဳိတာကိုေတာ့ ဘယ္သဴမြ အတိအက္မသိၾကဘူးေပါ့.. ေအလာင္းေကတာ့ ်မြဳပၴားတဲ့အတုိင္း မလႈပၼယြကၸဲတဲ့ဗ္.. က္ဳပႅၫ္း သတင္းမ္ိဳးစံုၾကားေရပမယ့္ ဘာမြ မသိသလုိေနရတာေပါ့ေလ..
အခုဆုိရင္ ကိုေပသီးေသတာၾကာခဲ့ပါၿပီ.. အဲဒီညက က္ဳပၸါခဲ့တယၦဳိတာကို အခုအခ္ိႏ္အထိ ဘယ္သဴမြ မသိၾကဘူးဗ္.. အဲ.. ခငၺ္ားတစ္ေယာကၠ ၾလဲရင္ေပါ့ေလ...
ဇာတႅမ္း..... ကိုယ္ေၾတ႕မဖဲ၀ါ
ဇာတႅမ္းေရးသားသူ... တာတီး
်ပႏႅၫ္ေရးသားတငၧက္ေပးသူ.. အကၱမင္ Min Ma Naing ((ရဲ႕ က္ိဳးပမ္းအားထုတၳားတာ
ေလးကို ်ပႏႅၫၼြ္ေေဝပး လိုက္်ခင္း ်ဖစၸါတယ္)
ကိုယ္ေၾတ႕မဖဲ၀ါ
(၁) ပီေယဆး
က္ဳပၷာမၫၠ တာေတပါ..က္ဳပ္ေနတာက အညာေဒေသပါ့ဗ္ာ..က္ဳပၲဳိ႔ျရာကုိ ေထနာင္းကုႏ္းလုိ႔ ေခၚတယ္..အိမ္ေ်ေခတာ့တစ္ရာေလာက္ ရြိေသပါ့.. သူႀကီးကဦးဘုိးထငၺ္.. လႊတၥိတၱဳိတတၱဲ့အဘုိးႀကီးပါဗ္ာ.. က္ဳပ္ေတာင္ ျရာထဲမြာ ရႏ္်ဖစႅဳိ႔ ေ်ခာက္ေပါကၳဲ ၀ငႅဳိေက္ရသးဗ္ာ.. ေ်ခာက္ေပါကၦဳိတာ ထိတၱံဳးကို ေ်ပာတာေလ.. က္ဳပၼိေဘၾတေကတာ့ လူခ္မ္းသာေေၾတတာ့ မဟုတၻဴးေပါ့ဗ္ာ.. အသင့္အတင့္ပါပဲ.. စားႏိုင္ေသာက္ႏုိငၴဲေကပါ့..
က္ဳေပၠတာ့ လပ္ယားလပ္ယားပါပဲ.. ယာထဲလၫ္း သိပၠဴတာမဟုတၻဴး.. တစၡါတစ္ေလ ေအဖ့ကိုလုိကၠဴတာေလာက္ရြိတာပါ.. က္ဳပၠလူမႈေရးသမားဗ္.. ျရာေရး၊ ရပ္ေရးဆုိရင္ေတာ့ က္ဳပၼပါလုိ႔ ၿပီးတာ မဟုတၻဴးေလ..
" တာေေတရ အလြဴကိစၥတုိငၸငၡ္ငႅဳိ႔ အိမၻကၠိဳ ေလြ္ာကၡဲ့ပါအုႏ္းၾက... "
လို႔ကုိ တကူးတကလာၿပီး ဖိတၼႏၲက ်ပဳရတဲ့ေကာင္ေလ... က္ဳပၠလၫ္း ရပ္ေရးျရာေရး လုပ္ေနၾကဆုိေတာ့အထာက သိၿပီးသားဗ္.. က္ဳပႅဳပ္ရင္ ဘာမဆုိ သပ္သပၡပၡပၠဳိ ၿပီးၾသားတာ.. ေအဖနဲ႔ေအမကလၫ္း က္ဳပၠျရာထဲမြာ ေအရးပါတဲ့လူ်ဖစ္ေနတာကို ေသဘာက္ၾကတယ္ေလ...ဒါေပမယ့္ ခကၱာက တစၡဳရြိတယၺ္.. အဲဒါက က္ဳပ္၀ါသနာေလ..ဘာလဲဆုိေတာ့အားႀကီး စပၥဳခ္ငၲာဗ္..
က္ဳပၠ ငယ္ငယၠတၫ္းက ဘာမဆုိ လႊတ္သိခ္ငၲာေလ.. ထူးထူးဆႏ္းဆႏ္းကိစၥဆိုရင္ ပိုေတာင္ ဆုိးေသးဗ္ာ.. ဘၾယ္ရာမြာၾဆဲႀကိဳးခ္ေသလုိ႔တဲ့ ဆုိရင္ တာေေတရြ႕ဆံုးက ေရာက္ၿပီးသားဗ္.. ဘယ္သဴ ပိုးထိလုိ႔ဆုိရင္ တာေတ ေရြ႕ကပဲ... တာေတ့လက္ေပၚမြာတင္ ဆံုးၾသားတဲ့လူေၾတ မနၫ္းေတာ့ဘူးေလ..ဒီေတာ့လၫ္း ေထနာင္းကုႏ္းက တာေတဆိုရင္ အနီးအနားက ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္း၊ ၀ကၥဳ၊ ေျငၾတင္းကုႏ္း၊ သာယာကုႏ္း စတဲ့ျရာေၾတက မသိတဲ့သူမရြိေသလာကၸါပဲ.. အဲဒီျရာေၾတထဲမြာ ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္းက ကိုေပသီးကုိေတာ့ တာေတ ေတာ္ေတာၡငၲာဗ္.. ဘာ်ဖစႅိဳ႕လဲဆုိေတာ့
ကိုေပသီးေကတာ့ တာေတလုိပဲ.. ေနရာတကာ
စပၥပ္ စပၥပၷဲ႔ ပါတဲ့လူ.. ဒါေပမယ့္ သူက ေပယာဂ ကုိလႊတ္၀ါသနာပါတဲ့လူ..ဟုိျရာ ဒီျရာေၾတၾသား ဆရာေေၾတနာက္ေလြ္ာကႅိဳက္.. ၿပီးေတာ့ ပညာယူဆုိပဲ.. ကိုေပသီး
ေပယာဂ ကုတဲ့ေနာကၠိဳ တာေတ တစၡါႏြစၡါေတာ့ လုိၾက္သားဖူးတယ္..
ကိုေပသီးက ဆုိးေတာ့မဆုိးဘူးဗ္... လူပံုေကတာ့ အရပၸဳ်ပတ္်ပတ္၊ ဂငၲဳိတုိ၊ အသား ခပၼၫ္းမၫ္း၊ မ္ကႅံဳးက ်ပဳး်ပဴး၊ ႏြာေခါင္းကႀကီးႀကီး.. ဒီၾကားထဲမြာ ခႏ္႔ညားေအာငၧဳိၿပီး ႏႈတၡမ္းေမႊးကလၫ္း ထားလုိက္ေသးသဗ္.. သူ႔ႏႈတၡမ္းေမႊးႀကီးကလၫ္း အ်ပားႀကီးဆိုေတာ့ ခႏ္႔ညားတာ မခႏ္႔ညားတာေတာ့မသိဘူး.. သူ႔မ္က္ႏြာႀကီးေကတာ့ ေၾကာကၥရာေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာဗ္ိဳ႕.. ေပယာဂ ခၽၾတ္ၿပီဆုိရင္..
" ေအရြ႕ေနၾထက္၊ ေအနာက္ေန၀င္၊ ေတာငၲံငါ့ၾကႏ္၊ ေ်မာကၶဴ၀ံအၾတင္း ပုႏ္း်ခင္း၊ ခုိ်ခင္း၊ ကပ္ေန်ခင္း မရြိေစရ.. ဆရာ့ ဆရာႀကီးေၾတရဲ႕ တပၫ့္ေက္ာ္ ငါဆရာေပသီးရဲ႕ အမိႏ္႔.. အခုခ္ကၡ္င္း ခ္င္းဆုိခ္င္း၊ နင္းဆုိနင္း၊ ၀ငၧဳိ၀င္၊ ကပၧဳိကပ္၊ ပူးဆုိပူး... ်ဗႏ္း.. "
" ေအာငၼယ္ေလး ေတာ့.. "
" ေအာငၼယ္ေလး ဗ္.. "
ကိုေပသီးက အမိႏ္႔်ပႏၲမ္းအဆံုးမြာ လကၳဲက ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ၾကမ္း်ပငၠိဳ ်ဗႏ္းကနဲ ႐ုိကႅဳိက္ေတာ့ ေပယာေဂတာ့မသိဘူး.. ေဘးက ၀ိုင္းၾကၫ့္ေနတဲ့လူေၾတ လႏ္႔ၿပီးေထအာ္ၾေကတာ့တာပဲဗ္ိဳ႕.. က္ဳပ္ေတာင္ တုျႏ္သားေသးတယ္.. ကိုေပသီးေကတာ့ခပၲၫၱၫၸဲဗ္.. ႏႈတၡမ္းေမႊး်ပား်ပားႀကီးကို လကၷဲ႔တစၡ္က္သပႅဳိက္ၿပီး
ေပယာဂကုတဲ့မိႏ္းမကို သူ႔မ္ကႅံဳး်ပဴး်ပဴးႀကီးနဲ႔ စုိက္ၾကၫ့္ေနတာ မ္က္ေတာငၲစၡ္က္ မခတၻဴးဗ္ိဳ႕.. သူ႔ေရြ႕မြာ ႀကံဳ႕ႀကံဳ႕ေကလးထုိင္ၿပီး ဘုရားစငၠိဳ လက္အဳပၡ္ီထားတဲ့
မိႏ္းမက လက္ေၾတ ေၾကးေကာကႅာေတာ့တာပဲ..
" လာခဲ့.. လာခဲ့.. ငါဆရာေပသီး ေရြ႕ေမြာက္ ေအရာကႅာခဲ့.. ခ္င္းဆုိ ခ္င္း၊ နင္းဆုိ နင္း၊ ကပၧဳိ ကပ္၊ ၀ငၧဳိ ၀င္၊ အခု၀ငႅဳိကၥမ္း.. ်ဗႏ္း... "
" ေအာငၼယ္ေလး.. "
ကိုေပသီးက ၾကမ္း်ပငၠိဳ ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ်ဗႏ္းကနဲ ႐ုိက္၊ လူေၾတကလႏ္႔ေအာ္.. ဒါေပမယ့္ က္ဳပ္ၾကၫ့္တယၺ္.. သူတုိ႔အားလံုး မ္ကႅံဳးေၾတေကတာ့ ေပယာဂပူးေနတဲ့ မိႏ္းမကို စုိက္ၾကၫ့္ေနလုိက္ၾကတာ အသက္ေတာင္ ရြဴမိၾကပံုေမပၚဘူးဗ္ိဳ႕..
တ်ဖၫ္း်ဖၫ္းနဲ႔ က္ံဳ႕က္ံဳ႕ထုိင္ေနတဲ့ မိႏ္းမက တုႏ္ုတုႏ္ရီရီ်ဖစႅာၿပီး အတုႏ္ရျပ္သားတဲ့အခ္ိႏၼြာ က္ံဳ႕က္ံဳ႕ထုိင္ရာေကန ဆတၡနဲ တငၼ္ဥၳခ္ိတ္ေတာ့တာပဲဗ္..ၿပီးေတာ့ ဆရာကိုေပသီးကိုလၫ္း စူးစူးႀကီးၾကၫ့္ေေနတာ့တာ.. ကိုေပသီးကလၫ္း ဘာရမလဲ.. ေပယာဂကုိ မ္က္ေတာငၼခတၻဲ ်ပႏ္ၾကၫ့္တယၺ္ိဳ႕..
" ေၾသာ္... ေယာက္ၤားကိုး.. ငါက မိႏ္းမကပ္ေနတယ္ ထငၲာ.. ကဲ.. ေ်ပာစမ္း.. ေဟ့့ေကာင္..မင္းဘယ္သဴတံုး.. "
ကိုေပသီးက လကၳဲက ေဆးႀကိမႅံဳးကို ေ်မြာက္ၿပီး ႐ုိကၼလုိလုပ္ေမးတာဗ္.. ဒါေပမယ့္ ၀ငၸဴးေနတဲ့ သရဲက နၫ္းနၫ္းေတာင္ မၾတႏ္႔ဘူးဗ္ိဳ႕..
" မင္း ငါ့ကို ႐ုိက္ရဲရင္ ႐ုိကႅဳိက္ေလၾကာ.. ဒီမိႏ္းမအသကၠိဳ အခုခ္ကၡ္င္း ႏႈတၸစႅဳိကၼယ္.. ငါ့ကို ဘာမ္ား ေအာက္ေမ့ေနၾကတံုး..."
" ေအး.. မင္းကို ငါမ႐ုိကၻဴး.. မင္း ဘယ္သဴလဲဆုိတာ ေ်ပာ.."
" ငါက ေနာကၻက္ေတာမြာ ေနတဲ့ေကာင္ေဟ့.. "
" ဟင္ ေအနာကၻက္ေတာမြာေနတဲ့ေကာငၠ မပုၾကၫၠိဳ ဘာေၾကာင့္ ၀ငၠပ္ေနတာတံုး.."
" ေဟာဒီေကာငၼက အားႀကီးႏႈတ္ၾကမ္းတာ..ငါေနတဲ့ မက္ၫ္းပင္ႀကီးေအာကၼြာ လာၿပီး စတၫ္းခ္တယ္..ခ္က္်ပဳတၥားတယ္.. ေတာထဲ၀ါးလာခုတၱိဳင္း ငါ့အပင္ေအာကၼြာ စတၫ္းခ္တာ.. ပါးစပၠ လႊတ္ၾကမ္းတဲ့ မိႏ္းမၾက.. ငါတို႔လုိ႔ သက္ႀကီး၀ါႀကီးေၾတကို အစားေအသာေကၠလး တစၧဳပၧစႅဳတ္ ေကၽျးရမြႏ္းလၫ္းမသိ.. လငၠိဳ ဆဲလုိဆဲ.. ယုတ္ယဳတၼာမာေၾတကလၫ္း ေ်ပာလုိကၱာ ၾလႏၸါေရာ.. သင္းကို ေက္ာင္းမြႏ္းကႏ္းမြႏ္းသိေအာင္ ငါ လုပႅဳိကၱာ"
" မင္း နာမၫ္ ဘယ္သဴလဲ.. "
" ငါ့နာမၫ္ေတာ့ ငါမသိဘူး.. တ်ခားသရဲေၾတ ေခၚၾကတာေကတာ့ ေမႊးနီႀကီးတဲ့.. "
" အသက္ ဘယ္ေလာက္ရြိၿပီလဲ.. "
" ငါ ေအနာကၻက္ေတာကိုေရာက္ေတာ့ နငၲဳိ႔ျရာ ဒီေနရာမြာ ရြိေတာငၼရြိေသးဘူး.. ငါ့အသကၠ ေလးရာေက္ာ္ၿပီ.."
" ဟာ.. "
အားလံုး တအံ့တၾသ်ဖျစ္သားၾကသၫ္..
" ငါလုပ္ရင္ နငၲဳိ႔ တျစ္ရာလံုး တႏ္းစီေသၾသားမယ္..ဘာမြတ္သလဲ.. "
" ကဲ..ကဲ.. ေအနာကၻက္ေတာမြာေနတဲ့ က္ဳပၴက္ အသက္အပံုႀကီးႀကီးတဲ့ ေဘမႊးနီႀကီးဗ္ာ.. က္ဳပ္ ဆရာေပသီးက ေမတၱာရပၡံပါတယ္.. မပုၾကၫၠိဳ က္ဳပၲဳိ႔အားလံုး ၀ိုင္း၀ႏ္းဆံုးေမပးပါ့မယ္.. ေနာကၠိဳ ႏႈတ္အာ မၾကမ္းတမ္းဖို႔ ၿပီးေတာ့ ေဘမႊးနီေနတဲ့ မက္ၫ္းပင္ႀကီးေအာကၼြာ စတၫ္းခ္ ခ္က္်ပဳတၥားတဲ့အခါတိုင္း ေဘမႊးနီကုိလၫ္း
ဖိတၼႏၲက်ပဳၿပီး ေကၽျးဖုိ႔ ေျမးဖို႔ ေ်ပာေပးပါ့မယ္.. အခု ေဘမႊးနီ ဘာမ္ား အလုိရြိပါသလဲ.."
ကိုေပသီးက ေေလ်ပေကလးနဲ႔ေမတၱာရပၡံတယၺ္.. ေမႊးနီႀကီးကို နၫ္းနၫ္းလႏ္႔ၾသားသလားေတာ့ ေမ်ပာတတၻဴးဗ္ိဳ႕..အ်မဲတမ္းတ၀င့္၀င့္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ေဆးႀကိမႅံဳးကိုေတာင္ ၾကမ္း်ပငၼြာခ္ထားလုိက္သဗ္...
" ္ငါ့ကို အမဲသားေကၽျးၾက.."
" ဟာ.. ေကၽျးပါ့မယၺ္ာ.. ေကၽျးပါ့မယ္.. ဘယ္ေလာကၼ္ားစားခ္ငၸါသလဲ.."
" သံုး ပိႆာေကၽျး.."
" သံုးပိႆာ ဟုတႅား..ေကၽျးမယၺ္ာ..ေကၽျးမယ္.. မနက္်ဖေႏ္ညန ႏျား႐ုိင္းၾသင္းခ္ိႏၼြာ ေဘမႊးနီေနတဲ့ မက္ၫ္းပင္ႀကီးေအာကၠိဳ လာပုိ႔ေပးမယ္.. က္ဳပၠိဳယၱဳိင္ လာပုိ႔မယ္.. အခုေတာ့ ပုၾကၫၼကုိ လုပၴားတာေၾတ တစၡဳမက္ႏ္ ်ပႏ္ၿပီး ႏႈၾတ္သားေပးပါဗ္ာ.. ေမတၱာရပၡံပါတယ္.. ပုၾကၫၼ မိေျမးတုိင္း ေဘျမးတုိင္း ဘာမြ ကပ္်ငိမက္ႏ္ရစၡဲ့ေအာင္ ႏႈတ္ယဴၾသားပါ.. ေဘမႊးနီ.."
" ေအး.. ေကာင္းၿပီ..ငါလုပၴားတာေၾတ ငါအခု ်ပႏ္သိမ္းလုိကၼယ္.. နငၲဳိ႔ ကတိမတၫႅဳိ႔ေကတာ့ တျစ္ရာလံုးကို ငါေအသသတၸစၼယ္.. "
" ဟာ..မလုပၸါနဲ႔.. ေကၽျးပါ့မယ္.."
ေဘးကၾကၫ့္ေနတဲ့သူေၾတ လႏ္႔ၿပီး တစ္ေယာကၱစ္ေပါက္ ေအာ္ၾေကတာ့တာေပါ့ဗ္ာ..
" ဒီအၾတက္ေတာ့ စိတၡ္ပါ.. က္ဳပ္ဟာ သီလ သမာဓိနဲ႔ ်ပၫ့္စံုတဲ့ ဆရာေပသီးပါ.. က္ဳပ္ အာမခံပါတယ္.. " လုိ႔ ကုိေပသီးက ႐ုပၲၫ္ႀကီးနဲ႔ ေ်ပာလုိက္ေတာ့ မပုၾကၫ္ တစၠိဳယႅံဳး တဆတၦတၱဳႏႅာေတာ့တာပဲဗ္ာ.. လက္ႀကီးေၾတကားၿပီး ေလထဲကို ေ်မာကၱကႅာတယ္.. ၿပီးေတာ့ သူ႔တစၠဳိယႅံဳးကို လကၹ၀ါးနဲ႔ သပၡ္တယၺ္..ေလး ငါးခါ သပၡ္လုိက္ၿပီးေတာ့မြ..
" ၀ါး.. "
ပါးစပ္်ဖဲၿပီးသမ္းလိုကၱယ္.. မပုၾကၫႅၫ္း ထိုင္ေနရာေကန ေပ္ာ့ေျခက္ၾသားေတာ့တယ္..
" ဟဲ့.. ပုၾကၫ္.. ပုၾကၫ္.. "
ကိုေပသီးရဲ႕ က္ယၠ္ယ္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေခၚတဲ့အသံေၾကာင့္ မပုၾကၫ္ ဆတၡနဲ်ဖစ္ၿပီးေခါင္းေမာ့လာတယ္.. ကိုေပသီးက သူ႔ေရြ႕မြာခ္ထားတဲ့ ေရစျငၡကၳဲေကရနဲ႔
မပုၾကၫၠိဳ ႏြစၡါသံုးခါ ေတာကႅဳိကၱယ္.. ၿပီးေတာ့ မ္ကႅံဳးထဲမ္ကၥၪ္းလုိ ခတ္ေပးလိုက္ေသးတယၺ္..
" ကဲ.. အားလံုး ရြင္းၾသားၿပီ.. ပုၾကၫ္ေရ.. နင့္ပါးစပၠိဳ နငၵီေကန႔ကစၿပီး ထိႏ္းေေပတာ့.. နင္ ကံေကာင္းလုိ႔ ေမသတာ.. ငါလို ဆရာနဲ႔ေၾတ႕ေပလုိ႔ေပါ့.. ေတာ္ရံဳတႏ္ရံဳဆရာနဲ႔ ေၾတ႕လုိ႔ေကတာ့ နင္အသကၸါၾသားေလာက္ၿပီေဟ့..နဲတဲ့ေကာင္ႀကီး မဟုတၻဴး.. ခငၺ္ားတုိ႔အားလံုး ၾကားလုိကၱဲ့အတုိင္းပဲေလ.. "
" ဟုေတၸတာ္ ပုၾကၫ္ရယ္.. နင့္ကိုေလ ဆရာကိုေပသီး ကယႅဳိက္ေပလုိ႔ပဲ.. နငၼၾလယၻဴး.. နင့္ပါးစပၠလၫ္း တယ္ၾကမ္းသကိုး.. ကဲ.. ကဲ.. မနက္်ဖႏၠိဳ ်မိဳ႕ကိုေစာေစာထၾသား.. အမဲသား သံုးပိႆာ၀ယၡဲ့.." အရီးေဒၚလံုးၾကၫၠ ေ်ပာလုိက္ေတာ့ မပုၾကၫ္ရဲ႕ ေယာက္ၤား ကိုသာျဒႏ္းက
" စိတၡ္ အရီး.. က္ဳပ္ မနကၠိဳ ေ၀လီေ၀လင္းထၾသားၿပီး ၀ယႅာခဲ့မယ္.. မနက္်ဖေႏ္ညန ၾသားရင္ေတာ့ ဆရာကိုေပသီး လုိကၡဲ့ပါဗ္ာ.. က္ဳပၲဳိ႔ခ္ၫ္းမၾသားရဲဘူးဗ္.. "
" ေအးပါ.. ငါ လုိကၡဲ့ပါ့မယ္..သာျဒႏ္းရာ.. ၿပီးေတာ့မနက္်ဖႏၠ္ရင္ ငြက္ေပ္ာဖက္ႀကီးႀကီး သံုးေလးျရက္ ခုတၳားၾေကဟ့.. "
" စိတၡ္..စိတၡ္.. ကိုေပသီး.. က္ဳပၲဳိ႔ အားလံုး အဆင္သင့္လုပၴားလုိကၸါ့မယ္.. "
ေပယာဂထုတၱဲ့ျပဲေကတာ့ ေအာင္ေအာင္်မင္်မငၠိဳၿပီးၾသားတာဗ္ိဳ႕..ေန႔တုိင္း ဗိုက္ေအာင့္လုိ႔ ေအာ္ေနရတဲ့ မပုၾကၫႅၫ္း ယူပစ္သလုိကို ေပ္ာၾက္သားတာဗ္ိဳ႕.. ျရာသားေၾတအားလံုး အံ့ၾသၾကတာေပါ့ဗ္ာ.. ကိုေပသီးရဲ႕ သတင္းလၫ္း ေက္ာ္ၾထကႅာေတာ့တာေပါ့ေလ.. ဟုိျရာက လာေခၚ၊ ဒီျရာကလာေခၚနဲ႔ လက္ေတာင္ မလၫၻဴးဆုိပဲ.. က္ဳပႅၫ္း ေနာကၸိဳင္းေတာ့ ကိုေပသီးနဲ႔ သိေပၼၾတ႕်ဖစ္ေတာ့ပါဘူးဗ္ာ..
တစ္ေန႔ေတာ့ က္ဳပႅၫ္း ပ္င္းပ္င္းရြိတာနဲ႔ မႏၠ္ၫ္းပင္ေအာကၠ ၾကပၸ္စၼြာ တံုးလံုးလဲေနခဲ့တယၺ္..
" ကိုႀကီးတာေတ.. ကိုႀကီးတာေတ.. "
" ေဟလၾကာ.. ဘယ္သဴတံုးဟ.. လာခဲ့..လာခဲ့.. ငါ ဒီမြာရြိတယ္... " က္ဳပၠ မႏၠ္ၫ္းပင္ေအာကၠ အသံ်ပဳလိုက္ေတာ့ ၀ုိင္းထဲကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၀ငႅာတယ္
" ဟ မ္က္်ပဴး ပါလား.. လာေလၾကာ.. " မ္က္်ပဴးက က္ဳပႅြဲေနတဲ့ၾကပၸ္စ္အစပၼြာ ၀ငၴဳိငႅဳိကၱယ္..
" ကိုႀကီးတာတီး .. ျရာ်ပငၻကၠ ဇရပ္ေပၚမြာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ေ၇ာက္ေနတယၺ္.. အဲဒီလူႀကီးက ေ်ပာခုိင္းလုိကႅဳိ႔ က္ဳပႅာေ်ပာတာ.."
" ေဟ.. ဘယ္သဴတံုးၾက.. "
" က္ဳပႅၫ္း မသိဘူးဗ္..က္ဳပၲဳိ႔ေထနာင္းကုႏ္းေကတာ့ မဟုတၻဴး.. "
" လူပံုလၫ္း ေ်ပာဦးေလ.. မ္က္်ပဴးရဲ႕.."
" အသားမၫ္းမၫ္း၊ မ္ကႅံဳး်ပဴး်ပဴး ႏႈတၡမ္းေမႊးႀကီးနဲ႔ဗ္.. လူပံုစံေကတာ့ တစၼ္ိဳးႀကီးပဲ ကိုႀကီးတာတီးရ.."
" ေၾသာ္.. အရပၸဳပုလား.. "
" ဟုတၱယ္.. အရပၸဳပုလူႀကီးဗ္.. "
" ေၾသာ္.. ငါသိၿပီ မ္က္်ပဴး..အဲဒါ ကိုေပသီးပဲ.. ေအး..ေအး.. ငါၾသားလုိကၼယ္.. ဒီလူ ဘာမ္ားကိစၥရြိလုိ႔ပါလိမ့္... "
မ္က္်ပဴး ်ပျႏ္သားေတာ့ က္ဳပႅၫ္း ပုဆုိးတစၴၫ္ ပခံုးေပၚထင္ၿပီး ၾထကႅာခဲ့တယ္.. ျရာ်ပငၠ ဇရပ္ေပၚေရာက္ေတာ့ မ္က္ေစ့ႀကီးစံုမြိတ္ၿပီး တရားထုိင္သလုိ ဘာလုိ လုပ္ေနတဲ့ ကိုေပသီးကိုေၾတ႕လုိကၱယ္.. က္ဳပ္ေ်ခသံၾကားေတာ့ မ္က္ေစ့်ပဳး်ပဴးႀကီးကို ျဖင့္ၾကၫ့္ၿပီး..
" ဟာ တာေတ.. လာၾကာ.. ငါ မင္းနဲ႔ ေၾတ႕ခ္ငႅဳိ႔ လာခဲ့တာၾက.. "
" ကိုေပသီးကလၫ္းဗ္ာ.. ျရာထဲ၀ငၡဲ့ရင္ ၿပီးေရာ.. အိမႅၫ္း သိလ္က္သားနဲ႔.. ကဲလာ.. အိမၠိဳၾသားမယ္.. "ကိုေပသီးက ကဗ္ာကယာ လကၠာ်ပတယၺ္...
" မဟုတၻဴး ..တာေတရဲ႕.. ငါတုိ႔က ဆရာသမားေၾတၾက.. ျရာတျစ္ရာကို ၀ငၡ္ငၲဳိင္း၀င္ ၾထကၡ္ငၲဳိင္းၾထကႅဳိ႔ ေမကာင္းဘူးေလၾကာ.. ျရာတုိင္းမြာ ျရာသူဆုိတာ ရြိတယ္..
ျရာေစာင့္ေၾတ ရြိတယ္.. သူတုိ႔ကို ေအၾကာင္း်ပဳၿပီးမြ ၀ငႅဳိ႔ၾထကႅဳိ႔ရတာၾက.. ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရႈတႅဳိ႔ မ၀င္ေတာ့တာ.. ဒီမြာပဲ ေ်ပာစရာကိစၥကိုေ်ပာၾကတာေပါ့ၾကာ.. "
" ေၾသာ္..ဒါေၾကာင့္လား.. ကဲ..ဒါဆုိလၫ္း ဒီမြာပဲ ေ်ပာၾကတာေပါ့ဗ္ာ.. "
ကိုေပသီးက သူ႔ၾလယ္အိတ္ႀကီးထဲက သနပၹက္ေဆးလိပ္အသစၲစႅိပၠိဳ ထုတ္ေပးၿပီး...
" ကဲ ေဆးလိေပၠလး ျဖာလုိကၸါဦးၾကာ.. ေအမာေ်ေပပါ့.. " လို႔ေ်ပာရင္း မီးခေတၠလးထုတ္ေပးသဗ္ာ... ကိုေပသီးကိုင္ေနၾက မီးခေတၠလးဗ္.. ဓႏု်ဖဴကလုပၲဲ့ ေၾကး၀ါမီးခတ္ေလ.. က္ဳပႅၫ္း ေဆးလိပၼီးညိြၿပီး တျစၹာႏြျစၹာ ျဖာလုိကၱယ္.. ကိုေပသီးက စကားစတယ္..
" ငါလာတာ ကိစၥတစၡဳ ရြိလုိ႔ၾက.. တာေတရဲ႕.. ဒီေန႔မနက္ ေအစာႀကီးက တို႔ျရာေတာငၻကၠ ေျငၾတင္းကုႏ္းမြာ ေကာေငၼလးတစ္ေယာက္ ပုိးထိၿပီး ေသၾသားတၾယၠာ.."
" ကိုေပသီး ေ်ျမကုႏိုငၲာပဲ.. ၾသားမကုဘူးလား.. "
" ငါ့ကိုလာပင့္လုိ႔ လုိၾက္သားတယ္ေလ.. ဒါေပမယ့္ ငါေရာက္ေတာ့ မမြီေတာ့ဘူး တာေတရ.. ေကာေငၼလး ဆံုးၾသားၿပီ.. "
" အို..်ဖစၼြ ်ဖေစ္ရလဗ္ာ.."
" ေအး..ေ်ျမဆိပၠ တစၠိဳယႅံဳး ်ပႏ္႔ေနၿပီၾကာ..ငါေရာက္ေတာ့တစ္အိမႅံဳးငိုေနၾကၿပီ.. ငါလၫ္း အိမ္ေပၚမတက္ေတာ့ဘူးေလၾကာ.. လြၫ့္်ပႏႅာခဲ့တယ္.. အဲဒီမြာတင္ငါအရမ္းအံ့ၾသၾသားတာၾက.. "
" ဟင္.. ဘယႅဳိ်ဖစႅဳိ႔လဲ.. "
" ဒီလုိၾက.. တာေတရ..ဒီေန႔ တနဂၤေႏျေန႔မဟုတႅား.. "
" ဟုတၱယ္ေလဗြာ..ဒီေန႔ တနဂၤေႏျေန႔.. "
" ေအး..ေကာေငၼလးဆံုးတာ မနက္ ငါးနာရီထုိးေလာၾကၠ.. အဲဒါ တနဂေျနၤအခါပဲၾက.. ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔က ်ပာသိုလဆႏ္းတစ္ရက္ေလ.. ပိုးထိတဲ့ေကာေငၼလးက အသက္ ၁၆ ႏြစၲဲ့ အပ္ိဳစစၥစၸဲ..နာမၫၠ ေမအးေအး၀င္းတဲ့.. တနဂၤေႏၾသမီးတဲ့ၾက.. "
" ဟင္.. အဲဒီေတာ့ ဘာ်ဖစၲံဳးဗ္.. ကိုေပသီးရဲ႕..."
" ဟာ အဲဒါမ္ိဳးက အငၼတႏ္ ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲၾက.. တာေတရ.. ပီေယဆးၾက..ပီေယဆး.."
" ဗ္ာ.. ပီေယဆး ဟုတႅား.. ကိုေပသီး.."
" ဟုတၱယ္ေလၾကာ.. ပီေယဆးေဖာႅိဳ႕ရတၾယၠ.."
" ပီေယဆး ဆုိတာတကယ္ေကာ ရြိလုိ႔လားဗ္.."
" ေဟကာင္ တာေတရ.. ရြိတာေပါ့ၾက.. သိပ္ရြိတာေပါ့.. ပီေယဆးဆိုတာ ေယာက္ၤား၊ မိႏ္းမ ကိစၥတင္ ေ်ပာတာ မဟုတၻဴးၾက..ကိုယ္ေ်ပာသမြ္ ေအာငၲာၾက..ကိုယႅဳိခ္ငၲာ အကုႏ္ရတာၾက..စီးျပားေရးလုပ္ရင္ မင္း သူေဌး်ဖစ္ၿပီးေပါ့ၾက.. မင္း မလုိခ္ငၻဴးလား.."
" ဟာ.. ဒီလုိဆိုရင္ လုိခ္ငၲာေပါ့ဗ္.. ဒီေဆးသာရရင္ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ပဲျပဲရံု၊ ႏြမ္းျပဲရံု ေထာငၸစႅဳိကၼြာေပါ့ဗ္.."
" ေအးေပါ့ၾက.. တာေတရ.."
" ကဲ ေ်ပာဗ္ာ.. ကိုေပသီး.. ဘယႅဳိလုပ္ရမြာလဲ.."
" ဟာ.. ဒါေၾတ ငါတတၸါတၾယၠ.. ငါပိုငၸါတယ္.. ေအး အခုလုိမ္ိဳး လတစႅရဲ႕ လဆႏ္းတစ္ရကၼြာ တနဂၤေႏၾက္ဖုိ႔..အဲ.. ဒီ တနဂၤေႏၾက္တဲ့လမြာ တနဂၤေႏၾအခါမြာ တနဂၤ
ေႏၾသမီး အပ္ိဳစစၥစၲစ္ေယာက္ အစိမ္းေေသသဖုိ႔ဆုိတာေၾတက ႀကံဳဖုိ႔ မၾလယၻဴးၾက..အခုေတာ့ ႀကံဳၿပီေဟ့.. ေစာေစာကပဲ သူတုိ႔ အသုဘခ္လုိက္ၾကၿပီ.. ်မဳပၴားတဲ့ ေ်မပံုကုိ ေေသသခ္ာခ္ာမြတ္ၿပီးမြ ငါ မင္းဆီကို လာခဲ့တာၾက.."
" ဟင္.. ခ္ကၡ္င္း သၿဂၤိဳလၱာလား.."
" ဟာ ဒါမ္ိဳးက ရကၼထားၾကဘူးၾက..အစိမ္းေေသလ..ခ္ကၡ္င္းခ္ရတယ္.. ရကၳားရင္ ျရာခုိကၱတၱၾယၠ.. "
" ေၾသာ္ ဒီလုိလား.."
" ေအး.. ညမိုးခ္ဳပၲာနဲ႔ မင္းေပါကၱဴးတစႅၾကၦဲၿပီး ေျငၾတင္းကုႏ္း သုသာႏၠိဳ လာခဲ့ေေပတာ့.. ငါလၫ္း ေပါကၱဴးတစႅက္ ယူခဲ့မယ္.ၿပီးေတာ့ လုိတာေၾတ ငါ အားလံုးယူလာခဲ့မယ္.. မင္းသာ ရဲရဲ႕လား တာေတ.."
" ဟာ.. ကိုေပသီးကလၫ္း တာေတပါဗ္.. ဒီလုိ ထူးထူးဆႏ္းဆႏ္းကိစၥမ္ိဳးဆုိရင္ တာေတတုိ႔က အခုလားဆုိတာမ္ိဳးဗ္.. စိတ္သာခ္..ညက္ရင္ က္ဳေပ္အရာကႅာမယ္.. "
" ေအး ေကာင္းၿပီ.. တုိ႔က သႏ္းေခါေငၼက္ာၡင္ လုပ္ရမြာေနာ္.. ဟုိဘက္ရကၠဳိ ကူးၾသားရင္ ေမအာင္ေတာ့ဘူး သိလား.."
" ေၾသာ္..ဒီလုိလား.. တနဂၤေႏျေမက္ာၡင္ အၿပီးစီရင္ရမြာေပါ့.. "
" ေအး ဟုတၱယ္..တာေတရ..ကဲ.. ငါ ျရာ်ပႏ္ၿပီး စီစဥၥရာေၾတ စီစဥႅဳိက္အဳႏ္းမယ္.. "
ကိုေပသီး ေ်ပာေ်ပာဆုိဆုိ ၾလယ္အိတ္ႀကီးၾလယ္ၿပီးၾထၾက္သားတယ္.. က္ဳပႅၫ္း ျရာကို်ပႏႅာခဲ့တာေပါ့..ကိုေပသီး ်ပျႏ္သားေတာ့ပဲ ေညေနလးနာရီေလာက္ ရြိေနၿပီဗ္..က္ဳပႅၫ္း မႏၠ္ၫ္းပင္ေအာကၠ ၾကပၸ္စၼြာ အသာ်ပႏၴဳိင္ၿပီး ကိုေပသီးေ်ပာတာေၾတကို ်ပႏ္ေၾတးေနမိတယ္.. ပီေယဆး ဆုိတာ တကယ္ရြိတာကိုး..ဒီေဆးရရင္ ေ်ပာတုိင္းေအာငၧဳိပဲ.. ၿပီးၿပီေပါ့ဗ္ာ.. တာေတတစ္ေယာက္ သူေဌး်ဖစ္ၿပီေပါ့ဗ္ာ.. က္ဳပၼ္ကၥိထဲမြာ အခုကို်မင္ေနၿပီဗ္.. က္ဳပၠ အက္ီေအကာင္းစား ပုဆုိးေအကာင္းေၾတနဲ႔၊ က္ဳပၸဳိငၲဲ့ ပဲျပဲရံုႀကီးေရြ႕က ေမာ္ေတာၠားတစၥီးေဘးမြာ ရပႅဳိ႔ဗ္.. ျပဲရံုနာမၫၠလၫ္း ဘာတဲ့.. " တာေတ ပဲ၊ႏြမ္း ေရာင္း၀ယ္ေရး" တဲ့ဗ္.. က္ဳပ္အလုပ္သမားေၾတကလၫ္း ပဲအိတ္၊ ႏြမ္းအိတ္ေၾတ ထမ္းလုိ႔ေပါ့ဗ္ာ..
" ဟဲ.. တာေတ.. ငုတၱဳတ္ႀကီးထုိင္ၿပီး ်ပံဳး်ပံဳးႀကီး.. ဘာေၾတမ္ားေသဘာက္ေနတာတံုး.. ဟဲ့.. လာေလ..ထမင္းစားေရအာင္.."
ေအမ့ေအာ္သံၾကားလုိက္ေတာ့မြ က္ဳပႅၫ္း လႏ္႔ၿပီး ေအၾတးေၾတ ရျပ္သားတာေပါ့ဗ္ာ..
နဂါး ေဆးေပါ့လိေပၠလးတစႅိျပၹာရင္း ေပါကၱဴးကို မႏၠ္ၫ္းပင္အရင္းမြာ ေထာငၴားလုိကၱယ္.. သံုးေထာင့္ထုိး ဓာတၼီးကိုလၫ္း မသိမသာ က္ဳပ္ယဴထားလုိကၱယ္..
မိုးစံုးစံုးခ္ဳပ္ၿပီဆုိေတာ့မြ ဓာတၼီးေလး ခါးမြာထုိးၿပီး ေပါကၱဴးကို ပခံုးမြာထမ္းၿပီး က္ဳျပၴကႅာခဲ့တယ္.. လၾကယ္ညဗ္.. ၾကယ္ေရာေငၠလးေလာကၸဲရြိတာ.. ဒါေပမယ့္ ဒီလမ္းေၾတက က္ဳပ္အဖို႔ေတာ့ ႀကိဳကၱဲ့အခ္ိႏ္ ထၾသားေနၾက လမ္းေၾတပါဗ္ာ.. ေျငၾတင္းကုႏ္းသုသာႏၠိဳ ေရာကၹဳိ႔ဆုိရင္ ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္းဘကၠိဳ အရျင္သားရမယ္.. ၿပီးေတာ့ ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္း ေတာငၻကၠ ေညာင္ၾကပၸင္ႀကီးေရာက္ရင္ ေအနာကၻကၠိဳ ခ္ိဳးခ္လုိက္ရံဳပဲေလ.. စုစုေပါင္း ႏြစၷာရီေလာက္ေတာ့ ၾသားရမယ္ ထငၲယ္..
က္ဳပႅၫ္း ေပါကၱဴးတစႅကၳမ္းၿပီး သုတ္ေခ္တေင္ရတာ့တာေပါ့ဗ္ာ. တစၡ္ကၱစၡ္က္ေတာ့ ေက္ာထဲက စိမ့္ၾသားသားဗ္.. ပီေယဆးလုိခ္ငၲဲ့ေဇာက ကပ္ေေနတာ့ သိေပၼၾကာကႅြဘူးေပါ့ေလ.. ဘႏ္႔ေၾဘးကုႏ္း ေတာငၻကၠ ေညာင္ၾကပၸင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့ သစၸင္ႀကီးေပၚက ဇီးၾကကၱစ္ေကာငႅား မသိပါ
ဘူးဗ္ာ.. ေထအာႅဳိကၱာ ၾကက္သီးေၾတ ်ဖႏ္းခနဲထၾသားလုိကၱာ.. စိတၳဲကနၫ္းနၫ္းေၾကာကႅာလုိက္.. ပီေယဆးေအၾကာင္းေၾတးလုိကၷဲ႔ ေအနာကၻကၠိဳ ခ္ိဳးလုိကၱယ္.. ေျငၾတင္းကုႏ္း သုသာႏ္ရြိတဲ့ဘက္ေပါ့ဗ္ာ..ကိုေပသီးႀကီးေရာက္ေေနလာက္ၿပီ ထငၸါရဲ႕..
ေျငၾတင္းကုႏ္းသုသာႏ္အ၀ေရာက္ေတာ့ သစၸင္အဳပ္အဳပ္ႀကီးေၾတနဲ႔ ေတာ္ေတာၠိဳ ေမြာင္ရိပ္ႀကီးက္ေနတာဗ္..
" ၀ူးး... ၀ူးးး...၀ူးးးး... ၀ူးးး..."
ေျခးအူသံႀကီး ႐ုတၱရက္ ၾထကႅာ်ပႏ္ေတာ့ က္ဳပ္်ဖင့္ လႏ္႔ၾသားလုိကၱာဗ္ာ..ေမ်ပာပါနဲ႔ေတာ့.. မဟုတ္ေသးပါဘူး.. ကိုေပသီးကႀကိဳၿပီး ေရာက္ေနရမြာပါ.. ဘယႅဳိ်ဖစႅဳိ႔ေနာကၠ္ေနပါလိမ့္..
" ေဖ္ာက္.."
ဇရပ္ေနာကၻကၠ သစၠိဳင္းေခ္ာက္ တကၷင္းသံ ၾကားလုိက္ရလုိ႔ က္ဳပၡ္ကၡ္င္း လြမ္းၾကၫ့္လုိကၼိတာေပါ့.. ေၾသာ္.. ကိုေပသီးက ေရာက္ေနတာကိုး... ဇရပ္ေပၚတကႅာတဲ့ ကိုေပသီးကို က္ဳပၠ
" ကိုေပသီး ေမရာက္ေသးဘူး မြတႅဳိ႔ဗ္.."
" ငါေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီၾက.. တနဂၤေႏၾသမီးကိုထားတဲ့သခ္ၤိဳင္းကို ေသခ္ာေအာင္ ၾသားၾကၫ့္တာပါ.. တုိ႔ သိပၲဴးရမြာ မဟုတၸါဘူး.. ်မြဳပၲဲ့သူေၾတကလၫ္း ချပၹျဖပဲ ဖုိ႔
ခဲ့တာၾက.."
ကိုေပသီးက ေဆးေပါလိပၠိဳ မီးညိြၿပီး ျဖာေနတယ္..
" ၀ူး... ၀ူး... ၀ူးးးး..."
ဒီအခ္ိႏၼြာပဲ ခပႅြမ္းလြမ္းက ေျခးအူသံႀကီး ၾထကႅာ်ပႏၲယၺ္..
" ၀ူး.. ၀ူးး.. ၀ူးးးးး... "
ဒီတစၡါ ေျခးအူသံက ေပ္ာကၼၾသားဘဲ က္ဳပၲဳိ႔ဘကၠိဳ လာေနသလုိပဲ.. က္ဳပ္ ေျခးအူသံကို နားျစင့္ေနတုႏ္းမြာပဲ..
" ကဲ.. တာေတ.. ငါတုိ႔ အလုပၥလုိက္ၾကေရအာင္.. "
ကိုေပသီးက ေ်ပာေ်ပာဆုိဆုိ ထလုိကၱယ္.. က္ဳပႅၫ္း ေပါကၱဴးၾဆဲၿပီး ထလုိကၱယ္..
" ငါ့ ေပါကၱဴးက ေ်မပံုနားမြာ ထားခဲ့တယ္.. " က္ဳပၷဲ႔ ကိုေပသီး ေ်မပံုနားေရာက္ေတာ့
" ဒီ ေ်မပံုပဲၾက.. ဒါ တနဂၤေႏၾသမီးရဲ႕ေ်မပံုေလ.."
ကိုေပသီးက ေ်မ်ပငၠိဳထုိငၡ္လုိကၱယ္.. သူယူလာတဲ့ မီးအိေမၠလးကို မြႏ္ေ်ပာင္းမၿပီး မီးၾထႏ္းလုိကၱယ္.. မီးအိေမၠလးက ေသဘၤာေၾတမြာသံုးတဲ့ ေလကာပါတဲ့မီးအိေမၠလးဗ္..
" ကဲ..မင္းဓာတၼီးကို ခ္ထားလုိက္ တာေတ.. လုိမြပဲ ဓာတၼီးကို သံုးၾက..ေအ၀းက လြမ္း်မင္ႏိုငၲယ္.. "
က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ ပုဆုိးခပၲဳိတု္်ပင္၀တႅဳိက္ၾကၿပီး ေ်မပံုကို တူးဖုိ႔လုပ္ရတာေပါ့ဗ္ာ.. ဒီမြာတင္ ကိုေပသီးက ေ်မပံုရဲ႕ေခါင္းရင္းနား ၾသားၿပီး ရပႅဳိကၱယ္..
" ေအရြ႕ေနၾထက္၊ ေအနာက္ေန၀င္၊ ေတာငၲံငါၾကႏ္၊ ေ်မာကၶဴ၀ံအၾတင္း က္ဳပၧရာေပသီး၏ အမိႏ္႔်ပႏၲမ္းသၫ္ ပ္ံ႕ႏြံ႕ေရာက္ရြိေစသတၫ္း.. က္ဳပၧရာေပသီးဟာ (၇) ရက္သားသမီးတုိ႔ရဲ႕ အက္ိဳးကို လိုလားေသာအား်ဖင့္ ဒီ တနဂၤေႏၾသမီးရဲ႕ အကူအညီကို ယူလုိပါတယ္.. ဒီေကလးမရဲ႕ ၀ိညာဥၠိဳ ဟႏ္႔တားထား်ခင္း၊ ထိႏ္းသိမ္းထား်ခင္း၊ လြၫ့္ဖ္ားထား်ခင္း အလြ္င္းမရြိေစရ... တနဂၤေႏၾသမီး .. သင္သၫ္ ေရာက္ရာအရေပၠန အခုခ္ကၡ္င္း ကၽျႏုၸၴံသုိ႔ ေအရာကႅာခဲ့ရမၫ္.. က္ဳပၧရာေပသီးရဲ႕ အမိႏ္႔.. ်ဖႏ္း.."
ကုိေပသီးက လကၳဲမြာ ကိုငၴားတဲ့ သူရဲ႕ ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ေ်မပံုမုိ႔မုိ႔ႀကီးကို ်ဖႏ္းခနဲ ်မၫ္ေအာင္ ႐ုိကႅဳိကၱယၺ္..
" ကဲ.. တာေေတရ.. တူးၾကစုိ႔ေဟ့.."
မီးအိမ္ရဲ႕ အလင္းေရာေငၠလးနဲ႔ က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ သခ္ိဳင္းကိုစၿပီး တူးတာေပါ့ဗ္ာ.. ေတာ္ေတာ္ေကလး တူးမိေတာ့..
" ေဒါက္.."
" ေ်ဖးေ်ဖး..ေ်ဖးေ်ဖး.. ေသတၱာကို ထိေနၿပီၾက.."
က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ ေခၽျးေၾတ်ပႏႅာတဲ့အခ္ိႏ္ေလာကၼြာပဲ သစ္သားေခါင္းႀကီး ေပၚလာတာဗ္.. ႐ုတၱရက္ ဆံုး၊ ႐ုတၱရ္သၿဂိၤဳလ္ရတာဆုိေတာ့ ေခါင္းကအၾကမ္းထၫ္ႀကီးေပါ့ဗ္ာ..
" တာေေတရ.. ေခါင္းကိုျဖင့္မယ္ေဟ့.. မင္းေနာကၦဳတ္.. "
က္ဳပၲဳိ႔ႏြစ္ေယာက္ ေဖာၳားတဲ့ သစ္သားေခါင္းႀကီးကို ကားရားျခရပ္ၿပီး ကိုေပသီးက အသင့္ယူလာတဲ့ သံေကလာၷဲ႔ ေခါင္းဖံုးကို ျဖင့္တာဗ္..
" ေအး.. ရၿပီၾက.. ျပင့္ၿပီ.. "
ေ်ပာေ်ပာဆုိဆုိနဲ႔ ကိုေပသီးက ေခါင္းဖံုးႀကီးကို မၿပီး တူးထားတဲ့ ေ်မႀကီးပံုေပၚကိုတငႅဳိကၱယ္.. မီးေရာင္ေအာကၼြာ က္ဳပ္်မငႅဳိက္ရတာက တစၠဳိယႅံဳး မၫ္း်ပာေနတဲ့ ေကလးေမလးရဲ႕ ေအလာင္းဗ္..ေမအးေအး၀င္းတဲ့.. သနားပါတယၺ္ာ.. ခမ္ာ အျရယ္ေကာင္းေကလးေရာကၼြ ေသရတာ.. ကိုေပသီးေကတာ့ သူၾလယ္အိတ္ႀကီးကို ယူၿပီး အထဲက ေက္ာကၸ္ၪ္ေကလးကို ထုတၱယ္... ၿပီးေတာ့ သနပၡါးတံုးတစၲံဳး၊ ေရထၫ့္ထားတဲ့ ပုလင္းတစႅံဳး.. ေအလာင္းရဲ႕ရငၻတ္ေပၚကို ေက္ာကၸ္ဥၱငၲယ္.. ေက္ာကၸ္ၪ္ေပၚမြာ သနပၡါးတံုးေကလးတငၴားတယ္.. ေရပုလင္းကလၫ္း ေဘးမြာ ေထာငႅဳိ႔ဗ္..
" တနဂၤေႏၾသမီး ေအးေအး၀င္း ဆရာေခၚတယ္.. အခုခ္ကၡ္င္း ေအရာကႅာ.. ဘယ္သဴမြ မဟႏ္႔တားေစရ.. ငါဆရာ အမိႏ္႔.."
က္ဳပႅၫ္း မ္ကႅံဳးကို ်ပဴးေေနအာင္ ၾကၫ့္တာေပါ့ဗ္ာ.. ဘာေမြတာ့မထူး်ခားလာဘူးဗ္.. ေအလာင္းကလၫ္း ်ငိမ္ေနတာပါပဲဗ္ာ..
" တနဂၤေႏၾသမီး ငါဆရာေပသီး အမိႏ္႔.. အခုခ္ကၡ္င္းလာခဲ့..ဒီကိုယၳဲကို ်ပႏ္၀ငႅဳိက္.. အခု်ပႏ္၀ငႅဳိက္.. "
ေအနာကၻကၠ ေေလအးေကလးတစၡ္က္ ေ၀့တုိၾက္သားတယ္.. တစၠိဳယႅံဳး စိမ့္ခနဲ်ဖျစ္သားတာကို က္ဳပ္သတိထားမိလုိကၱယ္..
" ၀ူး..၀ူးးး..၀ူးးးးးးးးးးး..၀ူးးးးးးးးးးးးး "
ၾဆဲၾဆဲငင္ငင္ အူလုိကၱဲ့ ေျခးအူသံႀကီးတစ္သံၾထကႅာ်ပႏၲယ္..
" ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း..်ဖႏ္း..်ဖႏ္.. "
ဇရပ္ေခါငၼဳိးေပၚက ငြကၱစ္ေကာင္ ထ်ပျႏ္သားတဲ့အသံကို ၾကားေနရတယ္..ေျခးအူသံကမရပ္ေတာ့ဘူးဗ္..ဆကၱဳိကၠိဳၾထက္ေေနတာ့တယ္..
" ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း... ်ဖႏ္း.. ်ဖႏ္း.. "
အနားက သစၸင္ေေၾတပၚမြာ အိပၲႏ္းတက္ေနတဲ့ ဗ္ိဳင္းေေၾတတာင္ ထ်ပႏၠဳႏၲယၺ္.. တစၡဳခုပဲ ဆုိတာေတာ့ က္ဳပ္ေၾတးမိတယ္.. မီးေရာင္ေဖ္ာ့ေဖ္ာ့ေကလးေအာကၼြာ
တစၠိဳယႅံဳး မဲ်ပာေနတဲ့ လူေသေအလာင္းႀကီးဗ္.. ၿပီးေတာ့ ေ်မက္င္းေဘးမြာထုိင္ၿပီး တၾတၾတၱတၷဲ႔ အမိႏ္႔ေပးေနတဲ့ ဆရာကိုေပသီး၊ သခ္ိဳင္းတ်ပငႅံဳး ဟိႏ္းၾထက္ေနတဲ့
ေျခးအူသံႀကီး၊ တ်ဖႏ္း်ဖႏ္းထပ္ံေနတဲ့ ငြက္ေၾတရဲ႕ အသံ..ေတာ္ေတာ့္ကို ေခ္ာက္်ခားစရာႀကီးပါဗ္ာ..က္ဳပ္်ဖင့္ ၾကက္သီးေၾတ တ်ဖႏ္း်ဖႏ္း ေထနတာေပါ့ဗ္ာ..
" ဟာ.. "
အဲဒီအခ္ိႏၼြာပဲ က္ဳပ္ လံုး၀ထငၼထားတာ တစၡဳ်ဖျစ္သားတယၺ္.. က္ဳပၧဳိတာတစၠဳိယႅံဳး ဆတၡနဲ တုျႏ္သားတာပဲဗ္ိဳ႕..ဘာ်ဖစႅဲ သိလား..ေအလာင္းႀကီးကမ္ကၥိေၾတ
ဖ္တၡနဲ ျပင့္လာတာဗ္.. ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႔ က္ဳပ္ ေေသသခ္ာခ္ာထပ္ၾကၫ့္တယ္.. ဟုတၸဗ္ာ..မ္ကႅံဳးႀကီးေၾတ ်ပဴးေနတာပဲဗ္ိဳ႕..
" ေအး.. ဟုတ္ၿပီ.. တနဂၤေႏၾသမီးေရာက္ၿပီ..ဟုတ္ၿပီ.. ငါဆရာ အမိႏ္႔.. ထ..ထ..ထထုိငႅဳိက္.. ထထိုငႅဳိက္.. ဆရာ့ကို ကူညီရမယ္.. ကူညီရမယ္.. ထ ..ထ.. "
ေဟာဗ္ာ.. ထၿပီဗ္ိဳ႕.. ထၿပီ.. ေအလာင္းက မ္ကႅံဳး်ပဴးႀကီးနဲ႔ ထထိုင္ေနၿပီဗ္..ေအာငၼယ္ေလး တကယ့္ကို ထုိငၲာဗ္ာ..
" ဟုတ္ၿပီ.. တနဂၤေႏၾသမီး သနပၡါးတံုးကုိငႅဳိက္.. ဟုတ္ၿပီ.. ကိုငႅဳိက္.. ေရထည့္.. ေရထၫ့္.. ငါ ဆရာအမိႏ္႔.. ေၾသး.. ေၾသး.. ဟုတ္ၿပီ.. ေၾသး.."
ဟာ.. ေၾသးတယၺ္ိဳ႕.. ေၾသးတယ္.. ဒါဆုိရင္ ပီေယဆးေရတာ့မြာေပါ့.. က္ဳပ္ ၀မ္းသာသလုိ်ဖျစ္သားတယၺ္..
" ေၾသးေၾသး.. တနဂၤေႏၾသမီး အားေကလးစုိက္ၿပီး ေၾသးၾက.. ေရထၫ့္ဦးေလ.. ေရထပၴၫ့္.."
ကိုေပသီးက အမိႏ္႔ေၾတ တၾတၾတၱတ္ေပးၿပီး ေအလာင္းေကာငၠိဳ ခုိင္းေေနလရဲ႕..ေအလာင္းက သနပၡါးေတာ့ေၾသးတယၺ္..သူခုိင္းသလုိ ေေရတာ့ ထပၼထၫ့္ဘူး.. က္ဳပ္ ေေသသခ္ာခ္ာၾကၫ့္တယ္.. သနပၡါးေၾတ ၾထက္ေနတယၺ္..
" ေရထၫ့္ဆုိ ထၫ့္ေလ.. "
ကိုေပသီးက အမိႏ္႔သံနဲ႔ ခုိင္းတယၺ္.. ေအလာင္းက ကိုေပသီးကို မ္ကႅံဳး်ပဴးႀကီးနဲ႔ ေမာ့ၾကၫ့္တယ္.. ေအာေငၼလး.. က္ဳပ္်ဖင့္ တုျႏ္သားတာပဲဗ္ာ.. ကိုေပသီးက အမိႏ္႔ေပးေေနပမယ့္ ေအလာင္းက ေရမထၫ့္ဘူးဗ္..က္ဳပၥိတၳဲမြာ ေအလာင္းက နၫ္းနၫ္း ပံုေ်ပာင္းၾသားသလုိပဲဗ္.. ကိုေပသီးကို ေမက္နပ္သလုိ ၾကၫ့္ေနတယ္.. ကိုေပသီးက သူရဲ႕ ေဆးႀကိမႅံဳးနဲ႔ ျရယႅဳိက္ၿပီး ထပၡဳိင္းတယၺ္..
" ကဲ.. အခု ေရထၫ့္လုိကၥမ္း.. "
ဒီလုိေတာ့ ဟုတ္သားဗ္.. ေအလာင္းက ေရပုလင္းကိုယူ ေရထည့ၱယၺ္.. ကုိေပသီးက ပုလင္း ခပႅတႅတ္ အျရယၱစႅံဳးကို အဖံုးမြာ ေအပါေကၠလးေဖာကၳားတာဗ္..ေရက ေအေနတာၸဲက္တာ.. ေၾသးတယၺ္ိဳ႕.. သနပၡါးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾထက္ေနၿပီဗ္..
" ဟုတ္ၿပီ..ေၾသး.. ေၾသး.. ေရထၫ့္လုိက္အဳႏ္း..ေရထၫ့္လုိက္အဳႏ္း.. "
ကိုေပသီးက ေရထၫ့္ခိုင္းတယ္.. ဒါေပမယ့္ ေအလာင္းက မထၫ့္ေတာ့ဘူးဗ္.. သနပၡါးေၾသးေတာ့မရပၻဴး.. ေၾသးေနတယ္..ကိုေပသီးက ႀကိမႅံဳးကို ေအပၚေ်မြာက္ၿပီး
အမိႏ္႔ေပးေပမယ့္ ဒီတစၡါေတာ့ မေရတာ့ဘူးဗ္ိဳ႕..ကိုေပသီးကလၫ္း အမိႏ္႔ေၾတ ေပးတာပဲဗ္.. ဒါေပမယ့္ ေအလာင္းက သိပ္ၿပီး မနာခံသလုိပဲ.. မ္ကႅံဳး်ပဴးႀကီးနဲ႔ ကိုေပသီးကို ေမာ့ေမာ့ၾကၫ့္ေနတယၺ္..
" ကိုေပသီး သတိလၫ္းထားအုႏ္းဗ္.. " လို႔ က္ဳပၠ သတိေပးလုိကၼိတယ္..
" စိတ္ၼပူနဲ႔ တာေတ.. ဒါေလာေကၠတာ့ ေပသီးတုိ႔ မမႈဘူးၾက.. ဟဲ့ေကာငၼ.. အခုေရထၫ့္စမ္း. .ငါ့အမိႏ္႔.."
ကိုေပသီး ေလသံေ်ပာင္းၾသားၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေ်ပာၿပီး ခုိင္းတယ္.. ေအလာင္းက သနပၡါးေၾသးတာကိုေတာ့ မရပၻဴးဗ္.. ေေရတာ့ ထပၼထၫ့္ေတာ့ဘူး.. ေအလာင္းက ေခါင္းထဲမြာ ရြိေနတာဗ္.. ပကႅေကၠန ထထိုင္ေနတာ.. ေ်ေခထာက္ေၾတက ဆင္းထားတဲ့အတုိင္းေပါ့.. သူ႔ေပါင္ေပၚမြာ ေက္ာကၸ္ဥၱင္ၿပီး ေၾသးေနတာေလ.. ကိုေပသီးက စိတၼရြၫ္ေတာ့ဘဲ..
" ဒီေကာေငၼတာ့ ငါထသတ္ရင္ ေနာကၱစၡါ ထပ္ေသးဦးမယ္.. ခုိင္းရင္ ခုိင္းတဲ့အတုိင္းမလုပၻဴး.. " လို႔ေ်ပာၿပီး ကိုယၠိဳေရြ႕ကုႏ္းလုိကၱယ္.. ၿပီးေတာ့ ေအလာင္းေဘးမြာ တံုးလံုးလဲေနတဲ့ေရပုလင္းေလးကို လြမ္းၿပီးေကာကၱယ္..
ဒီမြာတင္ ေမမြ္ာႅင့္တာ ်ဖစ္ေတာ့တာပါပဲဗ္ာ.. ေအလာင္းရဲ႕ လက္ႏြစၹကၠ ေလထဲကို ေ်မာကၱကႅာၿပီး ကိုေပသီးရဲ႕ေခါင္းက ဆံပငၠိဳ ဆတၡနဲ ၾဆဲခ္လုိကၱယ္.. ကိုေပသီးအရြိျႏႅႏ္ၿပီး ေခါင္းေပၚကို ်ပဳတၠ္ၾသားတယ္.. ေအလာင္းက လကၱစၹကၠ ကိုေပသီးရဲ႕ ဆံပငၠိဳ ၾဆဲထားၿပီး လကၱစၹကၠ ေက္ာကၸ္ဥၠိဳကုိင္ၿပီး ထုေတာ့တာပဲဗ္ာ..
" ျခပ္.. ျခပ္.. ျခပ္.. ျခပ္.. ဟား..ဟား..ဟား..ဟား... ငါဟဲ့ ငါ.. တနဂၤေႏၾသမီးမဟုတၻဴး.. ငါ မဖဲ၀ါေဟ့.. နင့္လုိ ဆရာကမ္ား.. ငါ့သခ္ိဳင္းထဲကို လာၿပီး ျစာရတယႅဳိ႔.. ျခပ္.. ျခပ္.. ဟား..ဟား..ဟား.."
" ဟာ..မဖဲ၀ါဆုိပါလား.. သခ္ိဳင္းေစာင့္မဖဲ၀ါ ဆုိတာထငၲယ္.. " က္ဳပၲစ္ေယာကၳဲ ေအၾတးနဲ႔ ေ်ပာတဲ့စကားဗ္.. ကိုေပသီးရဲ႕ေခါင္းက ေၾသးေၾတ ်မေငၼကာင္းေအာင္ ၾထကႅာတာေပါ့ဗ္ာ..
" တာေတ... ေ်ပးေတာ့.."
ြဗလံုးေဗၾထး အသံႀကီးနဲ႔ ႀကံဳးေအာႅဳိကၱဲ့ ကိုေပသီးရဲ႕ စကားလၫ္း ၾကားေရာ.. က္ဳပႅၫ္း ဘာေ်ပာေကာင္းမလဲ..ေပါကၱဴးေကလး ေ်ပးၾဆဲၿပီး တစၡ္ိဳးတၫ္း သုတ္ေတာ့တာပဲေပါ့ဗ္ာ..
" ျခပ္.. ျခပ္.. ျခပ္.. ဟား..ဟား..ဟား.. မဖဲ၀ါတဲ့ေဟ့.. ငါ့ကို စမ္းခ္ငၲဲ့ေကာင္.. ကဲဟာ..ကဲဟာ.." ဆုိတဲ့ အသံႀကီးက က္ဳပ္ေနာကၠိဳ ေ်ပးလုိကႅာသလုိပဲဗ္.. က္ဳပႅၫ္း မနားတမ္း ေ်ပးလုိကၱာ ခါးၾကားမြာ ထုိးထားတဲ့ဓာတၼီးလၫ္း ဘယၷားက္က္ႏၡဲ့မြႏ္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးဗ္ာ.. လမ္းမြာလၫ္း သံုးခါေလာက္ ေခ္ာႅဲေသးတယၺ္.. ဘုႏ္းခနဲ လဲလုိက္ ကုႏ္းထၿပီး ေ်ပးလုိကၷဲ႔ အိမၠိဳ ဘယႅဳိေရာကႅာမြႏ္းကို မသိတာပါဗ္ာ..
ေနာကၱစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေျငၾတင္းကုႏ္း သုသာႏၼြာေအလာင္းေဖာ္ၿပီး ေဆးစီရငၲဲ့ ေပယာဂဆရာကိုေပသီး ေ်မက္င္းထဲမြာ ေမြာကၡံဳႀကီး ေေသနတဲ့သတင္းက ေတာမီးလို ပ္ံ႕ေေနတာ့တာေပါ့ဗ္ာ.. က္ဳပၲဳိ႔ ေထနာင္းကုႏ္းမြာလၫ္း ဒီသတင္းပဲ ေ်ပာေနၾကတာပဲဗ္ိဳ႕.. ကိုေပသီးေခါင္းတစၡဳလံုး ေၾကျမၿပီး ဦးေႏြာက္ေေၾတတာင္ ၾထက္ေနတယ္ ဆုိပဲ.. ကိုေပသီး ဘယႅဳိ်ဖစ္ၿပီး ေသတယၦဳိတာကိုေတာ့ ဘယ္သဴမြ အတိအက္မသိၾကဘူးေပါ့.. ေအလာင္းေကတာ့ ်မြဳပၴားတဲ့အတုိင္း မလႈပၼယြကၸဲတဲ့ဗ္.. က္ဳပႅၫ္း သတင္းမ္ိဳးစံုၾကားေရပမယ့္ ဘာမြ မသိသလုိေနရတာေပါ့ေလ..
အခုဆုိရင္ ကိုေပသီးေသတာၾကာခဲ့ပါၿပီ.. အဲဒီညက က္ဳပၸါခဲ့တယၦဳိတာကို အခုအခ္ိႏ္အထိ ဘယ္သဴမြ မသိၾကဘူးဗ္.. အဲ.. ခငၺ္ားတစ္ေယာကၠ ၾလဲရင္ေပါ့ေလ...
ဇာတႅမ္း..... ကိုယ္ေၾတ႕မဖဲ၀ါ
ဇာတႅမ္းေရးသားသူ... တာတီး
်ပႏႅၫ္ေရးသားတငၧက္ေပးသူ.. အကၱမင္ Min Ma Naing ((ရဲ႕ က္ိဳးပမ္းအားထုတၳားတာ
ေလးကို ်ပႏႅၫၼြ္ေေဝပး လိုက္်ခင္း ်ဖစၸါတယ္)
Friday, October 2, 2015
ေပးဆက္သမွ်
ေပးဆပ္သမွ်
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္
သူ႕ဖက္က တကယ္ မခ်စ္ရင္
ေပးဆပ္သမွ် အလကားပဲ•••••
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ ျမတ္နိုးနိုး
သူ႔ဖက္က တန္ဖိုးမထားရင္
ၾကင္နာသမွ်က အလကားပဲ•••••
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ မခဲြနိုင္ဘူးဆိုဆို
သူ႔ဖက္က ေနခဲ့ေတာ့လို႔ေျပာရင္
လြမ္းခဲ့သမ်ွက အလကားပဲ•••••
ဘာပဲေျပာေျပာ
အခ်စ္ႀကီးသူက ရွံုးတာပါဆိုတဲ့အေတြးရယ္
အခ်ိန္တန္ေနခဲ့ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိရယ္
ၿပီးေတာ့ မစြန္႔လႊတ္နိုင္တဲ့ စိတ္ကေလးရယ္
မုန္းတယ္လို႔ေျပာမထြက္နိုင္တဲ့ နႈတ္ခမ္းရယ္
နင္မွ နင္ျဖစ္ေနတဲ့ ငါကိုယ္ငါရယ္
အရာရာတိုင္းကို မုန္းတယ္ဟာ•••••…Na
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္
သူ႕ဖက္က တကယ္ မခ်စ္ရင္
ေပးဆပ္သမွ် အလကားပဲ•••••
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ ျမတ္နိုးနိုး
သူ႔ဖက္က တန္ဖိုးမထားရင္
ၾကင္နာသမွ်က အလကားပဲ•••••
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ မခဲြနိုင္ဘူးဆိုဆို
သူ႔ဖက္က ေနခဲ့ေတာ့လို႔ေျပာရင္
လြမ္းခဲ့သမ်ွက အလကားပဲ•••••
ဘာပဲေျပာေျပာ
အခ်စ္ႀကီးသူက ရွံုးတာပါဆိုတဲ့အေတြးရယ္
အခ်ိန္တန္ေနခဲ့ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိရယ္
ၿပီးေတာ့ မစြန္႔လႊတ္နိုင္တဲ့ စိတ္ကေလးရယ္
မုန္းတယ္လို႔ေျပာမထြက္နိုင္တဲ့ နႈတ္ခမ္းရယ္
နင္မွ နင္ျဖစ္ေနတဲ့ ငါကိုယ္ငါရယ္
အရာရာတိုင္းကို မုန္းတယ္ဟာ•••••…Na
Tuesday, September 29, 2015
မိန္းကေလးမွန္ရင္သဝန္တိုတတ္တယ္
သ၀န္တိုမိတာေပါ့............
ဒါက နင့္အတြက္ ခ်ဳပ္ျခယ္သလို ျဖစ္ေနရင္ေတာ ့
ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္.....
တကယ္ေတာ ့
ငါနင္နဲ ့ မခြဲနိုင္လို ့ပါ...............
ပိုင္ဆိုင္ခ်င္မိေတာ ့လည္း
အတၱႀကီး မိတာေပါ့............
ဒါက နင့္အတြက္ အေနက်ံဳ႕သလို ျဖစ္ေနရင္ေတာ႕ ငါ ဆင္ျခင္ပါ ့မယ္ေနာ္...
တကယ္ေတာ ့
ငါ နင္႕ကို တျခားသူလက္ထဲအေရာက္မခံနိုင္လို ့ပါ................
စိတ္မခ်မိေတာ ့လည္း
ေနရာတကာ ၀င္ပါမိျပန္တာေပါ့.......
ဒါက နင့္ကို အရွက္ရေစသလို ျဖစ္ေနရင္ေတာ ့ ငါ ေရွာင္ႀကဥ္ပါ ့မယ္ေနာ္........
တကယ္ေတာ ့
ငါ နင့္ကို အရမ္းခ်စ္မိေနလို ့ပါ..............
စိတ္ဆိုးျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ
အေခ်ာ့ခံခ်င္လို ့ဆိုတာ နင္သတိထားမိမယ္ဆိုရင္ေတာ ့
ငါအျပဳအမူေတြအတြက္ နားလည္ေပးနိုင္မယ္ထင္ပါတယ္ခ်စ္သူရယ္....................
တကယ္ေတာ ့
ကမ ၻာေပၚမွာရွိတဲ ့
မိန္းကေလးမွန္ရင္ သ၀န္တိုတက္တယ္...
စိတ္ေကာက္တက္တယ္.....
စိတ္မခ်ျဖစ္တက္ႀကတယ္ေလ....
ဘာလို႔ငါ့ဘဝထဲဝင္ခဲ႔ေသးတာလဲ
အစထဲက နင္သူကိုပဲခ်စ္ခဲ့တာဆို
ဘာလို႔ ငါ့ဘ၀ထဲ၀င္ခဲ့ေသးလဲေနာ္။
သူနဲ႔ျပတ္ျပီး ငါနဲ႔တြဲတာ
သစၥာမဲ႔တာမဟုတ္ေပမယ့္
ငါနဲ႔ခ်စ္သူျဖစ္ေနတုန္း
နင္တို႔ျပန္ဆက္သြယ္တာေတာ့
နင္သိပ္သစၥာမဲ႔တာေပါ့။
နင္ရဲ႕ကတိမတည္မႈကိုေရွာင္လႊဲခ်က္တင္တာက
တာ၀န္ယူတဲ့စိတ္ဓါတ္ပါတဲ့လား
မရဘူး ခ်စ္သူ
နင္ကတိမတည္တာက မတည္တာပါ။
သူ႔ေနရာကိုၾကည့္ပါအုံးဆိုရေအာင္
ငါကလည္း ငါ့ေနရာမွာေလ
နင္တို႔နွစ္ေယာက္
သာယာစီးေျမာျပီး လြတ္လပ္ခြင့္ကိုအသုံးခ်
အမွားအယြင္းျပဳမိခဲ့တာကို
ဘာမွ သက္ဆိုင္ျခင္းမရိွတဲ့
ငါ့နွလုံးသားနဲ႔ေပးဆပ္လိုက္ရတယ္ေနာ္။
နင္ေျပာတဲ့ စိတ္နာလိုက္ပါဆိုတဲ့စကားလုံးထက္
ငါနင့္ကို ပိုစိတ္နာမိတာကို နင္မသိနိုင္ပါဘူး။
အရင္က နင္ဘာလုပ္လုပ္
နားလည္ေပးထားတဲ့ငါ့ႏွလုံးသားက
သူ႔ဘက္ပဲတယူသန္ဆန္စြာၾကည့္တဲ့
နင့္စိတ္ဓါတ္ကို အမုန္းၾကီးမုန္းသြားျပီ။
နင့္တို႔နွစ္ေယာက္ ဘ၀ေလး
သာယာပါေစဟာ။
မခြဲဘူးေနာ္ဆိုတဲ႔ကတိစကားနဲ႔
မနက္ျဖန္ကို ငါ ေမ်ွာ္လင့္တာပါ..........
တမိုးေအာက္မွာပဲဆိုတဲ ့ စိတ္ကူးနဲ ့
အနာဂတ္ကို ငါရည္ရြယ္ခဲ ့တာပါ...........
မခြဲဘူးေနာ္ဆိုတဲ ့ ကတိစကားနဲ ့
အရာအားလံုးကို ငါလစ္လ်ဴရွဳ႕ထားခဲ ့တာပါ.......
ငါတို ့ဘယ္ေလာက္ ရန္ျဖစ္ျဖစ္
ငါတို ့ ဘယ္ခ်ိန္ထိ စကားမေျပာပဲေနေန
ငါတို ့တကယ္မွ
တစ္ေယာက္ ကိုတစ္ေယာက္လက္မလႊတ္နိုင္က်တာေလ
တခါတေလ
နင္ ႕အေပၚမွာ ငါမွားလည္း နင္ခြင့္လႊတ္ေပးရမယ္
ငါ႕အေပၚမွာ နင္မွားလည္း ငါ နားလည္ေပးမယ္ေလ
တစ္ကယ္ေတာ ့
စိတ္ကူးရယ္ လက္ေတြ႕ရယ္....
ထပ္တူက်ဖို ့ဆိုရင္
ခ်စ္သူေရ
ဘယ္ခ်ိန္ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ငါတုိ ့ သစၥာရွိရွိနဲ႕ေနဖို ့လိုမယ္မဟုတ္လား....။
အခ်စ္၏ဒဏ္ရာN
ခ်စ္ေနလ်က္ ကြဲလြဲမႈတစ္ခုမွစလို႔ မ်ားလာရင္
အမုန္းမဟုတ္ရင္ေတာင္ လမ္းခြဲေရာက္လာႏုိင္လို႔
ခ်စ္တတ္ခဲ့ရင္ စြန္႔လြတ္တတ္ေအာင္လည္း ျပင္ဆင္သင့္တယ္ ။
ယံုၾကည္ေနလ်က္ လြဲမွားမႈတစ္ခုမွစလို႔ မ်ားလာရင္
သည္းခံမႈေလ်ာ့လ်က္ နာက်င္ျခင္းေတြ ေရာက္လာႏုိင္လို႔
အျပည့္အ၀ယံုၾကည့္ျပီးရင္ တုန္႔ျပန္တတ္ေအာင္ သင္ယူသင့္တယ္ ။
ခ်စ္ျခင္း၏ ဒဏ္ရာက အျပင္မွာမသိသာေပမယ့္
ရင္ဘက္နဲ႔ ႏွလံုးသားေတြအတြက္ေတာ့ ခ်စ္သူကုိ
ႏုတ္ဆက္ခ်ိန္ေတြဟာ သိပ္ကုိပင္ပန္းႏုိင္လို႔
ခ်စ္ျခင္း၏ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းကုိ ႏွစ္ေမ်ာ္ႏုိင္သလို
ခ်စ္ျခင္း၏ မ်က္ရည္ကုိလည္း ကုိယ္တုိင္ တိတ္ေစတဲ့
ၾကံခိုင္မႈတစ္ခု ရွိဖို႔ေတာ့ အရမ္းကုိ လိုအပ္ပါတယ္
အမုန္းမဟုတ္ရင္ေတာင္ လမ္းခြဲေရာက္လာႏုိင္လို႔
ခ်စ္တတ္ခဲ့ရင္ စြန္႔လြတ္တတ္ေအာင္လည္း ျပင္ဆင္သင့္တယ္ ။
ယံုၾကည္ေနလ်က္ လြဲမွားမႈတစ္ခုမွစလို႔ မ်ားလာရင္
သည္းခံမႈေလ်ာ့လ်က္ နာက်င္ျခင္းေတြ ေရာက္လာႏုိင္လို႔
အျပည့္အ၀ယံုၾကည့္ျပီးရင္ တုန္႔ျပန္တတ္ေအာင္ သင္ယူသင့္တယ္ ။
ခ်စ္ျခင္း၏ ဒဏ္ရာက အျပင္မွာမသိသာေပမယ့္
ရင္ဘက္နဲ႔ ႏွလံုးသားေတြအတြက္ေတာ့ ခ်စ္သူကုိ
ႏုတ္ဆက္ခ်ိန္ေတြဟာ သိပ္ကုိပင္ပန္းႏုိင္လို႔
ခ်စ္ျခင္း၏ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းကုိ ႏွစ္ေမ်ာ္ႏုိင္သလို
ခ်စ္ျခင္း၏ မ်က္ရည္ကုိလည္း ကုိယ္တုိင္ တိတ္ေစတဲ့
ၾကံခိုင္မႈတစ္ခု ရွိဖို႔ေတာ့ အရမ္းကုိ လိုအပ္ပါတယ္
Subscribe to:
Posts (Atom)